Աստուածային խաղաղութեան պատգամաբերները երանելի կոչուած են
«Տէրոջը փրկածները պիտի դառնան, երգով Սիօն պիտի գան եւ անոնց գլխուն վրայ յաւիտենական ուրախութիւն պիտի ըլլայ»։—ԵՍԱՅԵԱՅ 35։10
1. Աշխարհ ի՞նչ բանի մեծ կարիքը ունի։
ՆԵՐԿԱՅԻՍ որեւէ ժամանակէ աւելի մարդկութիւնը բարի լուրի պատգամաբերի մը կարիքը ունի։ Ստիպողական կարիք մը կայ որ մէկը Աստուծոյ եւ իր նպատակներուն մասին ճշմարտութիւնը ըսէ. անվախ վկայ մը, որ կարենայ ամբարիշտները զգուշացնել մօտալուտ կործանման դէմ եւ արդարամիտներուն օգնել որ աստուածային խաղաղութիւնը գտնեն։
2, 3. Իսրայէլի պարագային, Եհովա Ամովսեայ 3։7–ի մէջ արձանագրուած իր խոստումը ի՞նչպէս կատարեց։
2 Իսրայէլի օրերուն, Եհովա խոստացաւ այսպիսի պատգամաբերներ հանել։ Հ.Դ.Ա. իններորդ դարու վերջաւորութեան, Ամովս մարգարէն ըսաւ. «Տէր Եհովան բան մը չըներ, մինչեւ որ իր գաղտնիքը իր ծառաներուն՝ մարգարէներուն՝ չյայտնէ»։ (Ամովսեայ 3։7) Այս յայտարարութեան յաջորդող դարերուն, Եհովա բազմաթիւ հզօր արարքներ ըրաւ։ Օրինակ, Հ.Դ.Ա. 607–ին, ան խստօրէն կրթեց իր ընտրեալ ժողովուրդը, քանի որ անոնք ըմբոստ եւ արիւնապարտ էին։ Ան նաեւ պատժեց շրջակայ ազգերը, որոնք Իսրայէլի տառապանքը կը ցանկային։ (Երեմեայ 46-49–րդ գլուխները) Ապա, Հ.Դ.Ա. 539–ին, Եհովա բաբելոնական հզօր աշխարհակալ կայսրութիւնը տապալեց, որու հետեւանքով Հ.Դ.Ա. 537–ին, Իսրայելացի մնացորդ մը իր երկիրը վերադարձաւ, Երուսաղէմն ու տաճարը վերաշինելու համար։—Բ. Մնացորդաց 36։22, 23
3 Ասոնք երկրացունց դէպքեր էին եւ Ամովսի խօսքերուն համաձայն, Եհովա նախապէս զանոնք գիտցուց իր մարգարէներուն, որոնք որպէս պատգամաբերներ կը ծառայէին, պատահելիք բաներուն նկատմամբ Իսրայէլը զգուշացնելով։ Հ.Դ.Ա. ութերորդ դարու կիսուն, ան Եսային հանեց։ Հ.Դ.Ա. եօթներորդ դարու կիսուն՝ Երեմիան հանեց։ Ապա, այդ դարու վերջաւորութեան, Եզեկիէլը հանեց։ Ասոնք եւ ուրիշ հաւատարիմ մարգարէներ, Եհովայի նպատակներուն մասին լայն վկայութիւն տուին։
Ներկայիս Աստուծոյ Պատգամաբերները Բնորոշել
4. Ի՞նչ բան ցոյց կու տայ որ մարդկութիւնը խաղաղութեան պատգամաբերներու կարիքը ունի։
4 Մեր ժամանակին մասին ի՞նչ կրնանք ըսել։ Աշխարհի մէջ շատեր մարդկային ընկերութեան վատթարացումը տեսնելով, բնականաբար նախազգացում մը կ’ունենան։ Արդարութիւնը սիրողները իրենց սրտին մէջ ցաւ կը զգան, տեսնելով Քրիստոնեայ Աշխարհի կեղծաւորութիւնը եւ բացայայտ ամբարշտութիւնը։ Ինչպէս Եհովա գուշակեց Եզեկիէլի միջոցաւ, անոնք ‘անոր մէջ եղած բոլոր պղծութիւններուն համար կը հառաչեն եւ կ’ողբան’։ (Եզեկիէլ 9։4) Սակայն շատեր չեն հասկնար Եհովայի նպատակը. անոնց պէտք է բացատրուի։
