17 Մի անգամ Սավուղն ասաց Դավթին. «Ահա իմ մեծ դուստր Մերոբը+։ Ես նրան քեզկնության կտամ+։ Միայն թե ինձ խիզախորեն ծառայիր և Եհովայի պատերազմները վարիր»+։ Սակայն Սավուղն իր մտքում ասաց. «Թող իմ ձեռքը չլինի նրա վրա, այլ փղշտացիների ձեռքը նրա վրա լինի»+։
21 Ուստի Սավուղը մտածեց. «Ես նրան կնության կտամ, որ նրա համար որոգայթ դառնա+և որ փղշտացիների ձեռքը նրա վրա լինի»։ Եվ Սավուղը Դավթին ասաց. «Այս երկրորդ աղջկաս հետ ամուսնանալով՝ հիմա դու իմ փեսան կդառնաս»։