Աստուծոյ հանդէպ ձեր ամբողջ պարտականութիւնը կը կատարէ՞ք
«Աստուած ամէն գործ, ամէն ծածուկ բաներու հետ, թէ՛ բարին եւ թէ՛ չարը դատաստանի պիտի բերէ»։—ԺՈՂՈՎՈՂԻ 12։14
1. Եհովա իր ժողովուրդին համար ի՞նչ հայթայթումներ ըրած է։
ԵՀՈՎԱ զօրավիգ կը կանգնի անոնց, որոնք կը շարունակեն զինք յիշել որպէս իրենց Մեծ Ստեղծիչը։ Իր ներշնչեալ Խօսքը անոնց պէտք եղած գիտութիւնը կու տայ, որպէսզի լիովին զինք հաճեցնեն։ Աստուծոյ սուրբ հոգին զանոնք կ’առաջնորդէ որ Աստուծոյ կամքը ընեն ու ‘բարի գործերով պտղաբերին’։ (Կողոսացիս 1։9, 10) Ասկէ զատ, «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառայ»ին միջոցաւ Եհովա հոգեւոր սնունդ եւ աստուածպետական ուղղութիւն կը հայթայթէ։ (Մատթէոս 24։45-47) Արդ, Աստուծոյ ժողովուրդը շատ մը կերպերով երկնային օրհնութիւնը կը վայելէ, մինչ Եհովայի կը ծառայէ ու Թագաւորութեան բարի լուրը քարոզելու կենսական գործը կը կատարէ։—Մարկոս 13։10
2. Եհովայի մատուցուած ծառայութեան նկատմամբ, ի՞նչ հարցումներ կրնան յարուցուիլ։
2 Ճշմարիտ Քրիստոնեաները ուրախ են որ Եհովայի սրբազան ծառայութիւն մատուցանելով զբաղած են։ Այսուհանդերձ, ոմանք կրնան վհատիլ ու խորհիլ թէ իրենց թափած ջանքերը անիմաստ են։ Նուիրուած Քրիստոնեաներ երբեմն կրնան հարց տալ թէ իրենց խղճամիտ ջանքերը իրապէս արժէք մը կը ներկայացնե՞ն։ Ընտանեկան ուսումնասիրութեան եւ ուրիշ գործունէութիւններու մասին խորհելով, հօր մը մտքէն հետեւեալին նման հարցումներ կրնան անցնիլ. ‘Մեր ըրած բաները իրապէս կը հաճեցնե՞ն Եհովան։ Աստուծոյ հանդէպ մեր ամբողջ պարտականութիւնը կը կատարե՞նք’։ Ժողովողի իմաստուն խօսքերը կրնան պատասխանել այսպիսի հարցումներու։
Ամէն Բան Ունայնութի՞ւն Է
3. Ժողովողի 12։8–ի համաձայն, ծայրագոյն ունայնութիւնը ի՞նչ է։
3 Ոմանք կրնան խորհիլ թէ իմաստուն մարդուն խօսքերը ոեւէ անհատի համար՝ երիտասարդ թէ տարեց՝ շատ քաջալերական չեն։ «Ունայնութի՜ւն ունայնութեանց, ըսաւ Ժողովողը, Ամէն բան ունայնութիւն է»։ (Ժողովողի 12։8) Իսկապէս, ծայրագոյն ունայնութիւնն է Մեծ Ստեղծիչը անտեսել երիտասարդութեան ժամանակ, ծերանալ՝ առանց անոր ծառայելու, եւ որպէս միակ իրագործում, յառաջացած տարիք մը ունենալ։ Այսպիսի անհատի մը համար ամէն բան ունայնութիւն՝ կամ սին՝ եղած է, նոյնիսկ եթէ մահանայ հարստութիւն ու համբաւ ունենալով այս աշխարհի մէջ, որ չարին՝ Բանսարկու Սատանային՝ զօրութեան ներքեւ է։—Ա. Յովհաննու 5։19, ՆԱ։
4. Ինչո՞ւ կարելի է ըսել թէ ամէն բան ունայնութիւն չէ։
