2 Մինչդեռ Սավուղի որդի Հովնաթանը շատ էր սիրում Դավթին+, այդ պատճառով էլ ասաց նրան. «Իմ հայր Սավուղը ուզում է քեզ սպանել։ Խնդրում եմ, առավոտյան զգույշ եղիր, թաքնվիր մի ծածուկ տեղում ևմնա այնտեղ+։
5 Եվ Դավիթն ասաց Հովնաթանին. «Լսի՛ր, վաղը նորալուսին է+, և ես պետք է նստեմ թագավորի հետ ուտելու։ Բայց դու արձակիր ինձ, և ես կթաքնվեմ+դաշտի մեջ մինչև երրորդ օրվա երեկոն։