Նվագավարին։ Դավթի երգը։
64 Լսի՛ր, ո՛վ Աստված, իմ ձայնը, երբ տագնապած եմ+։
Թշնամու պատճառած ահից պահպանի՛ր իմ կյանքը+։
2 Ծածկի՛ր ինձ չարագործների գաղտնի խորհած դավերից+,
Անօրենություն գործողների ամբոխներից+,
3 Որոնք սրի պես սրում են իրենց լեզուն+
Եվ պատրաստում են իրենց նետը՝ դառը խոսքը+,
4 Որպեսզի թաքստոցներից նետահարեն անարատին+։
Նրանք հանկարծակի նետահարում են նրան ու չեն վախենում+։
5 Նրանք համառորեն դիմում են չարախոսության+,
Խոսում են այն մասին, որ գաղտնի թակարդներ լարեն+,
Եվ ասում են. «Ո՞վ է տեսնում դրանք»+։
6 Նրանք անարդար բաներ են խորհում+,
Թաքցնում են լավ մտածված խորամանկ հնարքներ+։
Խորն է յուրաքանչյուրի ներսը, նրա սիրտը+։
7 Բայց Աստված նետերով հանկարծակի կհարվածի նրանց+,
Եվ նրանք կվիրավորվեն+։
8 Նրանց պատճառով ուրիշը կսայթաքի+,
Բայց նրանց լեզուն հենց իրենց դեմ կուղղվի+։
Բոլոր նրանց տեսնողները կտարուբերեն իրենց գլուխները+,
9 Եվ բոլոր մարդիկ կվախենան+։
Նրանք Աստծու գործերի մասին կպատմեն+
Եվ կըմբռնեն նրա գործը+։
10 Արդարը Եհովայով կուրախանա և ապաստան կգտնի նրա մոտ+,
Բոլոր սրտով ուղիղները պիտի պարծենան+։