5. Յիսուս ի՞նչպէս ցոյց տուաւ որ մեր օրերուն պատգամաբերներ պիտի ըլլային։
5 Այսօր ոեւէ մէկը Եսայիի, Երեմիայի եւ Եզեկիէլի նման անվախ հոգիով կը խօսի՞։ Յիսուս ըսաւ որ մէկը պիտի ընէր ասիկա։ Երբ մեր օրուան դէպքերը կը նախագուշակէր, ան ըսաւ. «Արքայութեան այս աւետարանը բովանդակ աշխարհի մէջ պիտի քարոզուի՝ բոլոր ազգերուն վկայութիւն ըլլալու։ Անկէ յետոյ Վերջը պիտի գայ»։ (Մատթէոս 24։14) Ներկայիս ո՞վ կը կատարէ այս մարգարէութիւնը, որպէս պատգամաբեր, բարի լուրի քարոզիչ ծառայելով։ Մեր օրուան եւ վաղեմի Իսրայէլի ժամանակուան միջեւ եղող նմանութիւնները մեզի պիտի օգնեն այս հարցումին պատասխանելու։
6. (ա) Առաջին Աշխարհամարտի ընթացքին, «Աստուծոյ Իսրայէլ»ին փորձառութիւնները նկարագրեցէք։ (բ) Եզեկիէլ 11։17–ն ի՞նչպէս կատարուեցաւ վաղեմի Իսրայէլին վրայ։
6 Ա. Աշխարհամարտի խաւար օրերուն, Եհովայի արդի ժողովուրդը, «Աստուծոյ Իսրայէլ»ին օծեալ մնացորդը, գերութեան գնաց, ինչպէս Իսրայէլ Բաբելոն գերի տարուած էր։ (Գաղատացիս 6։16) Անոնք Մեծն Բաբելոնի՝ սուտ կրօնքի համաշխարհային համախմբութեան՝ մէջ հոգեւոր գերութեան մէջ էին, որու կարկառուն մասը կը կազմէ Քրիստոնեայ Աշխարհը։ Այսուհանդերձ, Եզեկիէլի ըսած Եհովայի խօսքը ցոյց կու տար որ անոնք երեսէ ձգուած չէին։ Ան ըսաւ. «Ձեզ ժողովուրդներէն պիտի հաւաքեմ եւ ձեզ պիտի հաւաքեմ այն երկիրներէն՝ ուր դուք ցրուըուած էք։ Ձեզի պիտի տամ Իսրայէլի երկիրը»։ (Եզեկիէլ 11։17) Վաղեմի Իսրայէլի նկատմամբ այդ խոստումը կատարելու համար, Եհովա Պարսիկ Կիւրոսը հանեց, որ Բաբելոնի Աշխարհակալ Ոյժը տապալեց եւ Իսրայէլի մնացորդին առջեւ ճամբան բացաւ որ իրենց երկիրը վերադառնան։ Ի՞նչ կրնանք ըսել մեր օրերուն մասին։
7. 1919–ին ի՞նչ դէպք ցոյց տուաւ որ Յիսուս Մեծն Բաբելոնի դէմ քայլեր առած էր։ Բացատրեցէք։
7 Այս դարուս սկիզբը, զօրաւոր ապացոյցներ կային որ Մեծագոյն Կիւրոսը գործի լծուած էր։ Ո՞վ էր ան։ Անիկա 1914–էն ի վեր երկնքի Թագաւորութեան մէջ գահակալուած Յիսուս Քրիստոսն է։ Այս մեծ Թագաւորը բարեացակամութիւն ցոյց տուաւ երկրի վրայ գտնուող իր օծեալ եղբայրներուն հանդէպ, եւ 1919–ին, օծեալ Քրիստոնեաները ազատագրուեցան հոգեւոր գերութենէ եւ իրենց «երկիրը», իրենց հոգեւոր վիճակին վերադարձան։ (Եսայեայ 66։8. Յայտնութիւն 18։4) Այս կերպով Եզեկիէլ 11։17–ն