Հոբ
6 Այդ ժամանակ Հոբը պատասխանեց.
Աստծու բերած սարսափները ինձ պաշարել են:
5 Մի՞թե վայրի էշը+ հուսահատ կզռա, եթե ուտելու խոտ ունենա,
Կամ մի՞թե ցուլը ողբաձայն կբառաչի, եթե կեր ունենա:
7 Այդպիսի բաների դիպչելուց ես հրաժարվում եմ,
Դրանք ասես փչացած ուտելիք լինեն:
8 Երանի՜ թե խնդրանքս կատարվեր,
Եվ Աստված ցանկությունս իրականացներ:
10 Դա արդեն իսկ ինձ համար մխիթարություն կլիներ:
Չնայած տանջալից ցավերին՝ ես ուրախությունից կցատկոտեի,
Քանի որ Սուրբ Աստծու+ ասածները չեմ մերժում երբեք:
11 Մի՞թե ես այդքան ուժ ունեմ, որ շարունակեմ սպասել,+
Մի՞թե որևէ լավ բանի հույս ունեմ, որ շարունակեմ ապրել:
13 Մի՞թե կարող եմ ինչ-որ կերպ օգնել ինքս ինձ,
Երբ զրկվել եմ օգնության ամեն միջոցից:
14 Նա, ով հրաժարվում է հավատարիմ սեր դրսևորել դրացու հանդեպ,+
Ի վերջո կկորցնի նաև վախը Ամենակարողի հանդեպ:+
16 Դրանք պղտորվում են սառույցի հալոցքից
Եվ վարարում իրենց մեջ լցված հալվող ձներից,
17 Բայց գալիս է ժամանակը, ցամաքում-վերանում են,
Շոգ եղանակին չորանում են:
18 Ոլոր-մոլոր է դրանց ընթացքը,
Հոսում են դեպի անապատ ու չքանում են:
20 Դրանց վրա հույս դնելով՝ նրանք ամոթով են մնում,
Գալով այնտեղ՝ միայն հիասթափություն են ապրում:
22 Մի՞թե ձեզ ասել եմ՝ «Մի բան տվեք ինձ»,
Կամ խնդրել, որ ինձ օգնելու համար ինչ-որ մեկին նվեր տաք ձեր ունեցվածքից:
28 Ուստի հիմա ինձ նայեք,
Ես ձեր երեսին սուտ չեմ ասի երբեք:
29 Խնդրում եմ, մեկ անգամ էլ մտածեք.
Իմ մասին սխալ դատողություններ մի՛ արեք:
Այո՛, մեկ անգամ էլ մտածեք.
Արդարությունս մինչև հիմա անխախտ է: