12 Երբ նրանք դեռ հեռու էին, բարձրացրին իրենց աչքերը և չճանաչեցին նրան։ Բարձր ձայնով լացելով՝ նրանք պատռեցին+իրենց վերնահագուստները*և իրենց գլխավերևում փոշիշաղ տվեցին+դեպի երկինք։
19 Եվ իրենց գլուխներին հող ցանեցին+և ողբալով ու սգալով+աղաղակեցին. «Վա՜յ, վա՜յ այն մեծ քաղաքին, որտեղ բոլոր նավ+ունեցողները հարստացան+նրա ճոխության շնորհիվ, որովհետև մեկ ժամում նա ավերվեց»+։