Ո՛վ ծնողներ, ձեր զաւակներով ուրախացէ՛ք

«Թող քու հայրդ ու մայրդ քու վրադ ուրախանան»։—ԱՌԱԿԱՑ 23։25

1. Ի՞նչ բան ծնողներուն պիտի օգնէ որ իրենց զաւակներով ուրախանան։

Ի՜ՆՉ գեղեցիկ է տեսնել նորատունկ ծառի մը աճիլը եւ գեղեցիկ ու շուք տուող հաստատուն ծառի մը վերածուիլը՝ մանաւանդ երբ դո՛ւք ցանած ու հոգ տարած էք անոր։ Նմանապէս, իրենց զաւակներուն հոգ տանող ծնողներու համար մեծ ուրախութիւն է, երբ անոնք կը մեծնան եւ Աստուծոյ ծառայող հասուն անհատներ կը դառնան, ինչպէս Աստուածաշունչի առակներէն մէկը կ’ըսէ. «Արդարին հայրը շատ պիտի ցնծայ եւ իմաստուն զաւակ ծնանողը անոր համար պիտի ուրախանայ։ Թող քու հայրդ ու մայրդ քու վրադ ուրախանան ու քեզ ծնանողը թող ցնծայ»։—Առակաց 23։24, 25

2, 3. (ա) Ծնողներ ի՞նչպէս կրնան տրտմութենէ եւ դառնութենէ խուսափիլ։ (բ) Թէ՛ նորատունկ ծառերը եւ թէ երախաները ի՞նչ բանի կարիքը ունին, որպէսզի ուրախութեան աղբիւր մը ըլլան։

² Սակայն, զաւակ մը ինքնաբերաբար «արդար» եւ «իմաստուն» չըլլար։ Պէտք է ճգնիլ, որպէսզի զաւակները ‘տրտմութեան’ եւ ‘դառնութեան’ պատճառ չըլլան, ճիշդ ինչպէս որ նորատունկ ծառ մը հաստատուն ծառի վերածելու համար աշխատանք կը պահանջուի։ (Առակաց 17։21, 25) Օրինակի համար, յենակները կ’օգնեն որ նորատունկ ծառերը ուղիղ եւ զօրաւոր կերպով աճին։ Կանոնաւորաբար ոռոգելը կարեւոր է. նաեւ հարկ է որ նորատունկ ծառը պահպանուի վնասակար միջատներէ։ Վերջապէս, յօտելը կ’օգնէ որ ծառը գեղեցկանայ։

³ Աստուծոյ Խօսքը կը յայտնէ որ երախաները աստուածային մարզումի կարիքը ունին. ուրիշ խօսքով՝ Աստուածաշունչի ճշմարտութիւնով յագենալու աստիճան ոռոգել, բարոյական եղծանումէ պաշտպանել եւ նկարագրի անփափաքելի գիծերը յօտել՝ սիրալիր կրթութեամբ։ Այս կարիքներուն գոհացում տալու համար, մասնաւորաբար յորդոր տրուած է հայրերուն որ իրենց զաւակները ‘մեծցնեն Տէրոջը վարժութիւնովն ու խրատովը’։ (Եփեսացիս 6։4) Այս բոլորը ի՞նչ կը բովանդակէ։

Եհովայի Խօսքին Վրայ Շեշտ Դնել

4. Ծնողներ իրենց զաւակներուն հանդէպ ի՞նչ պատասխանատուութիւններ ունին եւ ասիկա իրագործելէն առաջ ի՞նչ պահանջուած է։

⁴ ‘Տէրոջը վարժութիւնը’ կը նշանակէ մեր միտքը վարժեցնել, որպէսզի Եհովայի կամքին ենթարկուի։ Հետեւաբար, ծնողներ իրենց պզտիկներուն մտքին մէջ պէտք է քանդակեն տարբեր հարցերու շուրջ Եհովայի մտածելակերպը։ Անոնք նաեւ Աստուած պէտք է ընդօրինակեն, կարեկից կրթութիւն կամ սրբագրիչ մարզումներ հայթայթելով։ (Սաղմոս 103։10, 11. Առակաց 3։11, 12) Սակայն, ծնողները ասիկա ընելէ առաջ, պէտք է անձնապէս Եհովայի խօսքերը իւրացնեն, ինչպէս որ Աստուծոյ մարգարէն՝ Մովսէս՝ վաղեմի Իսրայելացիներուն հետեւեալ խրատը տուած էր. «[Եհովայի] այս խօսքերը որոնք ես այսօր քեզի պատուիրեցի, քու սրտիդ մէջ թող ըլլան»։—Բ. Օրինաց 6։6

