Տերունական ընթրիքը մեծ նշանակություն ունի ձեզ համար

ԱՐԴՅՈ՞Ք Տերունական ընթրիքը ձեզ համար կարևոր նշանակություն ունի։ Ինչի՞ մասին այն միշտ պիտի ձեզ հիշեցնի։ Դա հասկանալու համար եկեք պարզենք, թե ինչ իմաստ դրեց Հիսուս Քրիստոսը այդ առանձնահատուկ իրադարձության մեջ։

Մ.թ. 33 թ. նիսանի 14–ի երեկոյան Հիսուսը և իր 12 առաքյալները հավաքվել էին Երուսաղեմում գտնվող տներից մեկի վերնահարկում՝ Պասեքը տոնելու։ Պասեքի կերակուրը ուտելուց հետո դավաճան Հուդան գնաց Հիսուսին մատնելու (Յովհաննէս 13։21, 26–30)։ Մնացած 11 առաքյալների ներկայությամբ Հիսուսը հաստատեց ‘Տերունական ընթրիքը’ (Ա Կորնթացիս 11։20)։ Այն նաև կոչվում է Հիշատակի երեկո, քանի որ Հիսուսը պատվիրեց իր հետևորդներին. «Այս արէք իմ յիշատակի համար»։ Սա միակ իրադարձությունն է, որ քրիստոնյաներին պատվիրված է նշել (Ա Կորնթացիս 11։24)։

Շատ վայրերում մարդիկ հուշարձան են կանգնեցնում կամ հատուկ օր ընտրում՝ ինչ–​որ մեկին կամ ինչ–​որ կարևոր իրադարձություն հիշելու համար։ Այս դեպքում Հիսուսը հիշատակի ընթրիք հաստատեց. ընթրիք, որ կօգներ իր առաքյալներին իրենց հիշողության մեջ պահել այդ նշանակալից օրվա անչափ կարևոր իրադարձությունները։ Հետագա դարերում այս ընթրիքը ներկաներին պիտի հիշեցներ, թե ինչ Հիսուսն արեց այդ գիշեր, մասնավորապես՝ նրա օգտագործած խորհրդանիշների խոր իմաստը։ Ի՞նչ խորհրդանիշներ է Հիսուսը օգտագործել, և ի՞նչ նշանակություն ունեն դրանք։ Եկեք քննենք մ.թ. 33 թ. այդ օրը՝ երեկոյան տեղի ունեցած իրադարձությունների վերաբերյալ Աստվածաշնչի արձանագրությունները։

Խորհրդանիշների իմաստը

«Հաց առաւ, գոհացաւ, կտրեց եւ նորանց տուաւ, եւ ասեց. Այս է [«խորհրդանշում», ՆԱ] իմ մարմինը, որ ձեզ համար տրվում է. այս արէք իմ յիշատակի համար» (Ղուկաս 22։19)։

Երբ Հիսուսը վերցրեց հացը և ասաց՝ «այս է [«խորհրդանշում», ՆԱ] իմ մարմինը», նա նկատի ուներ, որ այդ անթթխմոր հացը իր սեփական կատարյալ մարմինն էր ներկայացնում, որը նա տվեց, «որպեսզի աշխարհը կյանք ունենա» (Յովհաննես 6։51, ԱՆԹ)։ Թեպետ Աստվածաշնչի շատ թարգմանություններ այս համարը փոխանցել են «այս է (հունարեն՝ էսթին) իմ մարմինը» ձևով, սակայն «Նոր Կտակարանի հունարեն–​անգլերեն բառարանում» բացատրվում է, որ այս բայը հաճախ թարգմանվում է «նշանակել, խորհրդանշել, բովանդակել» («Greek-English Lexicon of the New Testament», Թեյեր)։ Այն ունի ներկայացնելու կամ խորհրդանշելու իմաստ (Մատթէոս 26։26, ՆԱ)։

Նույնն է պարագան գինով լի բաժակի դեպքում։ Հիսուսն ասաց. «Այս բաժակը նոր ուխտն է [«խորհրդանշում», ՆԱ] իմ արիւնովը, որ ձեզ համար թափվում է» (Ղուկաս 22։20)։

Մատթեոսի Ավետարանում այդ մասին կարդում ենք Հիսուսի հետևյալ խոսքերը. «Այդ [«խորհրդանշում», ՆԱ] է իմ արիւնը նոր ուխտի, որ թափվում է շատերի համար «ի թողութիւն մեղաց» (Մատթէոս 26։28)։ Հիսուսը գինով լի բաժակը օգտագործեց որպես իր արյան խորհրդանիշ։ Նրա թափած արյունը «նոր ուխտի» հիմքն էր լինելու օծյալ հետևորդների համար, ովքեր իր հետ միասին երկնքում իշխելու էին որպես թագավորներ և քահանաներ (Երեմիա 31։31–33; Յովհաննէս 14։2, 3; Բ Կորնթացիս 5։5 Արևմտ. Աստ; Յայտնութիւն 1։5, 6; 5։9, 10; 20։4, 6)։