արդի կատարում մը ունեցաւ։ Անցեալին, Բաբելոնի անկումը պատճառ եղաւ, որ Իսրայելացիները կարենային իրենց երկիրը վերադառնալ։ Մեր օրերուն, «Աստուծոյ [արդի] Իսրայէլ»ի վերահաստատումը կ’ապացուցանէր որ Մեծն Բաբելոնը անկում մը կրած էր Մեծն Կիւրոսի ձեռքով։ Այս անկումը յայտարարուած էր Յայտնութիւն 14–րդ գլուխի երկրորդ հրեշտակին կողմէ, երբ աղաղակեց. «Ինկա՜ւ, ինկա՜ւ մեծ Բաբելոնը, վասն զի բոլոր ազգերը արբեցուց իր կատաղի պոռնկութեանը գինիով»։ (Յայտնութիւն 14։8) Մեծն Բաբելոնի՝ մանաւանդ Քրիստոնեայ Աշխարհի համար ի՜նչ մեծ պարտութիւն, իսկ ճշմարիտ Քրիստոնեաներուն համար ի՜նչ օրհնութիւն էր ասիկա։
8. Եզեկիէլի գիրքը ի՞նչպէս կը նկարագրէ 1919–ին ազատագրուելէ ետք Աստուծոյ ծառաներուն ուրախութիւնը։
8 Եզեկիէլ 11։18-20–ի մէջ մարգարէն վերահաստատումէն ետք Աստուծոյ ժողովուրդին ուրախութիւնը կը նկարագրէ։ Իր խօսքերուն առաջին կատարումը, Եզրասի ու Նէեմիայի օրերուն Իսրայէլի մէջ մաքրագործութիւն նշանակեց։ Արդի կատարումն ալ նոյնանման բան մը նշանակեց։ Տեսնենք թէ ի՛նչպէս։ Եհովա կ’ըսէ. «Հոն [իրենց երկիրը] պիտի մտնեն, անոր բոլոր գարշութիւնները, բոլոր պղծութիւնները անկէ պիտի վերցնեն»։ Ճիշդ ինչպէս մարգարէացուած էր, 1919–ին Եհովա մաքրեց իր ժողովուրդը եւ զանոնք կազդուրեց որ իրեն ծառայեն։ Անոնք իրենց հոգեւոր միջավայրէն վերցուցին Աստուծոյ աչքին զիրենք պղծող բաբելոնական ամէն սովորութիւն ու վարդապետութիւն։
9. Եհովա յատկանշական ի՞նչ օրհնութիւններ տուաւ իր ժողովուրդին, 1919–էն սկսեալ։
9 Ապա, 19–րդ համարին համաձայն, Եհովա կը շարունակէ ըսել. «Անոնց մէկ սիրտ պիտի տամ, անոնց ներսիդին նոր հոգի պիտի դնեմ. անոնց մարմինէն քարեղէն սիրտը պիտի հանեմ ու անոնց մարմնեղէն սիրտ պիտի տամ»։ Այս խօսքերուն հետ ներդաշնակ ըլլալով, 1919–ին, Եհովա միացուց իր օծեալ ծառաները եւ անոնց «մէկ սիրտ» տուաւ, որպէսզի «ուս–ուսի» իրեն ծառայեն։ (Սոփոնեայ 3։9, ՆԱ) Եհովա իր ժողովուրդին սուրբ հոգին ալ տուաւ, վկայութեան գործին համար զանոնք զօրացնելու եւ անոնց մէջ Գաղատացիս 5։22, 23–ի մէջ նկարագրուած գեղեցիկ պտուղները յառաջացնելու համար։ Իսկ փոխանակ չընդառաջող, քարանման սրտի, Եհովա անոնց տուաւ կակուղ, հլու, հնազանդ սիրտ մը, սիրտ մը որ իր կամքին պիտի ընդառաջէր։
10. Եհովա իր վերահաստատուած ժողովուրդը ինչո՞ւ օրհնեց 1919–էն ետք։