5. Իսրայելացի ծնողներ ե՞րբ եւ ի՛նչպէս իրենց զաւակներուն կը սորվեցնէին, իսկ ի՞նչ կը նշանակէ ‘քանդակել’։

⁵ Աստուածաշունչի կանոնաւոր ուսումնասիրութիւնը, խորհրդածելը եւ աղօթքը կը զինեն ծնողները, որպէսզի Մովսէսի յաջորդ պատուէրը կատարեն. «[Եհովայի խօսքերը] քու որդիներուդ կրկին անգամ սորվեցուր [«անոնց մէջ քանդակէ», ՆԱ]։ Թէ՛ տանդ մէջ նստած ատենդ, թէ՛ ճամբայ քալած ատենդ եւ թէ՛ պառկելու ու ելլելու ատենդ՝ անոնց վրայ խօսիր»։ «Քանդակել» թարգմանուած Եբրայերէն բառը կը նշանակէ՝ «կրկնել», «կրկին ու կրկին ըսել», «զօրաւոր կերպով տպաւորել»։ Նկատեցէք որ Մովսէս ինչպէս դարձեալ Եհովայի խօսքերը առաջին տեղը դնելու կարիքը շեշտեց. «Զանոնք նշանի համար ձեռքիդ վրայ կապէ ու ճակատնոցի համար աչքերուդ մէջտեղը թող ըլլան։ Զանոնք քու տանդ դրանդիքներուն վրայ եւ դռներուդ վրայ գրէ»։ Եհովա յստակօրէն կը պահանջէ ծնողներէն որ իրենց զաւակներուն յարատեւ եւ սիրալիր ուշադրութիւն ընծայեն։—Բ. Օրինաց 6։7–9

6. Ծնողներ իրենց զաւակներուն մէջ ի՞նչ պէտք էր քանդակէին եւ ի՞նչ արդիւնքով։

⁶ Ի՞նչ են Եհովայի «այս խօսքերը», զորս ծնողներ իրենց զաւակներուն մէջ պէտք է քանդակեն։ Մովսէս տակաւին նոր կրկնած էր այդպէս կոչուած Տասը Պատուիրանները, մէջը ըլլալով սպանութիւն, շնութիւն, գողութիւն, սուտ վկայութիւն չընելու եւ չցանկալու պատուէրները։ Իսրայելացի ծնողներ, իրենց երախաներուն սրտին մէջ բարոյական այսպիսի պահանջներ, եւ՝ «քու Տէր Աստուածդ բոլոր սրտովդ, բոլոր հոգիովդ ու բոլոր զօրութիւնովդ» սիրելու պատուէրը, պէտք էր քանդակէին։ (Բ. Օրինաց 5։6–21. 6։1–5) Դուք ալ համամիտ չէ՞ք որ ներկայիս ալ երախաները այսպիսի ուսուցումի կարիքը ունին։

7. (ա) Աստուածաշունչին մէջ երախաները ի՞նչ բանի նմանցուած են։ (բ) Այժմ ի՞նչ պիտի քննենք։

⁷ Իսրայելացի հայրերուն ըսուած էր. «Քու կինդ պտղաբեր որթատունկի մը պէս պիտի ըլլայ քու տունէդ ներս ու քու որդիներդ ձիթենիի տունկերու պէս պիտի ըլլան քու սեղանիդ չորս կողմը»։ (Սաղմոս 128։3) Ուստի, որպէսզի ծնողները փոխանակ վշտանալու, ուրախանան իրենց «նորատունկ» զաւակներով, պէտք է անձնապէս եւ ամէն օր հետաքրքրուին անոնցմով։ (Առակաց 10։1. 13։24. 29։15, 17) Այժմ քննենք թէ ծնողներ ինչպէ՛ս կրնան իրենց զաւակները ա՛յնպիսի կերպով մը մարզել, հոգեւորապէս ոռոգել, պաշտպանել եւ սիրով կրթել, որ անոնցմով ուրախանան։

Մանկութենէն Մարզել

8. (ա) Որո՞նք որպէս յենակներ ծառայեցին Տիմոթէոսի համար։ (բ) Մարզումը ե՞րբ սկսաւ եւ ի՛նչ արդիւնքով։