Բաժակի միջի գինին նաև հիշեցնում է այն մասին, որ Հիսուսի թափած արյունը մեղքերի թողության հիմքն է հանդիսանում և այդպիսով երկնային կյանքի դուռ է բացում խորհրդանիշներից օգտվողների համար՝ որպես Քրիստոսի ժառանգակիցների։ Հետևաբար հասկանալի է, որ Հիշատակի երեկոյի ժամանակ միայն սահմանափակ թվով մարդիկ են օգտվում հացից և գինուց՝ երկնային կյանքի հույս ունեցողները (Ղուկաս 12։32; Եփեսացիս 1։13, 14; Եբրայեցիս 9։22; Ա Պետրոս 1։3, 4)։

Իսկ ի՞նչ կարելի է ասել Հիսուսի այն հետևորդների մասին, ովքեր նոր ուխտի մեջ չեն։ Նրանք Տիրոջ «այլ ոչխարներն» են, ովքեր սպասում են ոչ թե Հիսուսի հետ միասին երկնքում կառավարելուն, այլ դրախտ–երկրի վրա հավիտենական կյանք վայելելուն (Յովհաննէս 10։16; Սաղմոս 37։29; Յայտնութիւն 21։3, 4)։ Այս հավատարիմ քրիստոնյաների «մեծ բազմությունը», որ պաշտում է Աստծուն «ցերեկ եւ գիշեր», ուրախ է իր երախտագիտությունը դրսևորել՝ Տերունական ընթրիքին ներկա գտնվելով։ Նրանք իրենց խոսքերով ու գործերով հռչակում են. «Փրկությունը գալիս է մեր Աստծուց, որ բազմում է գահի վրա, գալիս է նաև Գառից» (Յայտնութիւն 7։9, 10 ԱՆԹ, 14, 15)։

Որքա՞ն հաճախ

«Այս արէք իմ յիշատակի համար» (Ղուկաս 22։19)։

Որքա՞ն հաճախ պետք է Հիշատակի երեկոն նշվի Քրիստոսի մահը մեր հիշողության մեջ պահելու համար։ Հիսուսը այդ մասին կոնկրետ չի ասել։ Բայց քանի որ նա հաստատել է Տերունական ընթրիքը նիսանի 14–ին՝ Պասեքին, որը իսրայելացիները տոնում էին տարին մեկ անգամ, ուրեմն Հիսուսը ցանկանում էր, որ Հիշատակի երեկոն էլ նշվեր այդպես։ Իսրայելացիները տարին մի անգամ էին նշում իրենց ազատագրումը Եգիպտոսի ստրկությունից, ուստի քրիստոնյաները նույնպես տարին մի անգամ են նշում իրենց ազատագրումը մեղքից ու մահից (Ելից 12։11, 17; Հռովմայեցիս 5։20, 21)։

Որևէ կարևոր իրադարձություն ամեն տարի նշելը սովորական երևույթ է։ Օրինակ՝ ամուսինները նշում են իրենց ամուսնության օրը, ազգը՝ իր պատմության նշանակալի իրադարձությունները։ Հիշատակը սովորաբար նշում են տարին մեկ անգամ՝ տվյալ իրադարձության տարեդարձին։ Հետաքրքիր է, որ Հիսուսից հետո մի քանի դար շարունակ քրիստոնյաները կոչվում էին «քվարտոդեցիմաններ» (տասնչորսերորդականներ), քանի որ նրանք Հիսուսի մահը նշում էին տարին մի անգամ՝ նիսանի 14–ին։

Պարզ, բայց խորիմաստ

Պողոս առաքյալը բացատրեց, որ Տերունական ընթրիքը նշելը հնարավորություն կտար Հիսուսի աշակերտներին ‘պատմել Տիրոջ մահը’ (Ա Կորնթացիս 11։26)։ Ուստի արարողության հիմնական նպատակն է ընդգծել այն կարևոր դերը, որ Հիսուսն իր մահով ունեցավ Աստծո նպատակների իրագործման մեջ։