4 Ամէն բան ունայնութիւն չէ անոնց համար, որոնք երկինքը գանձեր կը դիզեն որպէս Եհովայի հաւատարիմ ծառաներ։ (Մատթէոս 6։19, 20) Անոնք ընելիք շատ բան ունին Տիրոջը վարձահատոյց գործին մէջ, իսկ այսպիսի աշխատութիւն բացայայտօրէն ունայն չէ։ (Ա. Կորնթացիս 15։58) Սակայն, եթէ նուիրուած Քրիստոնեաներ ենք, արդեօք այս վերջին օրերուն մէջ Աստուծոյ նշանակած գործով զբաղած կը մնա՞նք։ (Բ. Տիմոթէոս 3։1) Թէ ոչ՝ այնպիսի ապրելակերպ մը որդեգրած ենք, որ ընդհանուր առմամբ շատ քիչ կը տարբերի մեր դրացիներուն ապրելակերպէն։ Անոնք թերեւս կը պատկանին զանազան կրօնքներու եւ կրնան որոշ չափով բարեպաշտ ըլլալ, իրենց պաշտամունքի վայրերը կանոնաւորաբար յաճախելով ու փորձելով կատարել ի՛նչ որ իրենց կրօնքը կը պահանջէ իրենցմէ։ Անշուշտ, անոնք Թագաւորութեան պատգամը ծանուցանողներ չեն։ Անոնք ճշգրիտ գիտութիւնը չունին թէ հիմա «վերջին ժամանակ»ին մէջ ենք եւ մեր ապրած օրերուն նկատմամբ ստիպողականութեան զգացում չունին։—Դանիէլ 12։4
5. Եթէ կեանքի բնական հետապնդումները մեր գլխաւոր հետաքրքրութիւնը դարձած են, ի՞նչ պէտք է ընենք։
5 Յիսուս Քրիստոս մեր դժուարին ժամանակներուն մասին ըսաւ. «Ինչպէս Նոյի օրերը եղաւ, Որդի մարդոյ գալուստն ալ այնպէս պիտի ըլլայ։ Քանզի ինչպէս էին այն օրերը ջրհեղեղէն առաջ՝ կ’ուտէին, կը խմէին, կին կ’առնէին ու էրկան կու տային՝ մինչեւ այն օրը երբ Նոյ տապանը մտաւ, չգիտցան՝ մինչեւ ջրհեղեղը եկաւ ու ամէնքը վերցուց, Որդի մարդոյ գալուստն ալ այնպէս պիտի ըլլայ»։ (Մատթէոս 24։37-39) Չափաւոր կերպով ուտելու եւ խմելու մէջ սխալ բան չկայ, իսկ ամուսնութիւնը՝ Աստուծոյ կողմէ հաստատուած կարգադրութիւն մըն է։ (Ծննդոց 2։20-24) Այսուհանդերձ, եթէ նկատենք որ կեանքի բնական հետապնդումները մեր գլխաւոր հետաքրքրութիւնը դարձած են, ինչո՞ւ ասիկա աղօթքի նիւթ չդարձնենք։ Եհովա կրնայ մեզի օգնել որ Թագաւորութեան շահերը առաջին տեղը պահենք, շիտակը ընենք, եւ իրեն հանդէպ մեր պարտականութիւնը կատարենք։—Մատթէոս 6։33. Հռովմայեցիս 12։12. Բ. Կորնթացիս 13։7
Նուիրում եւ Աստուծոյ Հանդէպ Մեր Պարտականութիւնը
6. Կարգ մը մկրտուած անհատներ ի՞նչ աչքառու կերպով կը թերանան Աստուծոյ հանդէպ իրենց պարտականութիւնը կատարել։
6 Կարգ մը մկրտուած Քրիստոնեաներ կարիքը ունին ջերմեռանդօրէն աղօթելու, քանի որ Աստուծոյ նուիրուած ժամանակ իրենց ստանձնած ծառայութեան պարտականութիւններուն համաձայն չեն ապրիր։ Մի քանի տարիներէ ի վեր, տարեկան աւելի քան 300,000 հոգիներ կը մկրտուին, բայց Եհովայի գործունեայ Վկաներու ընդհանուր թիւը համեմատաբար չէ բարձրացած։ Թագաւորութեան հրատարակիչ եղողներէն ոմանք բարի լուրը ծանուցանելէ դադրած են։ Սակայն, մկրտուելէ առաջ, անհատներ պէտք է իմաստալից մասնակցութիւն մը բերեն քրիստոնէական ծառայութեան մէջ։ Այսպիսով, անոնք քաջածանօթ կ’ըլլան իր բոլոր հետեւորդներուն