26 ««Ձեզ համար փուչ աստվածներ չշինեք+, ձեզ համար քանդակված պատկերներ+ և սուրբ սյուներ չկանգնեցնեք, ձեր երկրում պատկերավոր կոթողներ+ չդնեք, որպեսզի նրանց առաջ չխոնարհվեք+։ Ես Եհովան եմ՝ ձեր Աստվածը։

3 Եվ նա իր մորը վերադարձրեց հազար հարյուր կտոր արծաթը+, իսկ մայրն ասաց. «Այս արծաթը իմ ձեռքով անպայման Եհովային պիտի նվիրեմ որդուս համար, որպեսզի քանդակված կուռք+ ու մի ձուլածո արձան+ շինվի, և հիմա ես այն քեզ եմ տալիս»։

30 Դրանից հետո Դանի որդիները քանդակված կուռքը+ իրենց մոտ կանգնեցրին։ Իսկ Հովնաթանը+՝ Մովսեսի որդի Գերսամի+ որդին, և նրա որդիները Դանի ցեղի քահանաները եղան մինչև այն օրը, երբ երկիրը գերության վերցվեց+։

7 Այնուհետև իր շինած սուրբ ձողի քանդակված պատկերը+ դրեց այն տան մեջ+, որի մասին Եհովան ասել էր Դավթին ու նրա որդի Սողոմոնին. «Այս տանը և Երուսաղեմում, որն ընտրել եմ Իսրայելի բոլոր ցեղերի միջից, իմ անունը պիտի դնեմ հավիտյան+։

14 Քո մասին Եհովան պատվիրել է. «Քո անունով այլևս սերունդ չի լինի+։ Քո աստվածների տնից կվերացնեմ քանդակված պատկերն ու ձուլածո արձանը+, քեզ համար թաղման վայր կպատրաստեմ+, որովհետև դու ոչնչություն ես»։

18 Ի՞նչ օգուտ կա արհեստավորի քանդակած պատկերից+, ձուլածո արձանից և ստություն սովորեցնող ուսուցչից+։ Այն շինողն այնքան է ապավինում դրան+, որ փուչ աստվածներ է պատրաստում, որոնք համր են+։