2 Իմ խրատը անձրևի պես կկաթի+,

Իմ խոսքերը ցողի+ պես կշաղեն,

Ինչպես մեղմ անձրևը՝ խոտի վրա+,

Եվ հորդառատ անձրևը՝ բույսերի վրա+։

20 Նրա գիտելիքների շնորհիվ ջրերի անդունդները բաժանվեցին+, և ամպոտ երկնքից անձրև է մաղում+։

10 Ինչպես որ անձրևն ու ձյունն են իջնում երկնքից և այնտեղ չեն վերադառնում, մինչև որ չեն ոռոգում երկիրը, արգասաբեր ու ծլարձակ չեն դարձնում այն+, որ սերմ տան սերմնացանին և հաց՝ ուտողին+,

22 Ազգերի ունայն կուռքերի+ մեջ կա՞ արդյոք մեկը, որ անձրև բերի, կամ կարո՞ղ է արդյոք երկինքը ինքն իրեն հեղեղ տեղալ+։ Չէ՞ որ սրանք անողը դու ես, ո՛վ մեր Աստված Եհովա+։ Մենք քեզ վրա ենք մեր հույսը դնում, քանի որ դու ես այս ամենն անողը+։