տուած Յիսուսի առաքելութեան. «Գացէ՛ք բոլոր ազգերը աշակերտեցէք, մկրտեցէ՛ք զանոնք յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. սորվեցուցէք անոնց որ այն բոլոր բաները պահեն՝ ինչ որ ես ձեզի պատուիրեցի»։ (Մատթէոս 28։19, 20) Այն մկրտուած անհատները որոնք չեն շարունակեր ծառայել որպէս Աստուծոյ ու Քրիստոսի գործունեայ Վկաներ, մեր Մեծ Ստեղծիչին առջեւ իրենց ամբողջ պարտականութիւնը չեն կատարեր. ի բացառեալ երբ առողջութեան եւ կամքէ անկախ ուրիշ ազդակներու պատճառաւ իրապէս սահմանափակուած են։—Եսայեայ 43։10-12
7. Ինչո՞ւ պէտք է կանոնաւորաբար հաւաքուինք պաշտամունքի համար։
7 Վաղեմի Իսրայէլը Աստուծոյ նուիրուած ազգ մըն էր, եւ Օրէնքի ուխտին ներքեւ, անոնք Եհովայի առջեւ պարտականութիւններ ունէին։ Օրինակ, բոլոր արուները տարեկան երեք տօներու համար պէտք էր հաւաքուէին, իսկ ան որ կամաւ չէր պահեր Պասեքը՝ կը սպաննուէր։ (Թուոց 9։13. Ղեւտացւոց 23։1-43. Բ. Օրինաց 16։16) Աստուծոյ նուիրուած ժողովուրդը ըլլալով իրեն հանդէպ իրենց պարտականութիւնը կատարելու համար, Իսրայելացիները պաշտամունքի համար պէտք էր ժողվուէին։ (Բ. Օրինաց 31։10-13) Օրէնքին մէջ բնաւ չենք կարդար՝ ‘Ասիկա ըրէ եթէ քեզի յարմար է’։ Ներկայիս Եհովայի նուիրուած անհատներուն համար, վստահաբար այս պատուէրը աւելի կշիռ կու տայ Պօղոսի խօսքերուն. «Իրարու հոգ տանինք՝ սիրոյ եւ բարեգործութեան մղելով եւ մէկտեղ հաւաքուիլը չթողունք, ինչպէս ոմանք սովորութիւն ունին. հապա մէկզմէկ յորդորենք ու այնչափ աւելի՝ որչափ այն օրուան մօտենալը կը տեսնէք»։ (Եբրայեցիս 10։24, 25) Այո, հաւատակիցներու հետ կանոնաւորաբար հաւաքուիլը՝ Աստուծոյ հանդէպ նուիրուած Քրիստոնեայի մը պարտականութեան մաս կը կազմէ։
Ձեր Որոշումները Ուշադրութեամբ Կշռեցէք
8. Նուիրուած երիտասարդ մը ինչո՞ւ իր սրբազան ծառայութիւնը անկեղծօրէն պէտք է նկատի առնէ։
8 Թերեւս Եհովայի նուիրուած երիտասարդ մըն էք։ Եթէ Թագաւորութեան շահերը ձեր կեանքին մէջ առաջին տեղը պահէք, առատ օրհնութիւններ պիտի քաղէք։ (Առակաց 10։22) Աղօթքով եւ բծախնդրաբար ծրագրելով, կրնաք առնուազն ձեր աւելի երիտասարդ տարիները անցընել լիաժամ ծառայութեան մէկ մարզին մէջ. հոյակապ կերպ մը՝ ցոյց տալու թէ ձեր Մեծ Ստեղծիչը կը յիշէք։ Ապա թէ ոչ, նիւթական շահերը ձեր ժամանակին եւ ուշադրութեան մեծ մասը կը սկսին գրաւել։ Ընդհանուր մարդոց նման, կրնաք պզտիկ տարիքէ ամուսնանալ ու ստացուածքներ ձեռք ձգելու համար պարտքի տակ մտնել։ Շահաւէտ ասպարէզ մը կրնայ ձեր ժամանակին ու կորովին մեծ մասը սպառել։ Իսկ եթէ զաւակներ ունիք, ստիպուած պիտի ըլլաք տասնեակ տարիներ ընտանեկան պատասխանատուութիւններ շալկել։ (Ա. Տիմոթէոս 