23 «Վա՜յ այն հովիվներին, որ կործանում ու ցրում են իմ արոտի ոչխարներին»+,– ասում է Եհովան։

3 Ես ասացի. «Լսեցե՛ք, խնդրեմ, ո՛վ Հակոբի գլխավորներ ու Իսրայելի տան իշխաններ+։ Չէ՞ որ դո՛ւք պետք է իմանաք, թե ինչ է արդարությունը+։

11 Նրա գլխավորները կաշառքով են դատում+, նրա քահանաները վարձով են սովորեցնում+, նրա մարգարեները փողով են գուշակություն անում+, բայց միևնույն ժամանակ հույս են դնում Եհովայի վրա՝ ասելով. «Չէ՞ որ Եհովան մեր մեջ է+, մեզ վրա ոչ մի աղետ չի գա»+։

3 Նրա մեջ նրա իշխանները մռնչացող առյուծներ էին+, դատավորները՝ երեկոյան գայլեր, որոնք մինչև առավոտ կրծելու ոչինչ չէին թողնում+։

17 Վա՜յ իմ անպետք հովվին+, որ լքում է հոտը+։ Սուրը կհարվածի նրա բազկին և նրա աջ աչքին։ Նրա բազուկը անպատճառ պիտի չորանա+, ու նրա աջ աչքը պիտի աղոտանա»։

13 Վա՜յ ձեզ, դպիրնե՛ր ու փարիսեցինե՛ր, կեղծավորնե՛ր, որովհետև երկնքի թագավորության դռները փակում եք+ մարդկանց առաջ, ինքներդ+ չեք մտնում և մտնողներին էլ թույլ չեք տալիս, որ մտնեն։