Սաղմոսներ

10 Ո՜վ Եհովա, ինչո՞ւ ես հեռվում կանգնած մնում+,

Ինչո՞ւ ես թաքնվում նեղության ժամանակներում+։

 2 Իր ամբարտավանության մեջ ամբարիշտը անզսպորեն հետապնդում է ընկճվածին+,

Նրանք բռնվում են նրանց հորինած գաղափարներով+։

 3 Ամբարիշտը պարծենում է իր հոգու եսասիրական ցանկություններով+,

Եվ ագահությամբ շահույթ ձեռք բերողը+ օրհնում է ինքն իրեն.

נ [Նուն]

 4 Ամբարիշտն իր գոռոզամտությամբ Աստծուն չի փնտրում+,

Նրա ողջ մտածմունքը սա է. «Աստված չկա»+։

 5 Նրա ճանապարհները ծաղկում են ամեն ժամանակ+։

Քո դատավճիռները վեր են նրա հասկացողությունից+։

Նա արհամարհում է իր հանդեպ թշնամություն ցույց տվող բոլոր մարդկանց+

 6 Եվ ասում է իր սրտում. «Ես չեմ սասանվելու+,

Սերունդներ կանցնեն, բայց ինձ վրա աղետ չի գա»+։

 7 Նրա բերանը լի է անեծքով, խաբեությամբ և կեղեքումով+։

Իսկ լեզվի տակ չարիք կա ու վնաս+։

 8 Նա նստում է գյուղերի դարանում

Եվ իր թաքստոցից սպանում է անմեղին+։

10 Որը կոտրված է և խոնարհվում է.

Եվ վհատվածների բազմությունը ամբարշտի ուժեղ ճանկերի մեջ է ընկնում+։

Նա ծածկել է իր երեսը+,

Երբեք չի տեսնի»+։

12 Վե՛ր կաց+, ո՛վ Եհովա։ Ո՛վ Աստված, բարձրացրո՛ւ քո ձեռքը+,

Մի՛ մոռացիր ընկճվածներին+։

Թշվառը+՝ որբը*, քեզ է հանձնում իրեն։

Դո՛ւ ես դարձել նրա օգնականը+։

15 Կոտրի՛ր ամբարշտի ու չարագործի բազուկը+։

Փնտրի՛ր նրա չար գործերը ու պատժի՛ր նրան, մինչև որ էլ ոչինչ չգտնես+։

Դու կպատրաստես նրանց սրտերը+։

Դու ուշ կդարձնես նրանց ու ականջ կդնես+,

18 Որպեսզի տեսնես որբի ու փշրվածի դատը+,

Որպեսզի մահկանացուն՝ հողեղեն մարդը, այլևս ոչ մեկին սարսուռի մեջ չգցի+։