Մինչև մահ հավատարիմ մնալով՝ Հիսուս Քրիստոսն ապացուցեց, որ Եհովան սիրող և իմաստուն Աստված է և արդար Գերիշխան։ Հակառակ Սատանայի մեղադրանքների՝ Հիսուսն, ի տարբերություն Ադամի, ապացուցեց, որ մարդը կարող է հավատարիմ մնալ Աստծուն՝ նույնիսկ չափազանց մեծ ճնշման տակ գտնվելով (Յոբ 2։4, 5)։

Տերունական ընթրիքը օգնում է մեզ միշտ երախտագիտությամբ հիշել Հիսուսի անձնազոհ սիրո մասին։ Չնայած ծանր փորձություններին՝ Հիսուսը կատարելապես հնազանդ մնաց իր Հորը։ Այդպիսով նա կարողացավ կատարյալ մարդու իր կյանքով փոխհատուցել Ադամի մեղքի հսկայական գինը։ Ինչպես Հիսուսն ինքը բացատրեց, նա եկավ, որ «շատերի փոխանակ իր անձը փրկանք տայ» (Մատթէոս 20։28)։ Հետևաբար՝ բոլոր նրանք, ովքեր հավատում են Հիսուսին, կարող են մեղքերի թողություն և հավիտենական կյանք ստանալ՝ մարդկանց առնչությամբ Եհովայի ունեցած սկզբնական նպատակին ներդաշնակ (Հռովմայեցիս 5։6, 8, 12, 18, 19; 6։23; Ա Տիմոթէոս 2։5, 6)։a

Մարդկության փրկության համար արված այս բոլոր բաները նաև ընդգծում են Եհովայի անսահման բարությունը և ողորմածությունը։ Աստվածաշնչում ասվում է. «Սորանով Աստուծոյ սէրն երեւեցաւ մեզանում, որ Աստուած իր միածին Որդուն ուղարկեց աշխարհք, որ նորանով կեանք ունենանք։ Սորանում է սէրը, որ ոչ թէ մենք սիրեցինք Աստուծուն, այլ որ նա սիրեց մեզ, եւ ուղարկեց իր Որդուն քաւութիւն մեր մեղքերի համար» (Ա Յովհաննէս 4։9, 10)։

Ինչպիսի՜ հրաշալի արարողություն է Հիշատակի երեկոն։ Այն այնքան պարզ է, որ հնարավոր է նշել ամենատարբեր հանգամանքներում, աշխարհի բոլոր ծայրերում։ Միևնույն ժամանակ Երեկոն այնքան խոր իմաստ է կրում, որ ինչքան էլ նշեն, չի կորցնի իր նշանակությունը։

Ի՞նչ է այն նշանակում ձեզ համար

Մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի զոհաբերական մահը շատ թանկ արժեցավ թե՛ նրա և թե՛ նրա Հոր՝ Եհովայի համար։ Լինելով կատարյալ մարդ՝ Հիսուսը, ի տարբերություն մեզ, մահ չէր ժառանգել (Հռովմայեցիս 5։12; Եբրայեցիս 7։26)։ Նա կարող էր հավերժ ապրել։ Առանց նրա թույլտվության՝ ոչ ոք չէր կարող խլել իր կյանքը՝ նույնիսկ բռնի ուժով։ Նա ասել է. «Ոչ ով [իմ կյանքը] վեր չէ առնում ինձանից. այլ ես ինքս եմ ինձանից դնում նորան» (Յովհաննէս 10։18)։

Այո՛, Հիսուսը հոժարակամորեն զոհաբերեց իր մարդկային կատարյալ կյանքը, որպեսզի «իր մահովը խափանէ մահի իշխանութիւնն ունեցողին այսինքն սատանային, եւ ազատէ նորանց որ մահի վախովն իրանց բոլոր կեանքի մէջ ծառայութեան մէջ բռնուած էին» (Եբրայեցիս 2։14, 15)։ Հիսուսի անձնուրաց սերը ավելի ցայտուն երևում է այն բանից, թե ինչպիսի մահով էր նա պատրաստ մեռնել։ Նա շատ լավ գիտեր, թե ինչպես պիտի տառապեր և մահանար (Մատթէոս 17։21; 20։17–19)։

Հիշատակի երեկոն նաև հիշեցնում է մեզ մեր երկնային Հոր՝ Եհովայի սիրո մեծագույն դրսևորման մասին։ Որքա՜ն ցավալի էր նրա համար, որ «բազմագութ է եւ ողորմած», տեսնել ու լսել Հիսուսի ‘սաստիկ աղաղակն ու արտասուքը’ Գեթսեմանի պարտեզում, սադիստորեն մտրակահարվելը, դաժանորեն ցցին գամվելը և դանդաղ, տանջալի մահը (Յակոբոս 5։11; Եբրայեցիս 5։7; Յովհաննէս 3։16; Ա Յովհաննէս 4։7, 8)։ Դարեր են անցել, բայց այդ մասին մտածելն անգամ ցավ է պատճառում շատերին։

