4 Ուստի Հովնաթանը Սավուղի մոտ լավը+ խոսեց Դավթի մասին՝ ասելով. «Թող թագավորը իր ծառա Դավթի դեմ մեղք չգործի+, քանի որ նա քո դեմ մեղք չի գործել և քեզ համար շատ բարի գործեր է արել+։

26 Ողբո՜ւմ եմ քեզ համար, եղբա՜յր իմ Հովնաթան,

Դու ինձ շատ սիրելի էիր+,

Քո սերը ինձ համար կանանց սիրուց ավելի հիասքանչ էր*+։

9 Դավիթն ասաց. «Սավուղի տնից մնացած մարդ կա՞, որ հանուն Հովնաթանի+ նրա հանդեպ սիրառատ բարություն+ ցույց տամ»։

17 Իսկական ընկերը սիրում է ամեն ժամանակ+. նա եղբայր է՝ նեղ օրվա համար ծնված+։

9 Յուղն ու խունկը+ ուրախացնում են սիրտը, նմանապես, քաղցր է այն ընկերը, ում խորհուրդը հոգու խորքից է բխում+։