13 «քո միջից անպետք մարդիկ են դուրս եկել+, որ իրենց քաղաքի բնակիչներին ճանապարհից շեղեն+՝ ասելով՝ «եկեք գնանք և ծառայենք ուրիշ աստվածների», որոնց դու չես ճանաչում»,
27 Բայց անպիտան մարդիկ+ասում էին. «Ինչպե՞ս կարող է այս մարդը մեզ փրկել»+։ Նրանք արհամարհանքով վերաբերվեցին+նրան և ոչ մի նվեր չբերեցին+։ Բայց նա լուռ էր մնում+։
25 Խնդրում եմ, թող իմ տերը ուշադրություն չդարձնի այդ անպիտան+մարդ Նաբաղին, որովհետև ինչպես որ իր անունն է, այնպես էլ ինքն է։ Նաբաղ է նրա անունը, ուրեմն անմտությունը նրա հետ է+։ Իսկ քո աղախինը չի տեսել իմ տիրոջ ուղարկած մարդկանց։
22 Սակայն Դավթի հետ գնացածներիցբոլոր չար ու անպիտան մարդիկ+ասացին. «Քանի որ նրանք մեզ հետ չեկան, մենք էլ մեր փրկած ավարից նրանց ոչինչ չենք տա։ Թող միայն իրենց կանանց ու որդիներին առնեն ու գնան»։