Միայն պատկերացրու, թե որքա՜ն բարձր գին են վճարել Եհովա Աստվածն ու Հիսուս Քրիստոսը մեզ՝ մեղավորներիս համար (Հռովմայեցիս 3։23)։ Ամեն օր մենք բախվում ենք այն ցավալի իրականությանը, որ բնույթով մեղավոր ենք ու անկատար։ Սակայն Հիսուսի զոհաբերությանը հավատ ընծայելու հիման վրա մենք կարող ենք դիմել Աստծուն՝ մեղքերի թողության համար (Ա Յովհաննէս 2։1, 2)։ Դրա շնորհիվ մենք ձեռք ենք բերում Աստծո հետ ազատորեն խոսելու հնարավորություն և մաքուր խիղճ (Եբրայեցիս 4։14–16; 9։13, 14)։ Դեռ ավելին՝ մենք կարող ենք ունենալ դրախտ–​երկրի վրա ողջ հավիտենականության ընթացքում ապրելու հեռանկար (Յովհաննէս 17։3; Յայտնութիւն 21։3, 4)։ Այս և շատ այլ օրհնություններ Հիսուսի անձնազոհության մեծագույն քայլի արդյունքն են։

Գնահատանք ցուցաբերենք Տերունական ընթրիքի հանդեպ

Տերունական ընթրիքն, անկասկած, ‘Աստծո շնորհի’՝ ողորմության, հրաշալի դրսևորումն է։ Եհովա Աստծո տրամադրած փրկանքը, որը հնարավոր դարձավ Հիսուսի անձնուրաց սիրո շնորհիվ, իսկապես նրա ‘անպատմելի պարգևն է’ (Բ Կորնթացիս 9։14, 15)։ Հիսուս Քրիստոսի միջոցով արտահայտված Աստծո բարության այս դրսևորումները, արդյո՞ք ձեր մեջ չեն առաջացնում գնահատանքի ու երախտագիտության խոր և հարատև զգացում։

Վստահ ենք, որ առաջացնում են։ Ուստի մենք սրտանց հրավիրում ենք ձեզ Եհովայի վկաների հետ միասին ներկա գտնվել Հիսուսի մահվան Հիշատակի երեկոյին։ Այս տարի Հիշատակի երեկոն կկայանա ապրիլի 16–ին՝ չորեքշաբթի օրը, մայրամուտից հետո։ Ձեր մոտակայքում ապրող Եհովայի վկաները ուրախ կլինեն ձեզ տեղեկացնել այս ամենակարևոր իրադարձության անցկացման ճշգրիտ տեղի ու ժամի մասին։

[ծանոթագրություն]

[շրջանա/նկար 6–րդ էջի վրա]

«ԱՅՍ Է ԻՄ ՄԱՐՄԻՆԸ», ԹԵ՞ «ՍԱ ԽՈՐՀՐԴԱՆՇՈՒՄ Է ԻՄ ՄԱՐՄԻՆԸ». Ո՞Ր ՄԵԿԸ

Երբ Հիսուսն ասաց՝ «ես եմ... դուռը» և «ես եմ ճշմարիտ որթատունկը» (ԷԹ), ոչ մեկը չմտածեց, որ նա դուռ էր կամ որթատունկ՝ ուղիղ իմաստով (Յովհաննէս 10։7; 15։1)։ Նմանապես՝ երբ Աստվածաշնչում կարդում ենք՝ «այս բաժակը նոր ուխտն է», մենք չենք եզրակացնում, թե բաժակն էր նոր ուխտը։ Ուստի՝ երբ Հիսուսն ասաց, որ հացը իր մարմինն «է», նա անկասկած ի նկատի ուներ, որ հացը ներկայացնում կամ խորհրդանշում էր իր մարմինը։ Այսպես օրինակ՝ Չարլզ Ուիլյամսի թարգմանության մեջ ասվում է. «Սա ներկայացնում է իմ մարմինը» (Ղուկաս 22։19, 20)։

[նկար 5–րդ էջի վրա]

Անթթխմոր հացն ու գինին Հիսուսի զոհած անաղարտ մարմնի և թափած արյան համապատասխան խորհրդանիշներն են

[նկար 7–րդ էջի վրա]

Հիշատակի երեկոն հիշեցնում է Եհովա Աստծո և Հիսուս Քրիստոսի ցուցաբերած մեծ սիրո մասին