⁸ Նկատի առէք Տիմոթէոսը, որ երկու լաւ տնկուած յենակներէն՝ իր մօրմէն եւ մեծ–մօրմէն՝ օգնութիւն ստացաւ։ Քանի որ Տիմոթէոսի հայրը Յոյն էր՝ եւ հաւանաբար անհաւատ մը, իր Հրէուհի մայրը՝ Եւնիկէն եւ անոր մայրը՝ Լաւոդիան, ‘իր մանկութենէն Սուրբ Գրութիւններով’ մարզած էին զինք։ (Բ. Տիմոթէոս 1։5. 3։15. Գործք 16։1) Մանուկ հասակէն, Տիմոթէոսի՝ «[Եհովայի] փառաւոր գործեր»ը սորվեցնելու անոնց ժրաջանութիւնը վարձատրուեցաւ։ (Սաղմոս 78։1, 3, 4) Տիմոթէոս հեռաւոր երկիրներու մէջ որպէս միսիոնար ծառայեց, թերեւս երբ տակաւին պատանի մըն էր. ան քրիստոնէական նախնական ժողովքները զօրացնելու մէջ ալ կարկառուն դեր մը ունեցաւ։—Գործք 16։2–5. Ա. Կորնթացիս 4։17. Փիլիպպեցիս 2։19–23

9. Երիտասարդները ինչպէ՞ս նիւթապաշտութեան որոգայթէն կրնան խուսափիլ։

⁹ Ո՛վ ծնողներ, մարզումի ի՞նչպիսի յենակներ էք։ Օրինակի համար, կ’ուզէ՞ք որ ձեր զաւակները նիւթական բաներու նկատմամբ հաւասարակշռուած տեսակէտ մը զարգացնեն։ Այդ պարագային, դո՛ւք օրինակ պէտք է ըլլաք, ձեզի հարկ չեղած վերջին նորութիւնները չփնտռելով։ Եթէ դուք նիւթական բարգաւաճումի ետեւէ էք, մի՛ զարմանաք, երբ ձեր զաւակները ձեր օրինակին հետեւին։ (Մատթէոս 6։24. Ա. Տիմոթէոս 6։9, 10) Արդարեւ, եթէ մարզումի յենակները ուղիղ չեն, նորատունկ ծառերը ի՞նչպէս շիտակ պիտի աճին։

10. Ծնողներ միշտ որո՞ւ առաջնորդութիւնը պէտք է փնտռեն եւ անոնք ի՞նչ կեցուածք պէտք է ունենան։

¹⁰ Իրենց զաւակներով ուրախացող ծնողներ, զանոնք մարզելու համար միշտ աստուածային օգնութիւն պիտի փնտռեն, միշտ նկատի ունենալով հոգեւոր գետնի վրայ իրենց զաւակներուն լաւագոյն շահերը։ Չորս զաւակ ունեցող մայր մը կը պատմէ. «Մեր զաւակները ծնելէն առաջ իսկ, կանոնաւորաբար Եհովայի կ’աղօթէինք որ մեզի օգնէր լաւ ծնողներ ըլլալու, իր Խօսքով առաջնորդուելու եւ զայն մեր կեանքին մէջ գործադրելու համար»։ Ան աւելցուց. «‘Առաջ Եհովան կու գայ’ խօսքը հասարակ նախադասութիւն մը չէր, հապա մեր ապրելակե՛րպն էր»։—Դատաւորաց 13։8

Կանոնաւորաբար «Ոռոգել»

11. Թէ՛ նորատունկ ծառերը եւ թէ երախաները ի՞նչ բանի պէտք ունին աճելու համար։

¹¹ Նորատունկ ծառերը մասնաւորաբար, անդադար ոռոգուելու կարիքը ունին, ինչպէս է պարագան գետին եզերքը լաւ կերպով աճող ծառերուն։ (Բաղդատել՝ Յայտնութիւն 22։1, 2։) Մանուկներն ալ հոգեւոր գետնի վրայ պիտի ծաղկին, եթէ Աստուածաշունչի ճշմարտութիւնով կանոնաւորաբար ոռոգուին։ Բայց ծնողները նկատի պէտք է առնեն մանուկի մը կեդրոնացման տարողութիւնը։ Թերեւս ուսուցումի յաճախակի կարճ պահերը աւելի ազդու ըլլան, քան աւելի երկար՝ նուազ յաճախակի պահերը։ Այսպիսի կարճ պահերուն արժէքը մի՛ նսեմացնէք։ Ծնողի եւ զաւկի միջեւ կապ ստեղծելու համար միասնաբար ժամանակ անցընելը կենսական է, բան մը որ յաճախ քաջալերուած է Աստուածաշունչին մէջ։—Բ. Օրինաց 6։6–9. 11։18–21. Առակաց 22։6