10 Եհովա ինչո՞ւ ըրաւ ասիկա։ Ինք կու տայ բացատրութիւնը։ Եզեկիէլ 11։20–ի մէջ կը կարդանք. «Որպէս զի իմ օրէնքներուս մէջ քալեն, իմ պատուէրներս պահեն ու զանոնք գործադրեն։ Անոնք ինծի ժողովուրդ ըլլան, ես ալ անոնց Աստուած ըլլամ»։ «Աստուծոյ Իսրայէլ»ը սորվեցաւ Եհովայի օրէքներուն հնազանդիլ, փոխանակ իր գաղափարներով քալելու։ Անոնք սորվեցան առանց մարդու վախի՝ Աստուծոյ կամքը կատարել։ Այս կերպով անոնք զատորոշուեցան Քրիստոնեայ Աշխարհի կեղծ Քրիստոնեաներէն։ Անոնք Եհովայի ժողովուրդն էին։ Այս հանգամանքով, Եհովա պատրաստ էր զանոնք գործածել որպէս իր պատգամաբերները, որպէս իր «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան»։—Մատթէոս 24։45-47
Աստուծոյ Պատգամաբերներուն Ուրախութիւն
11. Եսայեայ գիրքը ի՞նչպէս կը նկարագրէ Եհովայի ժողովուրդին ուրախութիւնը։
11 Կրնա՞ք պատկերացնել անոնց ուրախութիւնը, երբ անդրադարձան որ ի՜նչ առանձնաշնորհեալ դիրք մը կը վայելէին։ Որպէս ամբողջութիւն մը, անոնք Եսայեայ 61։10–ի խօսքերը արձագանգեցին. «Ես Տէրոջմով մեծապէս պիտի ցնծամ ու իմ հոգիս իմ Աստուծմովս պիտի ուրախանայ»։ Անոնց վրայ կատարուեցաւ Եսայեայ 35։10–ի խոստումը. «Տէրոջը փրկածները պիտի դառնան, երգով Սիօն պիտի գան եւ անոնց գլխուն վրայ յաւիտենական ուրախութիւն պիտի ըլլայ։ Անոնք ցնծութիւն եւ ուրախութիւն պիտի ստանան եւ տրտմութիւնն ու հեծութիւնը անոնցմէ պիտի հեռանան»։ 1919–ին ալ աստուածային խաղաղութեան Եհովայի պատգամաբերներուն ուրախութիւնն ալ այսպէս էր, երբ անոնք սկսան մարդոց քարոզել բարի լուրը։ Անկէ ի վեր, անոնք իրենց պարտականութիւնը կատարելէ չեն դադարած եւ իրենց ուրախութիւնն ալ աւելցած է։ Իր Լերան Քարոզին մէջ, Յիսուս նշեց. «Երանի՜ խաղաղութիւն ընողներուն, վասն զի անոնք Աստուծոյ որդիներ պիտի կոչուին»։ (Մատթէոս 5։9) 1919–էն ի վեր, «Աստուծոյ որդիներ»ու օծեալ մնացորդը այս խօսքին ճշմարիտ ըլլալուն փորձառութիւնը ունեցած է։
12, 13. (ա) Եհովայի ծառայելու համար որո՞նք միացան Աստուծոյ Իսրայէլին եւ անոնք ի՞նչ բան կատարեցին։ (բ) Եհովայի օծեալ ծառաները ի՞նչ մեծ ուրախութիւն վայելած են։
12 Մինչ տարիները անցան, «Աստուծոյ Իսրայէլ»ին թիւը բարձրացաւ, մինչեւ 1930–ական թուականները, երբ օծեալներու մնացորդին հաւաքումը իր աւարտին մօտեցաւ։ Այն ատեն բարի լուրի քարոզիչներու յաւելումը կեցա՞ւ։ Ընդհակառակը։ Երկրային յոյս ունեցող Քրիստոնեաներու մեծ բազմութիւն մը երեւան եկաւ եւ անոնք անմիջապէս իրենց օծեալ եղբայրներուն միացան քարոզչութեան մէջ։ Յովհաննէս առաքեալ տեսիլքի մը մէջ տեսաւ այս մեծ բազմութիւնը եւ անոր նկարագրութիւնը ուշագրաւ է. «Աստուծոյ աթոռին առջեւ են եւ իրեն կը ծառայեն ցորեկ ու գիշեր»։ (Յայտնութիւն 7։15) Այո, մեծ բազմութիւնը Աստուծոյ ծառայութեամբ զբաղեցաւ։ Հետեւանքը այն եղաւ որ մինչ օծեալներուն թիւը երթալով նուազեցաւ 1935–էն ետք, այս հաւատարիմ ընկերակիցներուն կողմէ վկայութեան գործին յաւելեալ զարկ մը տրուեցաւ։
