5 Եվ Սարան ասաց Աբրամին. «Ինձ արված չարիքի պատասխանատվությունը քեզ վրա լինի։ Ես ինքս իմ աղախնին քո գիրկը տվեցի, և երբ նա իմացավ, որ հղի է, սկսեց արհամարհանքով նայել ինձ։ Թող Եհովան դատի ինձ ու քեզ»+։
42 Հովնաթանն ասաց Դավթին. «Գնա՛ խաղաղությամբ+, քանի որ երկուսս էլ Եհովայի անունով ենք երդվել+ու ասել. «Թող Եհովան դարեդար վկա լինի իմ ու քո միջև, իմ սերնդի ու քո սերնդի միջև»»+։
Դրանից հետո Դավիթը վեր կացավ ու գնաց, իսկ Հովնաթանը վերադարձավ քաղաք։