12. Պզտիկներուն հետ աղօթելուն արժէքը ի՞նչ է։

¹² Պզտիկներուն հետ ուսուցումի պահերէն մէկը կրնայ ըլլալ օրուան վերջաւորութեան։ Պատանուհիի մը կը յիշէ. «Մեր ծնողքը անկողնին եզերքը կը նստէին ամէն գիշեր եւ մտիկ կ’ընէին մեր անձնական աղօթքները»։ Ասոր արժէքը շեշտելով, ուրիշ մը ըսաւ. «Ասիկա ինծի վարժութիւն դարձաւ, որ ամէն գիշեր անկողին երթալէ առաջ Եհովայի աղօթեմ»։ Երբ զաւակներ լսեն որ իրենց ծնողքը ամէն օր Եհովայի մասին կը խօսի եւ անոր կ’աղօթէ, Ան իրենց համար իրական էակ մը կը դառնայ։ Երիտասարդ մը ըսաւ. «Ես աչքերս կը գոցէի Եհովայի աղօթելու համար եւ կը տեսնէի իրական պապիկի նմանող էութիւն մը։ Ծնողքս ինծի օգնեց հասկնալու որ Եհովան մեր ըրած եւ ըսած բոլոր բաներուն մէջ տեղ ունի»։

13. Ուսուցումի կանոնաւոր նիստերը ի՞նչ կրնան պարփակել։

¹³ Երբ ծնողներ երախաներուն կ’օգնեն որ Աստուածաշունչի ճշմարտութեան ջուրերը խմեն, իրենց ուսուցումի կանոնաւոր պահերուն մէջ կրնան ներմուծել գործնական եղող շատ բաներ։ Դեռատի երկու զաւկի տէր ծնողք մը ըսաւ. «Տակաւին երբ քանի մը շաբթու էին, երկուքն ալ սկսան Թագաւորութեան Սրահին մէջ լուռ նստելու մարզում ստանալ»։ Հայր մը կը բացատրէ թէ իր ընտանիքը ի՛նչ կ’ընէր. «Աստուածաշունչի գրքերուն բոլոր անունները պզտիկ քարտերու վրայ կը գրէինք եւ զանոնք կարգաւ կը շարէինք, բոլորիս մասնակցութեամբ։ Երախաները միշտ մեծ ակնկալութեամբ կը սպասէին ասոր»։ Շատ ընտանիքներ, ճաշէն առաջ կամ վերջ ուսուցումի հակիրճ պահեր կ’ունենան։ Հայր մը ըսաւ. «Մեզի համար ընթրիքի պահը լաւ ժամանակ մըն էր Աստուածաշունչէն օրուան համարը նկատի առնելու համար»։

14. (ա) Մանուկներուն հետ հոգեւորապէս պարարտացուցիչ ի՞նչ բաներ կարելի է ընել։ (բ) Երախաները սորվելու ի՞նչ կարողութիւն ունին։

¹⁴ Երախաները շատ կը սիրեն նաեւ Աստուածաշունչի Պատմութիւններու Հաւաքածոյ գրքէն վառ կերպով պատմուած դէպքերը լսել։a Ամուսնացած զոյգ մը դիտել տուաւ. «Երբ երախաները պզտիկ էին, Աստուածաշունչի Պատմութիւններ գրքէն դաս մը կը վերջացնէինք, ապա երախաները տարազներ հագուելով զայն կը ներկայացնէին պզտիկ թատերախաղով։ Ասիկա շատ կը սիրէին եւ յաճախ կը պնդէին որ ամէն ուսումնասիրութեան՝ մէկէ աւելի պատմութիւններ նկատի առնենք»։ Ձեր զաւակներուն սորվելու կարողութիւնը մի՛ նսեմացնէք։ Չորս տարեկան երախաներ Աստուածաշունչի Պատմութիւններ գրքին ամբողջ գլուխներ գոց սորված, ինչպէս նաեւ Աստուածաշունչ կարդալ սորված են։ Երիտասարդուհի մը կը յիշէ որ երբ երեքուկէս տարեկան էր, միշտ սխալ կը հնչէր «դատաստաններ» բառը, բայց իր հայրը զինք կը քաջալերէր որ շարունակէ զայն փորձել։