13 Այս կերպով Եսայեայ 60։3, 4–ը կատարուեցաւ. «Ազգեր քու լոյսիդ պիտի գան եւ թագաւորներ՝ քու վրադ ծագած պայծառութեանը։ Աչքերդ վերցո՛ւր ու բոլորտիքդ նայէ՛. ամէնքը կը հաւաքուին ու քեզի կու գան։ Քու տղաքներդ հեռուէն պիտի գան եւ քու աղջիկներդ գրկի մէջ մանուկներու պէս պիտի տարուին»։ Այս փոփոխութիւնը մեծ ուրախութիւն պատճառեց «Աստուծոյ Իսրայէլ»ին, որ նկարագրուած է Եսայեայ 60։5–ի մէջ, ուր կ’ըսէ. «Այն ատեն պիտի տեսնես եւ ուրախանաս ու սիրտդ պիտի ուրախանայ ու ցնծայ, քանզի ծովուն առատութիւնը քեզի պիտի դառնայ, ազգերուն հարստութիւնը քեզի պիտի գայ»։
Եհովայի Կազմակերպութիւնը Շարժումի Մէջ
14. (ա)Երկնային բաներու ի՞նչ տեսիլք ունեցաւ Եզեկիէլ եւ ան ի՞նչ պատուէր ստացաւ։ (բ) Եհովայի արդի ժողովուրդը ի՞նչ բան ըմբռնեց եւ անիկա ի՞նչ բանի ստիպողականութիւնը զգաց։
14 Հ.Դ.Ա. 613–ին, Եզեկիէլ՝ Եհովայի շարժումի մէջ եղող երկնային, կառանման կազմակերպութեան հոյակապ տեսիլքը ունեցաւ։ (Եզեկիէլ 1։4-28) Անկէ ետք, Եհովա իրեն ըսաւ. «Որդի՛ մարդոյ, աղէ՜, Իսրայէլի տունը գնա՛ ու իմ խօսքերս անոնց ըսէ՛»։ (Եզեկիէլ 3։4) 1997 տարուան մէջ ենք, եւ կը նկատենք որ Եհովայի երկնային կազմակերպութիւնը իր կամքը կատարելու համար տակաւին նոյն թափով կ’ընթանայ։ Հետեւաբար, տակաւին կը մղուինք ուրիշներուն խօսիլ այս նպատակներուն մասին։ Եզեկիէլ իր օրերուն, ուղղակիօրէն Եհովայէ ներշնչուած արտայայտութիւններ խօսեցաւ։ Այսօր, մենք Եհովայի ներշնչեալ Խօսքէն՝ Աստուածաշունչէն՝ կը խօսինք։ Իսկ այդ գիրքը ի՜նչ հոյակապ պատգամ մը ունի մարդոց համար։ Երբ շատեր ապագայով մտահոգուած են, Աստուածաշունչը ցոյց կու տայ որ հարցերը անոնց երեւակայածէն շատ աւելի վատ եւ միեւնոյն ատեն շատ աւելի լաւ են։
15. Ինչո՞ւ ներկայիս հարցերը շատերուն կարծածէն աւելի վատ են։