5։8) Ձեր Մեծ Ստեղծիչը թերեւս չմոռնաք, բայց իմաստութիւն է գիտակցիլ թէ առաջուընէ ծրագրելը, կամ անոր մէջ թերանալը, կրնայ որոշ ուղղութիւն մը տալ ձեր չափահասութեան։ Հետագայ տարիներուն, յետադարձ ակնարկ մը նետելով, թերեւս փափաքէիք որ առնուազն ձեր երիտասարդութեան սկիզբի շրջանը աւելի լման կերպով գործածած ըլլայիք մեր Մեծ Ստեղծիչին սրբազան ծառայութեան մէջ։ Ինչո՞ւ հիմա անկեղծօրէն չմտածէք ձեր հեռանկարներուն մասին, որպէսզի ձեր աւելի երիտասարդ տարիներուն գոհունակութիւն գտնէք Եհովայի սրբազան ծառայութեան մէջ։
9. Ի՞նչ բան թերեւս կարելի է այն անհատին համար որ աւելի տարեց եղած է եւ անցեալին ծանր պատասխանատուութիւն շալկած է ժողովքին մէջ։
9 Կարգ մը ուրիշ պարագաներ նկատի առէք. անհատ մը որ նախապէս որպէս հովիւ ծառայած է «Աստուծոյ հօտ»ին մէջ։ (Ա. Պետրոս 5։2, 3) Պատճառով մը, ան այս առանձնաշնորհումէն կամովին հրաժարած է։ Ճիշդ է որ ան այժմ աւելի յառաջացած տարիք մը ունի, եւ թերեւս իրեն համար աւելի դժուար է Աստուծոյ ծառայութեան մէջ յարատեւել։ Բայց կրնա՞յ հարցը այն ըլլալ թէ ան աստուածպետական առանձնաշնորհումներուն դարձեալ պէտք է տենչայ։ Այսպիսի անհատ մը ի՜նչ օրհնութիւններ կրնայ բերել ուրիշներու, եթէ կարենայ ժողովքին մէջ յաւելեալ պատասխանատուութիւն շալկել։ Իսկ քանի որ ոչ ոք միայն իր անձին համար կ’ապրի, բարեկամներն ու սիրելիները պիտի ուրախանան, եթէ ան կարենայ իր ծառայութիւնը աւելցնել, Աստուծոյ փառքին համար։ (Հռովմայեցիս 14։7, 8) Ամենէն կարեւորը, Եհովա պիտի չմոռնայ Իր ծառայութեան մէջ ոեւէ անհատի ըրածը։ (Եբրայեցիս 6։10-12) Արդ, ի՞նչ բան կրնայ մեզի օգնել որ մեր Մեծ Ստեղծիչը յիշենք։
Օժանդակութիւններ՝ Մեր Մեծ Ստեղծիչը Յիշելու Համար
10. Ինչո՞ւ Ժողովողը մեծապէս ի վիճակի էր ուղեգծեր հայթայթելու մեր Մեծ Ստեղծիչը յիշելու համար։
10 Ժողովողը իրապէս ի վիճակի էր մեր Մեծ Ստեղծիչը յիշելու համար ուղեգծեր հայթայթելու։ Եհովա անոր սրտաբուխ աղօթքներուն պատասխանած էր, արտակարգ իմաստութիւն շնորհելով իրեն։ (Գ. Թագաւորաց 3։6-12) Սողոմոն մարդկային գործերուն ամբողջութիւնը լրիւ զննեց։ Ասկէ զատ, ան Աստուծմէ ներշնչուեցաւ որ իր յայտնագործութիւնները գրի առնէ, որպէսզի ուրիշները անոնցմէ օգտուին։ Ան գրեց. «Որչափ որ Ժողովողը իմաստուն էր, այնչափ ալ ժողովուրդին գիտութիւն սորվեցուց։ Խորհելով ու քննելով շատ առակներ շարադրեց։ Ժողովողը փնտռեց, որ ախորժելի խօսքեր գտնէ։ Գրուածը ուղիղ եւ ճշմարիտ խօսքեր են»։—Ժողովողի 12։9, 10
11. Սողոմոնի իմաստուն խրատները ինչո՞ւ պէտք է ընդունինք։