15. Երախաներու հետ խօսակցութեան մէջ ի՞նչ նիւթեր կարելի է ներմուծել, իսկ այսպիսի խօսակցութիւններու արժէքը ի՞նչպէս կարելի է ապացուցանել։

¹⁵ Երախաներուն հետ նիստի պահերը կրնան գործածուիլ նաեւ ուրիշներու հետ ճշմարտութեան ջուրը բաժնելու մտքով զանոնք պատրաստելու համար, զոր օրինակ, ժողովներուն պատասխաններ տալու համար։ (Եբրայեցիս 10։24, 25) Երիտասարդ մը կը յիշէ. «Փորձի նիստերուն, պէտք էր իմ բառերովս պատասխանէի։ Առանց հասկնալու կարդալու իրաւունք չունէի»։ Ասկէ զատ, երախաները կրնան մարզուիլ որ դաշտի ծառայութեան մէջ իմաստալից մասնակցութիւն մը բերեն։ Աստուածավախ ծնողքի մը կողմէ մեծցած կին մը կը բացատրէ. «Մենք մեր ծնողներուն գործին մէջ, պարզապէս ակամայօրէն ընկերակցողներ չէինք։ Գիտէինք որ մենք ալ անոր մէջ բաժին մը ունէինք, նոյնիսկ եթէ անիկա զանգը զարնել կամ թերթիկ մը տալ ըլլար։ Ամէն շաբաթավերջի գործունէութիւններու համար բծախնդրօրէն պատրաստուելով, գիտէինք թէ ի՛նչ պիտի ըսէինք։ Բնաւ չէ պատահած որ Կիրակի առաւօտ մը արթննայինք ու հարցնէինք թէ արդեօք ծառայութեան պիտի երթայինք թէ ոչ։ Գիտէինք որ պի՛տի երթայինք»։

16. Երախաներուն հետ ընտանեկան կանոնաւոր ուսումնասիրութիւն մը պահելը ի՞նչու կարեւոր է։

¹⁶ Երախաներուն կանոնաւորաբար Աստուածաշունչի ճշմարտութեամբ ոռոգելու կարիքը մի՛ թերագնահատէք, ինչ որ կը նշանակէ թէ կենսական է ամէն շաբաթ Աստուածաշունչի ընտանեկան ուսումնասիրութիւն ունենալ։ Երկու երախայ ունեցող հայր մը ըսաւ, որ «անկայունութիւնը շատ կը բարկացնէ զաւակները»։ (Եփեսացիս 6։4) Ան ըսաւ. «Կինս եւ ես օր մը եւ ժամ մը որոշած ենք եւ այդ յայտագրին համաձայն հաւատարմօրէն մեր ընտանեկան ուսումնասիրութիւնը վարած ենք։ Շատ շուտով երախաները վարժուեցան ասոր»։ Մանկութենէն այսպիսի մարզումները կարեւոր են, միշտ ի մտի ունենալով հետեւեալ բացայայտ ճշմարտութիւնը. ‘Ոստի մը ի՛նչ ձեւ տաս՝ ծառը այդպէս կ’աճի’։

17. Ի՞նչ բան երախաներուն Աստուածաշունչի ճշմարտութիւններ տալու չափ կարեւոր է։

¹⁷ Երախաներուն Աստուածաշունչի ճշմարտութիւնները սորվեցնելը կարեւոր է, բայց նոյնքան կարեւոր է ծնողական օրինակը։ Ձեր զաւակները կը տեսնե՞ն որ դուք կ’ուսումնասիրէք, կանոնաւորաբար ժողովներու կը յաճախէք, դաշտի ծառայութեան կը մասնակցիք, այո, անոնք կը տեսնե՞ն որ դուք Եհովայի կամքը կատարելու մէջ հաճոյք կը գտնէք։ (Սաղմոս 40։8) Կենսական է որ անոնք այս բաները տեսնեն։ Ամուսինին հակառակութեան տոկացած եւ վեց զաւակներ որպէս հաւատարիմ Վկաներ մեծցուցած կնոջ մը աղջիկը, իր մօրը մասին ըսաւ. «Մեզ ամենէն շատ տպաւորողը մօրս օրինակն էր. անիկա խօսքերէն բարձր կը հնչէր»։

