Սաղմոսներ

137 Բաբելոնի գետերի մոտ+ ՝ այնտեղ մենք նստում էինք+,

Լաց էինք լինում, երբ հիշում էինք Սիոնը+։

 2 Նրա միջի բարդիներից+

Կախում էինք մեր քնարները+։

 3 Մեզ գերեվարողները խնդրում էին, որ երգ երգենք+,

Եվ մեզ ծաղրողները՝ որ իրենց ուրախացնենք+՝ ասելով.

 4 Ինչպե՞ս կարող էինք Եհովայի երգը երգել+

Օտար հողի վրա+։

 5 Եթե քեզ մոռանամ, ո՛վ Երուսաղեմ+,

Թող իմ աջ ձեռքը մոռանա, թե ինչ կարող է անել։

 6 Թող իմ լեզուն քիմքիս կպչի+,

Եթե քեզ չհիշեմ+,

Եթե Երուսաղեմն իմ գլխավոր ուրախությունից

Ավելի վեր չդասեմ+։

 7 Հիշի՛ր+, ո՛վ Եհովա, Եդոմի+ որդիներին Երուսաղեմի օրը+,

Որ ասում էին. «Քանդե՛ք, քանդե՛ք մինչև նրա հիմքերը»+։

 8 Ո՛վ Բաբելոնի դուստր, որ պիտի կողոպտվես+,

Երջանիկ կլինի նա, ով կտա քո հատուցումը+,

Քեզ հետ կվարվի այնպես, ինչպես որ դու վարվեցիր մեզ հետ+։

 9 Երջանիկ կլինի նա, ով կբռնի ու կջարդի+

Քո զավակներին՝ ժայռին զարկելով։