20 «Իսկ ամբարիշտները ալեկոծ ծովի պես են, որը չի կարողանում հանդարտվել, և որի ջրերը ջրիմուռ ու ցեխ են դուրս նետում։

2 Դանիելը սկսեց խոսել ու ասաց.

«Գիշերը ես տեսիլքներ էի տեսնում, և ահա երկնքի չորս քամիները+ ալեկոծում էին մեծ ծովը+։

14 Ինչո՞ւ ես մարդուն ծովի ձկների ու սողունների պես դարձնում, որոնց վրա ոչ ոք չի իշխում+։

15 Եվ նա ասաց ինձ. «Այն ջրերը, որ տեսար, որոնց վրա նստած է պոռնիկը, ժողովուրդներ, բազմություններ, ազգեր ու լեզուներ են+։

21 Տեսա մի նոր երկինք+ ու մի նոր երկիր+, քանի որ նախկին երկինքն+ ու երկիրը+ անցան, և ծովն+ այլևս չկար։