Այն, ինչ Եհովան կանխագուշակում է, իրականանում է

«ԵՍ ԵՄ Աստուած, եւ ուրիշը չ’կայ աստուած. եւ ինձ պէս մի ջոկը չ’կայ. որ պատմում եմ առաջուց վերջինը, եւ վաղուց՝ այն որ չէ եղած» (Եսայիա 46։9, 10)։ Այսպես է ասում Եհովան՝ նա, ով կարող է առանց սխալվելու կանխագուշակել ապագան։

Հայտնի է, որ մարդը ի զորու չէ ճշգրտորեն կանխագուշակելու ապագան։ Ուստի այն, որ Աստվածաշունչը մարգարեական գիրք է, պետք է մղի ճշմարտությունը փնտրողներին քննելու Աստվածաշնչի այն պնդումը, որ Աստված է այդ գրքի հեղինակը։ Եկեք նկատի առնենք աստվածաշնչյան որոշ մարգարեություններ, որոնք արդեն կատարվել են։

Հնագույն քաղաքակրթություններ

Աստված կանխագուշակել էր, որ Բաբելոնը, ինչպես նաև Եդովմը, Մովաբը և Ամմոնը առհավետ բնաջնջվելու են (Երեմիա 48։42; 49։17, 18; 51։24–26; Աբդիա 8, 18; Սոփոնիա 2։8, 9)։ Այն, որ այդ ժողովուրդները՝ որպես առանձին ազգեր, պետք է բնաջինջ լինեին, ապացուցում է, որ Աստծու մարգարեական Խոսքը ճշգրիտ է։

Իհարկե, ինչ–որ մեկը գուցե ասի, թե ցանկացած մարդ կարող է կանխագուշակել, որ զորավոր մի ազգ ի վերջո կդադարի գոյություն ունենալուց։ Սակայն այդ պնդումը անտեսում է այն կարևոր փաստը, որ Աստվածաշունչը հայտնում է շատ ավելի մանրամասն տեղեկություններ։ Օրինակ՝ Աստծու Խոսքը մանրամասնություններ է հայտնում այն մասին, թե ինչպես պետք է Բաբելոնը կործանվեր։ Այն կանխագուշակում է, որ քաղաքը պետք է նվաճվեր մարերի կողմից, որ զինվորներին պետք է առաջնորդեր Կյուրոսը, և որ քաղաքը պաշտպանող գետերը պետք է ցամաքեին (Եսայիա 13։17–19; 44։27–45։1)։

Սակայն ոչ բոլոր դեպքերում է Աստվածաշունչը կանխագուշակում, որ նվաճվող ազգը կամ ժողովուրդը կդադարի գոյություն ունենալուց։ Օրինակ՝ կանխագուշակելով բաբելոնացիների կողմից Երուսաղեմի կործանման մասին՝ Աստված ասաց, որ քաղաքը պետք է վերականգնվի, չնայած որ, ըստ Բաբելոնի վարած քաղաքականության, իր գերիները երբեք չպետք է ազատ արձակվեին (Երեմիա 24։4–7; 29։10; 30։18, 19)։ Այդպես էլ եղավ, և հրեաների սերունդները առայսօր շարունակում են գոյություն ունենալ որպես առանձին ժողովուրդ։

Բացի այդ, Եհովան կանխագուշակեց, որ Եգիպտոսը, լինելով աշխարհակալ ուժ, պետք է կործանվի, սակայն «այնուհետեւ կ’բնակուէ առաջի օրերին պէս»։ Ժամանակի ընթացքում այս հզոր հին պետությունը պետք է դառնար «մի ցած թագաւորութիւն» (Երեմիա 46։25, 26; Եզեկիէլ 29։14, 15)։ Դա նույնպես տեղի ունեցավ։ Դեռ ավելին, Եհովան կանխագուշակել էր նաև, որ Հունաստանը որպես աշխարհակալ ուժ կործանվելու է, սակայն նա չէր ասել, որ այդ ազգը դադարելու էր գոյություն ունենալուց։ Ի՞նչ ենք սովորում նրանից, որ այն քաղաքակրթությունները, որոնց մասին Եհովան ասել էր, թե բնաջնջվելու են, վերացան, իսկ մյուս ազգերը, որոնց մասին նման բան չէր կանխագուշակել, գոյություն ունեն։ Այստեղից սովորում ենք, որ Աստծու Խոսքը պարունակում է վավերական, վստահելի մարգարեություններ։

Ապշեցնող մանրամասներ

Ինչպես արդեն նշվեց, Եհովան շատ մանրամասնություններ էր հայտնել Բաբելոնի կործանման մասին։ Նմանապես, կանխագուշակելով Տյուրոսի կործանումը՝ «Եզեկիէլ» գիրքն ասում է, որ քաղաքի քարերը, փայտերը և հողը պետք է թափվեն «ջրի մէջը» (Եզեկիէլ 26։4, 5, 12)։ Այս մարգարեությունը կատարվեց մ.թ.ա. 332–ին, երբ Ալեքսանդր Մակեդոնացու զորքերը օգտագործեցին Տյուրոս քաղաքի՝ մայրցամաքում գտնվող հատվածի ավերակները, որպեսզի ճանապարհ կառուցեին դեպի քաղաքի՝ կղզում գտնվող հատվածը, որը նույնպես նվաճվեց։