11 Յունարէն Եօթանասնից–ը այս խօսքերը հետեւեալ կերպով կը թարգմանէ. «Ասկէ զատ, քանի որ քարոզողը իմաստուն էր, անոր համար ան մարդկութեան իմաստութիւն սորվեցուց. որպէսզի ականջը կարենայ առակներէն քաղել ինչ որ շնորհալի է, քարոզողը ժրաջանօրէն հետազօտեց, հաճոյալի խօսքեր եւ ուղիղ գրութիւն՝ ճշմարտութեան խօսքեր գտնելու համար»։ (Եօթանասնից Աստուածաշունչը, Անգլերէնի թարգմանուած՝ Չարլզ Թոմսընի կողմէ) Սողոմոն ջանաց իր ընթերցողներուն սրտին հասնիլ ախորժելի խօսքերով եւ իսկապէս հետաքրքրական ու օգտակար նիւթերով։ Քանի որ Սուրբ Գրութիւններուն մէջ արձանագրուած անոր խօսքերը սուրբ հոգիին ներշնչման արդիւնքն են, կրնանք առանց վարանումի ընդունիլ անոր յայտնագործումներն ու իմաստուն խրատները։—Բ. Տիմոթէոս 3։16, 17
12. Ժողովողի 12։11, 12–ի մէջ Սողոմոնի ըսածը ի՞նչպէս ձեր բառերով պիտի արտայայտէիք։
12 Արդի տպելու մեթոտները գոյութիւն չունենալով հանդերձ, Սողոմոնի օրերուն բազմաթիւ գրքեր մատչելի էին։ Այսպիսի գրքեր ի՞նչպէս պէտք էր նկատուէին։ Ան ըսաւ. «Իմաստուններուն խօսքերը խթաններու պէս են ու ժողովներու [«ժողովածուների», Արարատ] տէրերէն գամուած բեւեռներու պէս՝ մէկ հովիւէ տրուած։ Վերջապէս, որդեա՛կ իմ, անոնցմէ խրատ ա՛ռ։ Շատ գիրք շինելը ծայր չունի ու շատ կարդալը մարմինը կը յոգնեցնէ»։—Ժողովողի 12։11, 12
13. Աստուածային իմաստութիւն ունեցողներուն խօսքերը ի՞նչպէս կրնան խթաններու պէս ըլլալ, իսկ որո՞նք «գամուած բեւեռներու» պէս են։
13 Աստուածային իմաստութիւն ունեցողներուն խօսքերը փաստօրէն խթաններու կը նմանին։ Ի՞նչպէս։ Անոնք ընթերցողները կամ ունկնդիրները կը խթանեն որ կարդացուած կամ լսուած իմաստուն խօսքերուն համաձայն յառաջդիմեն։ Ասկէ զատ, անոնք որոնք իսկապէս իմաստուն եւ օգտակար խօսքեր ժողվելով կը զբաղին, կը նմանին «գամուած բեւեռներու»՝ զօրաւոր կերպով հաստատուած։ Ասիկա շիտակ է, քանի որ այսպիսի անհատներու ընտիր խօսքերը կը ցոլացնեն Եհովայի իմաստութիւնը, հետեւաբար կրնան ընթերցողները կամ ունկնդիրները հաստատել կամ կայունացնել։ Եթէ աստուածավախ ծնող մըն էք, պէտք չէ՞ ամէն ջանք թափէք, այսպիսի իմաստութիւն մը ձեր զաւկին մտքին ու սրտին մէջ քանդակելու համար։—Բ. Օրինաց 6։4-9
14. (ա) Ի՞նչ տեսակ գրքեր «շատ կարդալը» օգտակար չէ։ (բ) Ո՞ր գրականութիւններով գլխաւորաբար պէտք է հետաքրքրուինք եւ ինչո՛ւ։
14 Սակայն, Սողոմոն գրքերու մասին ինչո՞ւ այդպէս արտայայտուեցաւ։ Եհովայի Խօսքին հետ բաղդատած, այս աշխարհի անհամար հատորները պարզապէս մարդկային խորհուրդներ կը բովանդակեն։ Այս մտածմունքները մեծաւ մասամբ Բանսարկու Սատանային միտքը կը ցոլացնեն։ (Բ. Կորնթացիս 4։4) Հետեւաբար, աշխարհային գրականութիւնները «շատ կարդալը» շատ քիչ մնայուն օգուտ կը բերէ։ Արդարեւ, անոնց շատը կրնայ հոգեւոր