Երախաները Պաշտպանել

18. (ա) Ծնողներ ի՞նչպէս կրնան երախաներուն հարկ եղած պաշտպանութիւնը տալ։ (բ) Իսրայէլի մէջ երախաները ի՞նչ դաստիարակութիւն կը ստանային մարմնի վերարտադրական անդամներուն մասին։

¹⁸ Ինչպէս որ նորատունկ ծառերը յաճախ վտանգաւոր միջատներէ պաշտպանուելու կարիքը ունին, իրերու այս չար դրութեան մէջ, երախաներն ալ ‘չար մարդոցմէ’ պաշտպանուելու կարիքը ունին։ (Բ. Տիմոթէոս 3։1–5, 13) Ծնողներ ի՞նչպէս կրնան պաշտպանել զանոնք։ Անոնց օգնելով որ աստուածային իմաստութիւն ձեռք ձգեն։ (Ժողովողի 7։12) Եհովա պատուէր տուաւ Իսրայելացիներուն, որ իրենց ‘տղոց’ ընկերակցութեամբ մտիկ ընեն Օրէնքի ընթերցումը, որ կը պարփակէր սեռային գետնի վրայ ընդունելի եւ անընդունելի վարքին ինչ ըլլալը։ (Բ. Օրինաց 31։12. Ղեւտացւոց 18։6–24) Կրկին անգամ յիշուած են մարմնի վերարտադրական անդամները, ինչպէս՝ «ամորձիք» եւ ‘սեռային անդամ’ բառերը։ (Ղեւտացւոց 15։1–3, 16. 21։20. 22։24. Թուոց 25։8. Բ. Օրինաց 21։10) Ներկայ աշխարհի չափազանց ապականութեան պատճառաւ, պզտիկները պէ՛տք է գիտնան մարմնի այս անդամներուն շիտակ եւ սխալ գործածութիւնը, որոնք մաս կը կազմեն ստեղծագործութեան, զոր Աստուած կոչեց «շատ բարի»։—Ծննդոց 1։31. Ա. Կորնթացիս 12։21–24

19. Իրենց մարմնին մտերիմ մասերուն մասին երախաներուն դաստիարակութիւն տալու մէջ ի՞նչ բան տեղին է։

¹⁹ Նախընտրելի է որ թէ՛ հայրը եւ թէ մայրը, կամ երախային պատասխանատու չափահաս մը, անոր հետ խօսին մարմնին մտերիմ մասերուն մասին։ Անկէ ետք պէտք է բացատրեն որ ուրիշ ոեւէ մէկը պէտք չէ այդ մասերուն դպչի։ Քանի որ երախայ չարչրկողները յաճախ կը փորձեն թէ անոնք ի՛նչպէս կ’ընդառաջեն սեռային առաջարկներու, ուստի երախային պէտք է սորվեցնել որ վճռակամօրէն ընդդիմանայ եւ ըսէ՝ «Պիտի ըսեմ ըրածդ»։ Ձեր պզտիկներուն սորվեցուցէք որ միշտ ըսեն՝ երբ ոե՛ւէ մէկը փորձէ իրենց դպչիլ այնպիսի կերպով որ զիրենք կ’անհանգստացնէ, հոգ չէ թէ որքան վախցնող սպառնալիքներ ընէ անհատը։

Սիրալիր Կրթութիւն Տալ

20. (ա) Կրթութիւնը ի՞նչպէս յօտելու կը նմանի։ (բ) Կրթութեան առաջին տպաւորութիւնը ի՞նչ է, սակայն ի՞նչ է անոր հետեւանքը։

²⁰ Ինչպէս որ յօտելը օգտակար է ծառին, նոյնպէս ալ երախաները կ’օգտուին սիրալիր կրթութենէն։ (Առակաց 1։8, 9. 4։13. 13։1) Երբ անփափաքելի ճիւղերը յօտուին, միւս ճիւղերուն աճման կը նպաստեն։ Ուստի, եթէ ձեր զաւակներուն խելքը–միտքը նիւթական բաներ ձեռք ձգել է, չար ընկերակցութեան, կամ ապառողջ զբօսանքներու ձգտումը ունին, այդ հակումները կը նմանին այն ճիւղերուն, որոնք պէտք է կտրուին։ Եթէ անոնք վերցուին, այն ատեն ձեր զաւակները հոգեւոր գետնի վրայ պիտի աճին։ Կրնայ ըլլալ որ սկիզբը այս կրթութիւնը հաճելի չթուի, ճիշդ ինչպէս որ յօտելը ծառին կարգ մը ցնցումներ կու տայ։ Բայց կրթութեան լաւ արդիւնքը պիտի ըլլայ, ձեր զաւկին աճման տալ ձեր ուզած ուղղութիւնը։—Եբրայեցիս 12։5–11