Դանիէլ 8։5–8, 21, 22 և 11։3, 4 համարներում արձանագրված մարգարեությունը նույնպես տպավորիչ մանրամասներ է հայտնում Հունաստանի մեծ թագավորի մասին։ Այս կառավարիչը կործանվելու էր իր փառքի գագաթնակետին, իսկ նրա թագավորությունը բաժանվելու էր չորս հոգու միջև, որոնք, սակայն, նրա ժառանգները չէին լինելու։ Այս մարգարեությունը գրի առնվելուց ավելի քան երկու հարյուր տարի հետո պարզ դարձավ, որ այդ զորավոր թագավորը Ալեքսանդր Մակեդոնացին էր։ Պատմությունից տեղեկանում ենք, որ նա մահացավ վաղաժամ, և նրա կայսրությունը ի վերջո բաժանվեց ոչ թե նրա ժառանգների, այլ նրա չորս զորավարների միջև։

Քննադատները պնդում են, որ այս մարգարեությունը գրի է առնվել դեպքերը տեղի ունենալուց հետո։ Սակայն նորից անդրադառնանք «Դանիէլ» գրքի վերը նշված արձանագրությանը։ Եթե նշված մանրամասները դիտենք մարգարեության տեսանկյունից, ապա կարելի է ասել, որ դրանք ուշագրավ տեղեկություններ են։ Իսկ եթե դրանք համարենք սոսկ պատմություն, որը ներկայացվում է որպես մարգարեություն, մի՞թե չենք նկատի, որ ակնհայտ մանրամասներ են բաց թողնված։ Եթե մի ինքնակոչ, որն ապրել է Ալեքսանդրից հետո, փորձում էր տպավորել ընթերցողներին թվացյալ մարգարեությամբ, ապա ինչո՞ւ նա չի ընդգրկել այն տեղեկությունը, որ անմիջապես Ալեքսանդրի մահից հետո նրա երկու որդիները պետք է փորձեին իրենց իշխանությունը հաստատել, սակայն սպանվելու էին։ Ինչո՞ւ նա չի նշել, որ տասնյակ տարիներ էին անցնելու, նախքան բոլոր չորս զորավարները կհաստատվեին Ալեքսանդրի կայսրության տարբեր մասերում։ Ինչո՞ւ նա չի գրել մեծ թագավորի ու նրա չորս զորավարների անունները։

Այն պնդումը, որ Աստվածաշնչի մարգարեությունները գրվել են դեպքերը տեղի ունենալուց հետո, երկար տարիներ, սակայն առանց հիմքեր ունենալու հայտարարել են նրանք, ովքեր նախքան փաստերը քննելը մտածել են, թե ապագայում տեղի ունենալիք իրադարձությունները հնարավոր չէ կանխագուշակել։ Եվ քանի որ նրանք չեն ընդունում Աստվածաշունչը որպես Աստծու Խոսք, ստիպված ամեն բան բացատրում են զուտ մարդկային տեսանկյունից։ Այնուամենայնիվ, Աստված իմաստնորեն բավական չափով մարգարեական մանրամասնություններ է ներշնչել և այդպիսով հաստատել, որ աստվածաշնչյան մարգարեությունների հեղինակը հենց ինքն էa։

Աստվածաշնչյան մարգարեությունները կարող են զորացնել ձեր հավատը, եթե դուք ժամանակ տրամադրեք խորհրդածելու առանձին մարգարեությունների և դրանց կատարման շուրջ։ Կարելի է ուսումնասիրել աստվածաշնչյան մարգարեություններից որևէ մեկը։ «Ի՞նչ է սովորեցնում Աստվածաշունչը իրականում» գրքի 200–րդ էջում գտնվող աղյուսակը կարող է օգնել ձեզ այդ հարցումb։ Եթե որոշեք ուսումնասիրել Աստվածաշնչի մարգարեությունները, ապա նպատակ ունեցեք ամրացնել ձեր հավատը։ Մի՛ շտապեք պարզապես ընթերցել նյութը։ Փոխարենը՝ գնահատանքով խորհրդածեք այն բանի շուրջ, որ Եհովայի կանխագուշակումները անսխալ կերպով իրականանում են։

[ծանոթագրություններ]

[Շրջանակ/նկար 24–րդ էջի վրա]

ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐ ՄԵՐ ԱՌՕՐՅԱ ԿՅԱՆՔԻ ՀԱՄԱՐ

Ահա խորհրդածելու մեկ ուրիշ բան։ Աստված, որն այդքան ճշգրտորեն կանխագուշակել է աշխարհակալ ուժերի վերելքն ու անկումը, նաև մեր կյանքի համար նախատեսված սուրբգրային սկզբունքների Աղբյուրն է։ Ահա դրանցից մի քանիսը.

Դու հնձում ես այն, ինչ ցանում ես (Գաղատացիներ 6։7)։

Ավելի շատ երջանկություն կա տալու, քան թե ստանալու մեջ (Գործեր 20։35)։

Երջանկությունը կախված է հոգևոր կարիքները բավարարելուց (Մատթեոս 5։3)։

Եթե կիրառեք այս սկզբունքները, դուք կարող եք վստահ լինել, որ դրանք ձեզ երջանկություն և ուրախություն կպարգևեն։

[նկարներ 22–րդ էջի վրա]

Աստծու Խոսքը կանխագուշակել էր, որ այս քաղաքակրթություններն առհավետ կբնաջնջվեն....

ԵԴՈՎՄ

ԲԱԲԵԼՈՆ

.... իսկ այս պետությունները՝ ոչ

ՀՈՒՆԱՍՏԱՆ

ԵԳԻՊՏՈՍ

[թույլտվությամբ]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

WHO photo by Edouard Boubat

[նկար 23–րդ էջի վրա]

Ալեքսանդր Մակեդոնացի