գետնի վրայ վնասաբեր ըլլալ։ Սողոմոնի նման, թող որ խոկանք կեանքի նկատմամբ Աստուծոյ Խօսքին ըսածին վրայ։ Ասիկա մեր հաւատքը պիտի զօրացնէ եւ մեզ աւելի պիտի մօտեցնէ Եհովայի։ Ուրիշ գրքերու կամ կրթական աղբիւրներու չափազանց ուշադրութիւն ընծայելը կրնայ մեզ սպառել։ Մանաւանդ՝ երբ այս գրութիւնները աստուածային իմաստութիւնը հակասող աշխարհային մտածմունքին արտադրութիւնն են, անոնք վատառողջ ու Աստուծոյ եւ իր նպատակներուն հանդէպ հաւատքը կը քանդեն։ Ուստի, նկատի ունենանք որ թէ՛ Սողոմոնի օրերուն եւ թէ մեր օրերուն, ամենէն օգտակար գրութիւնները անոնք են, որոնք «մէկ հովիւ»ին՝ Եհովա Աստուծոյ՝ իմաստութիւնը կը ցոլացնեն։ Ան հայթայթած է Սուրբ Գրութիւններու 66 գրքերը, եւ ասոնց առաջնակարգ ուշադրութիւն պէտք է ընծայենք։ Աստուածաշունչը եւ ‘հաւատարիմ ծառայ’ին հայթայթած օժանդակ գրականութիւնները մեզ կարող կը դարձնեն որ «Աստուծոյ գիտութիւնը» ձեռք ձգենք։—Առակաց 2։1-6
Աստուծոյ Հանդէպ Մեր Ամբողջ Պարտականութիւնը
15. (ա) «Մարդուս բոլոր պարտականութեան» մասին Սողոմոնի խօսքերը ի՞նչպէս պիտի արտայայտէիք։ (բ) Ի՞նչ պէտք է ընենք որպէսզի Աստուծոյ հանդէպ մեր պարտականութիւնը կատարենք։
15 Իր ամբողջ հետազօտութիւնը ամփոփելով, Ժողովողը՝ Սողոմոն՝ կ’ըսէ. «Այս բոլոր խօսքին վախճանը լսենք։ Աստուծմէ վախցի՛ր ու անոր պատուիրանքները պահէ՛, վասն զի մարդուս բոլոր պարտականութիւնը ասիկա է։ Քանզի Աստուած ամէն գործ, ամէն ծածուկ բաներու հետ, թէ՛ բարին եւ թէ՛ չարը դատաստանի պիտի բերէ»։ (Ժողովողի 12։13, 14) Մեր Մեծ Ստեղծիչին հանդէպ առողջ վախը, կամ ակնածանքը, մեզ եւ գուցէ մեր ընտանիքը պիտի պաշտպանէ անխոհեմ կենցաղ մը հետապնդելէ, որ կրնայ անհամար խնդիրներ ու վիշտեր բերել մեր եւ մեր սիրելիներուն վրայ։ Աստուծոյ առողջ վախը սուրբ է եւ իմաստութեան ու գիտութեան բուն սկիզբն է։ (Սաղմոս 19։9. Առակաց 1։7) Եթէ Աստուծոյ ներշնչեալ Խօսքին հիման վրայ ներատեսութիւն ձեռք ձգենք ու ամէն բանի մէջ անոր խրատը կիրարկենք, Աստուծոյ հանդէպ մեր ‘ամբողջ պարտականութիւնը’ կատարած կ’ըլլանք։ Ո՜չ, անիկա պարտականութիւններու ցանկ մը պատրաստելու հարց չէ։ Այլ, պահանջուածը այն է որ Սուրբ Գրութիւններուն դիմենք, երբ կեանքի խնդիրները ձեռք կ’առնենք, եւ ամէն բան միշտ Աստուծոյ կերպով ընենք։
16. Դատաստանի նկատմամբ, Եհովա ի՞նչ պիտի ընէ։
