16 Բայց նրանք շարունակ անարգում էին+ ճշմարիտ Աստծու պատգամաբերներին, արհամարհում էին նրա խոսքերը+ և ծաղրում+ նրա մարգարեներին, մինչև որ Եհովայի բարկությունը+ բորբոքվեց իր ժողովրդի դեմ, այնպես որ էլ բուժում չմնաց+։

33 Դու արդար+ ես այն ամենում, ինչ եկել է մեզ վրա, քանի որ դու հավատարմությամբ+ ես վարվել, իսկ մենք ամբարշտություն ենք արել+։

14 Քո բոլոր սիրեկանները մոռացել են քեզ+ և քեզ չեն փնտրում, որովհետև թշնամու հարվածով, անգութ մեկի պատժով+ հարվածեցի քեզ+ քո հանցանքների շատության պատճառով+։ Քո մեղքերը բազմաթիվ են դարձել+։

18 Արդար է Եհովան+, որովհետև ես նրա պատվերների դեմ ապստամբեցի+։

Լսեցե՛ք, ո՛վ բոլոր ժողովուրդներ, և տեսե՛ք իմ ցավը։

Իմ կույսերն ու երիտասարդները գերի գնացին+։

17 Նա ասաց ինձ. «Տեսնո՞ւմ ես սա, ո՛վ մարդու որդի։ Մի՞թե Հուդայի տան համար չնչին բան է այստեղ գարշելի բաներ անելը, որ հիմա էլ երկիրը բռնությամբ է լցրել+, դարձյալ վիրավորում է ինձ և ճյուղ է մեկնում քթիս*։

7 Քո՛նն է արդարությունը, ո՜վ Եհովա, իսկ մեր երեսը՝ Հուդայի մարդկանց, Երուսաղեմի բնակիչների և ողջ Իսրայելի երեսը՝ թե՛ մոտիկների ու թե՛ նրանց երեսը, ովքեր հեռու են՝ բոլոր այն երկրներում են, ուր նրանց ցիրուցան ես արել քո դեմ դրսևորած անհավատարմության պատճառով+, ամոթով է ծածկվել+, ինչպեսև այսօր է։

16 Ո՜վ Եհովա, քո արած բոլոր արդար գործերի հիման վրա+ խնդրում եմ, թող քո բարկությունն ու ցասումը հեռանան քո Երուսաղեմ քաղաքից՝ քո սուրբ լեռից+, որովհետև մեր մեղքերի ու մեր հայրերի հանցանքների պատճառով+ Երուսաղեմն ու քո ժողովուրդը նախատինքի առարկա են դարձել բոլոր նրանց համար, ովքեր մեր շուրջբոլորն են+։