21, 22. (ա) Ի՞նչ բան ցոյց կու տայ որ ո՛չ կրթութիւն տալը հաճելի է, ոչ ալ՝ ստանալը։ (բ) Ինչո՞ւ ծնողներ կրթութիւն տալու պէտք չէ զլանան։

²¹ Ընդունուած բան մըն է որ կրթութիւնը ո՛չ զայն տուողին հաճելի է, ո՛չ ալ՝ ստացողին։ «Տղաս շատ ժամանակ կ’անցընէր պատանիի մը հետ որու նկատմամբ երէցները զգուշացուցած էին թէ լաւ ընկերակցութիւն մը չէր», ըսաւ հայր մը։ «Ես աւելի արագ գործի պէտք էր անցնէի։ Թէեւ տղաս որեւէ մեծ յանցագործութեան միջամուխ չեղաւ, բայց իր մտածելակերպը շտկելը ժամանակ առաւ»։ Տղան դիտել տուաւ. «Երբ իմ լաւագոյն ընկերոջմէս կտրուեցայ, ջախջախուած զգացի»։ Բայց աւելցուց. «Ասիկա լաւ որոշում մըն էր, քանի որ անկէ քիչ ետք՝ ան վտարուեցաւ»։

²² «Խրատն ու յանդիմանութիւնները կեանքի ճամբայ են», կ’ըսէ Աստուծոյ Խօսքը։ Ուստի, կրթութիւն տալը որքան ալ դժուար ըլլայ, զայն ետ մի՛ պահէք ձեր զաւկէն։ (Առակաց 6։23. 23։13. 29։17) Ժամանակ մը պիտի գայ որ անոնք երախտապարտ պիտի ըլլան որ զիրենք սրբագրեցիք։ «Կը յիշեմ որքա՜ն ծնողքիս դէմ կը բարկանայի, երբ զիս պատժէին», կը յիշէ պատանի մը։ «Բայց եթէ ծնողքս զլացած ըլլային այդ կրթութիւնը տալու, հիմա իրենց դէմ աւելի բարկացած պիտի ըլլայի»։

Վարձահատոյց Ջանք մը

23. Երախաներուն անդադար տրուած սիրալիր ուշադրութիւնը ի՞նչու պարապ չէ։

²³ Կասկած չի վերցներ. այն զաւակները որոնք իրենց ծնողքին եւ ուրիշներուն ուրախութիւն կը պատճառեն, անոնք են որ օրական միշտ ու սիրալիր կերպով, ուշադրութեան առարկայ եղած են։ Զաւակներու վրայ թափուած ամբողջ ջանքը բնաւ պարապ չէ՝ ըլլան անոնք մարմնաւոր թէ հոգեւոր զաւակներ՝ նկատի ունենալով անկէ առթած ուրախութիւնը։ Տարեց Յովհաննէս առաքեալ ասոր նշեց, երբ գրեց. «Ասկէ աւելի մեծ ուրախութիւն չունիմ, երբ կը լսեմ թէ իմ որդիներս ճշմարտութեան մէջ կը քալեն»։—Գ. Յովհաննու 4

[Ստորանիշ]

Կը Յիշէ՞ք

◻ Թէ՛ նորատունկ ծառերը եւ թէ երախաները ի՞նչ բանի կարիքը ունին, գովասանքի արժանի ըլլալու համար։

◻ Ծնողներ ինչպէ՞ս կրնան ծառայել որպէս ազդու յենակներ։

◻ Երախաներուն ուսուցումի նիստերուն մէջ ի՞նչ կարելի է պարփակել, եւ անոնց ի՞նչ բանի ընդդիմանալ պէտք է սորվեցնել։

◻ Ի՞նչ կերպով կրթութիւնը օգտակար է երախային, ինչպէս յօտելը՝ ծառերուն։