17 Նա նրանց վրա բերեց քաղդեացիների+ թագավորին, որը սրով կոտորեց+ նրանց երիտասարդներին իրենց սրբարանում+ և չխնայեց ո՛չ երիտասարդին, ո՛չ կույսին, ո՛չ ծերին և ո՛չ էլ զառամյալին+։ Աստված ամենն էլ նրա ձեռքը մատնեց։

14 Իսկ Սիոնն ասում էր. «Եհովան թողել է ինձ+, Եհովան մոռացել է ինձ»+։  

17 «Քեզ պիտի դարմանեմ և վերքերդ բուժեմ+,– ասում է Եհովան,– որովհետև քեզ «աքսորված» կոչեցին+՝ ասելով. «Սա Սիոնն է, որին փնտրող չկա»»+։

10 «Այսպես է ասում Եհովան. «Այս վայրում, որի համար դուք ասում եք, թե ամայացել է, ուր ո՛չ մարդ կա, ո՛չ էլ անասուն, Հուդայի քաղաքներում և Երուսաղեմի փողոցներում, որոնք ավերակ են դարձել+ ու մնացել առանց մարդու, առանց բնակչի և անասունի, դեռ կլսվի+

 4 Սիոնի ճանապարհները սգում են, որովհետև տոնին եկողներ չկան+։

Նրա բոլոր դարպասներն ամայացել են+, քահանաները հառաչում են+։

Նրա կույսերը վշտահար են, և ինքն էլ դառնացած է+։

27 Ինչպես որ գրված է. «Ուրախացի՛ր, ո՛վ ամուլ կին, դու, որ չես ծնում, գոչի՛ր և ցնծությամբ բացականչի՛ր, դու, ո՛վ կին, որ երկունքի ցավեր չես քաշում, որովհետև լքված կնոջ զավակներն ավելի շատ են, քան ամուսին ունեցողինը»+։