Որտե՞ղ է Դրախտը, որի մասին գրված է Աստվածաշնչում

Մեր ընթերցողները հարցնում են

Որտե՞ղ է Դրախտը, որի մասին գրված է Աստվածաշնչում

▪ Հիսուսն իր կողքին ցիցը հանված հանցագործին, որը հավատաց իրեն, խոստացավ. «Դու ինձ հետ Դրախտում կլինես» (Ղուկաս 23։43)։ Որտե՞ղ էր այդ մարդը լինելու. երկնքո՞ւմ, երկրի վրա՞, թե՞ մեկ այլ վայրում, ուր մահացածները սպասում են իրենց դատվելուն։ Որտե՞ղ է այդ Դրախտը։

Աստվածաշունչն ասում է, որ մեր նախածնողներն ապրում էին դրախտում։ Ծննդոց 2։8 և 15 համարներում կարդում ենք. «Եհովա Աստված արևելյան կողմում՝ Եդեմում, մի պարտեզ տնկեց և իր ստեղծած մարդուն այնտեղ դրեց։ Ապա Եհովա Աստված վերցրեց մարդուն ու նրան բնակեցրեց Եդեմի պարտեզում, որպեսզի նա մշակի այն ու հոգ տանի նրան»։ Երբ այս խոսքերը եբրայերենից թարգմանվեցին հունարեն, պարտեզ բառի համար օգտագործվեց հունարեն պարադեիսոս բառը, որը հայերեն թարգմանվում է «դրախտ»։

Սովորաբար երբ ծնողները շատ երեխաներ են ունենում, մտածում են իրենց տունը մեծացնելու մասին։ Այդպես էլ առաջին մարդկային զույգը պետք է ընդարձակեր Եդեմի պարտեզի սահմանները, քանի որ Աստված պատվիրել էր նրանց. «Լցրեք երկիրը և տիրեք նրան» (Ծննդոց 1։28)։

Մեր Ստեղծչի նպատակն էր, որ մարդիկ երեխաներ ունենային ու ապրեին դրախտում՝ երկրի վրա։ Նրանք չէին մահանալու, այլ ապրելու էին հավիտյան։ Դրախտը լինելու էր նրանց մշտական բնակավայրը։ Որքա՜ն սքանչելի էր լինելու կյանքը երկրի վրա։ Բնության հրաշալիքները մարդկանց կյանքը հաճելի ու չքնաղ էին դարձնելու։ Այո՛, մարդը ստեղծվել էր այս հրաշագեղ մոլորակի վրա ապրելու համար։

Արդյո՞ք Աստծու նպատակը փոխվել է։ Ո՛չ։ Եհովան վստահեցնում է մեզ. «Այնպես էլ կլինի իմ բերանից դուրս եկած խոսքը. այն անարդյունք չի վերադառնա ինձ մոտ, այլ կկատարի այն, ինչ կամենում եմ» (Եսայիա 55։11)։ Մարդու արարումից ավելի քան 3000 տարի հետո Աստվածաշնչում գրի առնվեց, որ «երկիրը Կազմավորողն ու Ստեղծողը.... զուր տեղը չարարեց, այլ բնակվելու համար ստեղծեց այն» (Եսայիա 45։18)։ Այս խոսքերը ցույց են տալիս, որ Աստծու նպատակը չի փոխվել. երկիրը դրախտ է դառնալու։

Հետաքրքիր է, որ դրախտային կյանքը նկարագրելիս Աստվածաշունչը ցույց է տալիս, որ Դրախտը երկրի վրա է լինելու։ Օրինակ՝ Եսայիա 65։21 համարում գրված է. «Նրանք տներ կշինեն ու կբնակվեն դրանցում, խաղողի այգիներ կտնկեն ու դրանց պտուղը կուտեն»։ Սովորաբար որտե՞ղ են տներ կառուցում, այգիներ տնկում և վայելում իրենց աշխատանքի արդյունքը։ Իհա՛րկե երկրի վրա։ Իսկ Առակներ 2։21 համարում կոնկրետ ասվում է. «Ուղղամիտները կբնակվեն երկրի վրա»։

Հիսուսը նույնպես խոսեց երկրային Դրախտի մասին։ Ճիշտ է, նա նաև ասաց, որ լինելու են մարդիկ, որոնք ապրելու են երկնքում, բայց նրանց թիվը փոքր է (Ղուկաս 12։32)։ Այդ մարդիկ մահանալու են ու հարություն են առնելու և երկնային Դրախտում միանալու են Քրիստոսին, որպեսզի նրա հետ թագավորեն երկրային Դրախտի վրա (Հայտնություն 5։10; 14։1–3)։ Քրիստոսի թագավորակիցները հոգ են տանելու, որ դրախտ երկիրը պահպանվի ու ղեկավարվի Աստծու սահմանած չափանիշների համաձայն։

Հիսուսը շատ լավ գիտեր, որ իր Հայրը հենց սա էր նպատակադրել երկրի առնչությամբ։ Չէ՞ որ երբ Աստված ստեղծում էր Եդեմի պարտեզը, Հիսուսը նրա հետ էր։ Այո՛, երկիրը դրախտ է դառնալու։ Այնտեղ ապրելու հեռանկար կարող են ունենալ բոլոր նրանք, ովքեր հավատ են դրսևորում Հիսուսի հանդեպ (Հովհաննես 3։16)։ Աստծու Որդին իրեն հավատացող յուրաքանչյուր մարդու խոստանում է. «Դու ինձ հետ Դրախտում կլինես» (Ղուկաս 23։43)։

[նկար 25-րդ էջի վրա. թույլտվությամբ]