15 Հարցերը աւելի վատ են, քանի որ նախորդ յօդուածներուն մէջ սորվեցանք որ շուտով Քրիստոնեայ Աշխարհը եւ միւս բոլոր սուտ կրօնքները ամբողջական կործանումի պիտի ենթարկուին, ինչպէս Երուսաղէմը՝ Հ.Դ.Ա. 607–ին։ Յայտնութիւն գրքին մէջ եօթը գլուխ եւ տասը եղջիւր ունեցող գազանով պատկերացուած քաղաքական ամբողջ տարրն ալ շուտով պիտի բնաջնջուի, Երուսաղէմի հեթանոս դրացիներուն նման։ (Յայտնութիւն 13։1, 2. 19։19-21) Եզեկիէլի օրերուն, Եհովա վառ կերպով նկարագրեց Երուսաղէմի կործանման ակնկալութեան ներշնչած սարսափը։ Բայց իր խօսքերը շա՜տ աւելի մեծ իմաստ մը պիտի ունենան, երբ մարդիկ անդրադառնան մօտ ատենէն այս աշխարհին վրայ գալիք կործանումին։ Եհովա ըսաւ Եզեկիէլի. «Դո՛ւն, որդի՛ մարդոյ, հեծեծէ՛, կոտրած սրտով եւ դառնութեամբ անոնց աչքերուն առջեւ հեծեծէ՛։ Երբ քեզի հարցնեն թէ ‘Ինչո՞ւ կը հեծեծես’, այն ատեն ըսէ՛. ‘Գոյժին համար, վասն զի կու գայ եւ ամէն սիրտ պիտի հալի եւ ամէն ձեռք պիտի թուլնայ ու ամէն հոգի պիտի մարի եւ ամէն ծունկ ջուրի պէս պիտի ըլլայ. ահա կու գայ ու պիտի կատարուի’, կ’ըսէ Տէր Եհովան»։ (Եզեկիէլ 21։6, 7. Մատթէոս 24։30) Սարսափազդու դէպքեր կը սպասեն մեզի։ Մարդոց հանդէպ մեր խոր հետաքրքրութիւնը մեզ կը մղէ որ Եհովայի մօտալուտ բարկութեան «գոյժին» ազդարարութիւնը հնչեցնենք։
16. Հեզերուն համար հարցերը ինչո՞ւ շատերուն կարծածէն աւելի լաւ են։
16 Միեւնոյն ժամանակ, պարկեշտ սիրտ ունեցողներուն համար հարցերը շատերուն կարծածէն աւելի լաւ պիտի ըլլան։ Ի՞նչ կերպով։ Քանի որ Յիսուս Քրիստոս մեր մեղքերուն համար մեռաւ եւ հիմա Աստուծոյ Թագաւորութեան Թագաւորը եղած է։ (Ա. Տիմոթէոս 1։15. Յայտնութիւն 11։15) Մարդկային տեսանկիւնէն անլուծելի թուող խնդիրները շուտով պիտի հարթուին այդ երկնային Թագաւորութեան միջոցաւ։ Մահը, հիւանդութիւնը, եղծանումը, անօթութիւնը, ոճիրը եւ ապականութիւնը անցեալին պիտի պատկանին եւ Աստուծոյ Թագաւորութիւնը դրախտանման երկրին վրայ պիտի տիրէ։ (Յայտնութիւն 21։3, 4) Մարդկութիւնը պիտի վայելէ աստուածային խաղաղութիւնը. Եհովա Աստուծոյ եւ իրարու հետ խաղաղ յարաբերութիւն մը։
17. Ո՞ր յաւելումը ուրախութիւն կը պատճառէ աստուածային խաղաղութեան պատգամաբերներուն։
17 Աշխարհի կարգ մը մասերուն մէջ, հեզ անհատներ մեծ խումբերով կ’ընդառաջեն աստուածային խաղաղութեան այս պատգամին։ Քանի մը օրինակներ յիշենք. անցեալ տարի Ուգրանիան 17 առ հարիւր յաւելում արձանագրեց հրատարակիչներուն թիւին մէջ, Մոզամպիկը՝ 17 առ հարիւր, Լիթուանիան՝ 29 առ հարիւր, Ռուսաստան՝ 31 առ հարիւր, իսկ Ալպանիան՝ 52 առ հարիւր։ Այս յաւելումը կ’ապացուցանէ որ տասնեակ հազարաւոր պարկեշտ սիրտ ունեցողներ կան, որոնք կ’ուզեն վայելել աստուածային խաղաղութիւնը եւ որոնք արդարութեան կողմը դիրք բռնած են։ Այս արագ յաւելումը ուրախութիւն կը պատճառէ Քրիստոնեաներու ընդհանուր եղբայրակցութեան։
