Մատթեոս

23 Այնուհետև Հիսուսը խոսեց ժողովրդի և իր աշակերտների հետ+՝ ասելով. 2 «Մովսեսի աթոռին+ նստել են դպիրներն+ ու փարիսեցիները։ 3 Ուստի այն ամենը, ինչ նրանք ասում են+ ձեզ, արեք և պահեք, սակայն նրանց գործերի պես մի՛ արեք+, որովհետև նրանք ասում են, բայց չեն անում։ 4 Ծանր բեռներ են կապում ու դնում մարդկանց ուսերին+, իսկ իրենք չեն ուզում իրենց մատով անգամ շարժել դրանք+։ 5 Բոլոր գործերը, որ նրանք անում են, մարդկանց երևալու համար են անում+. լայնացնում են իրենց գրապանակները*+ և երկարացնում են իրենց հանդերձների ծոպերը+, 6 ընթրիքների ժամանակ սիրում են ամենապատվավոր տեղը+, իսկ ժողովարաններում՝ առաջին աթոռները+, 7 հրապարակներում՝ ողջույնները+ և մարդկանց կողմից «Ռաբբի*» կոչվելը+։ 8 Բայց դուք «Ռաբբի» մի՛ կոչվեք, որովհետև մեկն է ձեր ուսուցիչը+, իսկ դուք բոլորդ եղբայրներ եք։ 9 Երկրի վրա ոչ մեկին ձեզ «հայր» մի՛ կոչեք, որովհետև մեկն է ձեր Հայրը+՝ Երկնայինը։ 10 Ոչ էլ «առաջնորդներ»+ կոչվեք, որովհետև մեկն է ձեր Առաջնորդը՝ Քրիստոսը։ 11 Ձեր միջի ամենամեծը պետք է ձեր ծառան լինի+, 12 որովհետև ով բարձրացնում է իր անձը, կխոնարհեցվի+, և ով խոնարհեցնում է իր անձը, կբարձրացվի+։

13 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև երկնքի թագավորության դռները փակում եք+ մարդկանց առաջ, ինքներդ+ չեք մտնում և մտնողներին էլ թույլ չեք տալիս, որ մտնեն։ 14 ....*

15 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր+, որովհետև կտրում-​անցնում եք ծովն ու ցամաքը, որ մեկին նորահավատ* դարձնեք, և երբ դառնում է, ձեզանից երկու անգամ ավելի գեհենի* բաժին եք դարձնում նրան։

16 Վա՜յ ձեզ, կո՛ւյր առաջնորդներ+, որ ասում եք. «Եթե որևէ մեկը տաճարով է երդվում, ոչինչ, բայց եթե տաճարի ոսկով է երդվում, պարտավոր է կատարել իր երդումը»+։ 17 Հիմարնե՛ր և կույրե՛ր, իրականում ո՞րն է ավելի մեծ՝ ոսկի՞ն, թե՞ տաճարը, որը սրբացնում է ոսկին+։ 18 Նաև ասում եք. «Եթե որևէ մեկը զոհասեղանով է երդվում, ոչինչ, բայց եթե նրա վրայի ընծայով է երդվում, պարտավոր է կատարել իր երդումը»։ 19 Կույրե՛ր, իրականում ո՞րն է ավելի մեծ՝ ընծա՞ն, թե՞ զոհասեղանը+, որը սրբացնում է ընծան։ 20 Ուստի նա, ով զոհասեղանով է երդվում, երդվում է զոհասեղանով ու այն ամեն բաներով, որ նրա վրա են։ 21 Նա, ով տաճարով է երդվում, երդվում է տաճարով ու նրանով, ով բնակվում է այնտեղ+։ 22 Եվ նա, ով երկնքով է երդվում, երդվում է Աստծու գահով+ ու նրանով, ով նստած է դրա վրա։

23 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև տալիս եք անանուխի, սամիթի և չամանի տասանորդը+, բայց արհամարհում եք Օրենքի ավելի ծանրակշիռ բաները՝ արդարությունը+, ողորմությունը+ և հավատարմությունը+։ Այս բաներն է, որ պետք է անել, և մյուսները չանտեսել։ 24 Կո՛ւյր առաջնորդներ+, մժեղը+ քամում եք, բայց ուղտը+ կուլ եք տալիս։

25 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև մաքրում եք բաժակի և ափսեի դրսի կողմը+, բայց դրանց ներսը լիքն է թալանով+ և անզսպվածությամբ։ 26 Կո՛ւյր+ փարիսեցի, նախ բաժակի և ափսեի ներսը մաքրիր+, որպեսզի դուրսը նույնպես մաքուր լինի։

27 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր+, որովհետև նման եք սպիտակեցրած+ գերեզմանների, որոնք թեև դրսից գեղեցիկ են երևում, բայց ներսից լիքն են մեռելների ոսկորներով և ամեն տեսակ անմաքրությամբ։ 28 Այդպես էլ դուք. թեև դրսից արդար եք երևում մարդկանց+, բայց ներսից լիքն եք կեղծավորությամբ ու անօրենությամբ։

29 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր+, որովհետև շինում եք մարգարեների գերեզմանները և զարդարում եք արդարների շիրիմները+ 30 ու ասում. «Եթե մեր նախահայրերի օրերում լինեինք, նրանց հետ մասնակից չէինք լինի մարգարեների արյունը թափելուն»+։ 31 Այդպիսով դուք ձեր դեմ եք վկայում, որ որդիներն եք նրանց, ովքեր սպանեցին մարգարեներին+։ 32 Ուրեմն ամբողջացրեք+ ձեր հայրերի սկսած գործը։

33 Օձե՛ր, իժերի՛ ծնունդներ+, ինչպե՞ս եք փախչելու գեհենի դատաստանից+։ 34 Դրա համար ձեզ մոտ եմ ուղարկում+ մարգարեների, իմաստունների և ուսուցիչների+։ Նրանցից ոմանց կսպանեք+ ու ցցին կգամեք, ոմանց էլ կխարազանեք+ ձեր ժողովարաններում և քաղաքից քաղաք կհալածեք, 35 որպեսզի ձեզ վրա գա ամեն արդար արյուն, որ թափվել է երկրի վրա+՝ արդար Աբելի+ արյունից+ մինչև Բարաքիայի որդի Զաքարիայի արյունը, որին սպանեցիք սրբարանի և զոհասեղանի մեջտեղը+։ 36 Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ. այս ամենը այս սերնդի վրա պիտի գա+։

37 Երուսաղե՜մ, Երուսաղե՜մ, մարգարեներին սպանող+ և քեզ մոտ ուղարկվածներին+ քարկոծող+... Քանի՜ անգամ ցանկացա հավաքել քո երեխաներին, ինչպես հավն է ճտերին իր թևերի տակ հավաքում+։ Բայց դուք չուզեցիք+։ 38 Ահա ձեր տունը*+ լքված է թողնվում ձեզ+։ 39 Ասում եմ ձեզ, որ այսուհետև ինձ այլևս չեք տեսնի, մինչև որ չասեք. «Օրհնյա՜լ է նա, ով գալիս է Եհովայի անունով»»+։