Այգեգործություն. օգտակար զբաղմունք ձեզ համար
ՀԱՃՈՒՅՔ ստանո՞ւմ եք այգեգործությամբ զբաղվելուց։ Իրականում, այգեգործությունը կարող է ոչ միայն հաճույք պատճառել, այլև ուրիշ օգուտներ բերել։ Ինչպես տեղեկացնում է Լոնդոնում լույս տեսնող մի պարբերաթերթ, ըստ հետազոտողների՝ «այգեգործությամբ զբաղվելը օգտակար է առողջության համար. այն նվազեցնում է սթրեսը, արյան ճնշումը և նույնիսկ նպաստում է երկարակեցության» («Independent newspaper»)։
«Զբաղված և լարված օրվա վերջում մեծ թեթևություն է տուն վերադառնալ և որևէ բան անել սեփական այգում»,— նշում է գրող Գեյ Սըրչը։ Այգեգործությունը միայն վարձահատույց և հետաքրքիր զբաղմունք չէ։ Այն կարող է ավելի առողջարար լինել, քան մարզասրահում մարզվելը։ Ինչպե՞ս։ Ըստ Գեյ Սըրչի՝ «փորելը, փոցխելը, ինչպես նաև նման այլ գործողությունները համաչափ ֆիզիկական վարժություններ են, որոնք ավելի շատ կալորիա են սպառում, քան, օրինակ, հեծանիվ վարելը»։
Այգի խնամելը հատկապես օգտակար է մեծահասակների համար։ Սպասելով, թե երբ ի հայտ կգա նոր ծիլը կամ բողբոջը՝ նրանք դրական ակնկալիքներով են նայում ապագային։ Դեռ ավելին, ինչպես նշում է Արքայական այգեգործական ընկերության անդամ դոկտոր Բրիջիդ Բորդմանը, տարեցների համար այգեգործությունը «հակաթույն է ցավի և հուսալքության դեմ», որ իր հետ բերում է ծերությունը։ Մեծահասակները հաճախ են հուսահատվում, քանի որ տարիքի հետ մեկտեղ ավելի մեծ կախվածության մեջ են ընկնում ուրիշներից։ Ինչպես նշում է դոկտոր Բորդմանը, «մենք միշտ կարիք ենք զգում ինչ–որ բան կամ որևէ մեկին խնամելու, որը կարող է բավարարվել նրանով, թե ինչպես ենք խնամում, ձևավորում ու մշակում մեր այգին։ Հոգատարություն ցույց տալու պահանջը նույնպես այս կերպ է բավարարվում»։
Նրանք, ովքեր ունեն հոգեկան առողջության հետ կապված խնդիրներ, հաճախ իրենց թեթևացած են զգում, երբ աշխատում են գեղեցիկ ու հանգիստ միջավայրում։ Բացի այդ, ծաղիկներ, ինչպես նաև սննդի մեջ օգտագործվող բույսեր աճեցնելը օգնում է տարեց անհատներին վերագտնել ինքնավստահությունն ու ինքնահարգանքի զգացումը։
Բայց միայն այգեգործությամբ զբաղվողները չէ, որ օգուտներ են ստանում բուսականությունից։ Տեխասի համալսարանի պրոֆեսոր Ռոջեր Ուլրիխը հետազոտություններ անցկացրեց մի խումբ մարդկանց շրջանում՝ փորձելով պարզել, թե որ գործոններն են նպաստում սթրեսի նվազմանը։ Նա հայտնաբերեց, որ այն հիվանդները, որոնց ապաքինման շրջանը անցել է ծառերով շրջապատված կանաչապատ միջավայրում, ավելի արագ են կազդուրվել, քան նրանք, ովքեր այդ ընթացքում բնության գրկում չեն եղել (դա երևացել է սրտի ռիթմի և արյան ճնշման չափումներից)։ Նմանատիպ հետազոտությունը բացահայտել է, որ հիվանդանոցում վիրահատությունից հետո հիվանդները ավելի արագ են ոտքի կանգնել, երբ նրանց սենյակներից ծառեր են երևացել։ Մյուս հիվանդների հետ համեմատած՝ նրանք «ավելի արագ են ապաքինվել, ավելի շուտ են տուն վերադարձել, ավելի քիչ ցավազրկող դեղամիջոցներ են օգտագործել և ավելի քիչ են դժգոհել»։