16 Պէտք է գիտակցինք որ մեր Մեծ Ստեղծիչին նկատողութենէն ոչինչ կը վրիպի։ (Առակաց 15։3) Ան ‘ամէն գործ դատաստանի պիտի բերէ’։ Այո, Բարձրեալը ամէն բան պիտի դատէ, մարդկային աչքերէն ծածուկ պահուած բաներն ալ ներառեալ։ Այս բաները գիտնալը կրնայ մեզ դրդել որ Աստուծոյ պատուիրանները պահենք։ Սակայն, մեծագոյն դրդապատճառը պէտք է ըլլայ սէր՝ մեր երկնաւոր Հօր հանդէպ, քանի որ Յովհաննէս առաքեալ գրեց. «Ասիկա է Աստուծոյ սէրը, որ անոր պատուիրանքները պահենք եւ անոր պատուիրանքները ծանր բան [«բեռ», ՆԱ] չեն»։ (Ա. Յովհաննու 5։3) Իսկ քանի որ Աստուծոյ պատուիրաններուն նպատակն է մեր մնայուն բարօրութեան նպաստել, զանոնք պահելը վստահաբար ո՛չ միայն պատշաճ, այլ նաեւ՝ իսկապէս իմաստութիւն է։ Ասիկա Մեծ Ստեղծիչը սիրողներուն համար բեռ մը չէ։ Անոնք կ’ուզեն իրեն հանդէպ իրենց պարտականութիւնը կատարել։
Ձեր Ամբողջ Պարտականութիւնը Կատարեցէք
17. Եթէ իրապէս կ’ուզենք Աստուծոյ հանդէպ մեր ամբողջ պարտականութիւնը կատարել, ի՞նչ պիտի ընենք։
17 Եթէ իմաստուն ենք եւ իսկապէս կ’ուզենք Աստուծոյ հանդէպ մեր ամբողջ պարտականութիւնը կատարել, անոր պատուիրանները պահելէն զատ, զինք տհաճեցնելու առողջ վախը պիտի ունենանք։ Արդարեւ, «իմաստութեան սկիզբը Տէրոջը վախն է», իսկ անոր պատուիրանները պահողները «լաւ ներատեսութիւն» ունին։ (Սաղմոս 111։10, ՆԱ. Առակաց 1։7) Հետեւաբար, թող որ իմաստութեամբ վարուինք ու ամէն բանի մէջ Եհովայի հնազանդինք։ Ասիկա յատկապէս կենսական է հիմա, քանի որ Յիսուս Քրիստոս Թագաւորը ներկայ է, եւ որպէս Աստուծոյ կողմէ նշանակուած Դատաւոր, իր դատաստանի օրը մօտ է։—Մատթէոս 24։3. 25։31, 32
18. Եթէ Եհովա Աստուծոյ հանդէպ մեր ամբողջ պարտականութիւնը կատարենք, մեզի համար արդիւնքը ի՞նչ պիտի ըլլալ։
18 Այժմ ամէն մէկս Աստուծոյ կողմէ կը զննուինք։ Արդեօք հոգեւո՞ր հակումներ ունեցող անհատ մըն ենք, թէ ոչ թոյլ տուած ենք որ աշխարհային ազդեցութիւնները Աստուծոյ հետ մեր ունեցած յարաբերութիւնը տկարացնեն։ (Ա. Կորնթացիս 2։10-16. Ա. Յովհաննու 2։15-17) Երիտասարդ ըլլանք թէ տարեց, թող որ մեր լաւագոյնը ընենք մեր Մեծ Ստեղծիչը հաճեցնելու համար։ Եթէ Եհովայի հնազանդինք ու անոր պատուիրանները պահենք, անցնելու վրայ եղող հին աշխարհին փուճ բաները պիտի մերժենք։ Այն ատեն կրնանք Աստուծոյ խոստացուած իրերու նոր դրութեան մէջ յաւիտենական կեանքի յոյսը տածել։ (Բ. Պետրոս 3։13) Ասոնք որքա՜ն մեծ հեռանկարներ են բոլոր անոնց համար, որոնք Աստուծոյ հանդէպ իրենց ամբողջ պարտականութիւնը կը կատարեն։
Ի՞նչպէս Պիտի Պատասխանէիք
◻ Ինչո՞ւ կրնաք ըսել թէ ամէն բան ունայնութիւն չէ։
◻ Քրիստոնեայ երիտասարդ մը ինչո՞ւ իր սրբազան ծառայութիւնը անկեղծօրէն պէտք է նկատի առնէ։
◻ Ի՞նչ տեսակ գրքեր «շատ կարդալը» օգտակար պիտի չըլլայ։
◻ «Մարդուս բոլոր պարտականութիւնը» ի՞նչ է։
[Նկար՝ էջ 20]
Ամէն բան ունայնութիւն չէ անոնց համար, որոնք Եհովայի կը ծառայեն
[Նկար՝ էջ 23]
Այս աշխարհի բազմաթիւ գրքերուն հակառակը, Աստուծոյ Խօսքը կազդուրիչ եւ օգտակար է