18. Մարդիկ լսեն կամ՝ ոչ, ի՞նչ պիտի ըլլայ մեր կեցուածքը։
18 Ձեր թաղամասին մէջ մարդիկ շուտով կ’ընդառաջե՞ն։ Եթէ այո, ուրախ ենք ձեզի համար։ Սակայն, կարգ մը թաղամասերու մէջ, երկա՜ր ժամեր եւ ծանր աշխատանք պէտք է որ հետաքրքրուած մէ՛կ անհատ գտնենք։ Այսպիսի թաղամասերուն մէջ աշխատողները իրենց ձեռքերը կը թուլցնե՞ն, կամ կը յուսահատի՞ն։ Ո՜չ։ Եհովայի Վկաները կը յիշեն Եզեկիէլի տուած Աստուծոյ խօսքերը, երբ երիտասարդ մարգարէին պատուիրեց որ իր հրեայ հայրենակիցներուն քարոզէ, ըսելով. «Անոնք թէ՛ լսեն եւ թէ՛ զանց ընեն (քանզի անոնք ապստամբներու տուն են), պիտի գիտնան թէ իրենց մէջ մարգարէ մը կայ»։ (Եզեկիէլ 2։5) Եզեկիէլի նման, մենք ալ կը շարունակենք մարդոց խօսիլ աստուածային խաղաղութեան մասին, անոնք ուզեն լսել կամ՝ ոչ։ Երբ մտիկ ընեն՝ կ’ուրախանանք։ Բայց երբ մեզ մերժեն, ծաղրեն, կամ նոյնիսկ հալածեն՝ մենք կը շարունակենք քարոզել։ Մենք Եհովան կը սիրենք եւ Աստուածաշունչը կ’ըսէ. «Սէրը . . . ամէն բանի կը համբերէ»։ (Ա. Կորնթացիս 13։4-7) Երբ համբերութեամբ կը քարոզենք, անոնք կը տեսնեն որ Եհովայի Վկաները որո՛նք են։ Անոնք գիտեն մեր պատգամը։ Երբ վախճանը գայ, պիտի գիտնան որ Եհովայի Վկաները փորձեցին իրենց օգնել որ աստուածային խաղաղութիւն վայելեն։
19. Որպէս ճշմարիտ Աստուծոյ ծառաները, ո՞ր մեծ առանձնաշնորհումին վրայ կը գուրգուրանք։
19 Եհովայի ծառայելէ աւելի մեծ առանձնաշնորհում գոյութիւն ունի՞։ Ո՜չ։ Մեր մեծագոյն ուրախութիւնը կախեալ է Աստուծոյ հետ մեր ունեցած յարաբերութենէն, գիտակցելով որ Իր կամքը կը կատարենք։ «Երանի այն ժողովուրդին որ կը ճանչնայ ազդարարութեան փողերուն ձայնը. ո՛վ Տէր, անոնք քու երեսիդ լոյսովը պիտի քալեն»։ (Սաղմոս 89։15) Ուստի, մարդկութեան համար Աստուծոյ խաղաղութեան պատգամաբերները ըլլալու մեր ուրախութեան վրայ մի՛շտ գուրգուրանք։ Թող որ ամէ՛ն մէկս այս գործին մէջ ժրաջանութեամբ մեր մասնակցութիւնը բերենք, մինչեւ որ Եհովան ըսէ՝ ‘Ա՛լ կը բաւէ’։
Կը Յիշէ՞ք
◻ Այսօր որո՞նք են Աստուծոյ խաղաղութեան պատգամաբերները։
◻ Ի՞նչպէս գիտենք որ Մեծն Բաբելոնը ինկաւ 1919–ին։
◻ ‘Մեծ բազմութեան’ գլխաւոր հետաքրքրութիւնը ի՞նչ է։
◻ Ապագան ինչո՞ւ շատ աւելի աղօտ է քան ինչ որ շատեր կը խորհին։
◻ Արդարամիտ անհատներու համար, ապագան ինչո՞ւ իրենց երեւակայածէն աւելի լաւ կրնայ ըլլալ։
[Նկարներ՝ էջ 21]
Աստուածային խաղաղութեան պատգամաբերները ներկայիս երկրի վրայ ամենէն ուրախ անհատներն են