Թոյլ մի՛ տար, որ որեւէ բան քեզ Եհովայէն հեռացնէ

1-3. ա) Յեսուն ինչո՞ւ լաւ օրինակ մըն է մեզի համար։ բ) Ի՞նչ պէտք է յիշենք երբ որոշումներ կը կայացնենք։

ՄԵՐ կատարած ընտրութիւնները շատ կարեւոր են, որովհետեւ ատոնցմով կրնանք մեր կեանքին ուղղութիւններ տալ։ Լուսաբանենք. երեւակայէ թէ քալելուդ ատեն ճամբան երկու մասի կը բաժնուի։ Ո՞ր ուղղութիւնը կը բռնես։ Եթէ միտք ունիս որոշ տեղ մը հասնիլ, կ’ընտրես այն ուղին որ քեզ այդ վայրին աւելի կը մօտեցնէ քան թէ կը հեռացնէ։

² Աստուածաշունչը կը խօսի շատերու մասին, որոնք կարեւոր որոշումներ պէտք է կայացնէին։ Կայէնը, զոր օրինակ, պիտի ընտրէր իր բարկութիւնը զսպել կամ ոչ (Ծն. 4։6, 7)։ Յեսուն պիտի ընտրէր կա՛մ ճշմարիտ Աստուծոյ ծառայել, կամ ալ չաստուածները պաշտել (Յես. 24։15)։ Յեսուն նպատակադրած էր Եհովային մօտիկ մնալ. ուստի իր նպատակին համեմա՛տ ընտրութիւն ըրաւ։ Բայց Կայէն այդպիսի միտք չունէր. ուստի ընտրութիւն մը ըրաւ որ զինք Եհովայէն հեռացուց։

³ Մենք ալ երբեմն կարեւոր որոշումներ պէտք է կայացնենք՝ ճիշդ ճամբուն մէջ մնալու համար։ Պէտք է յիշենք որ մեր ընտրութիւնները կրնան կա՛մ Եհովային փառք բերել ու մեզի օգնել որ իրեն մօտիկ մնանք, կամ ալ մեզ իրմէ հեռացնել (կարդա՛ Եբրայեցիս 3։12)։ Այս եւ յաջորդ յօդուածին մէջ նկատի պիտի առնենք կեանքի եօթը մարզեր, ուր թոյլ պէտք չէ տանք որ որեւէ բան մեզ Եհովայէն հեռացնէ։

ԳՈՐԾ

4. Գործը ինչո՞ւ կարեւոր է։

⁴ Քրիստոնեաները պէտք է աշխատին՝ իրենք զիրենք եւ իրենց ընտանիքները հոգալու համար։ Աստուածաշունչը ցոյց կու տայ, թէ ով որ իր ընտանիքին չ’ուզեր հոգ տանիլ, անհաւատէ մըն ալ գէշ է (Բ. Թես. 3։10. Ա. Տիմ. 5։8)։ Ուստի գործը կարեւոր է։ Բայց եթէ ուշադիր չըլլաս, գործի վերաբերեալ առած որոշումներդ կրնան քեզ Եհովայէն հեռացնել։ Ինչպէ՞ս։

5. Գործ մը ընդունելէ առաջ, ի՞նչ բաներ հաշուի պէտք է առնես։

⁵ Եթէ գործ կը փնտռես եւ երկրիդ մէջ գործ գտնելը դժուար է, թերեւս ասիկա քեզ փորձութեան մէջ ձգէ որ ընդունիս որեւէ գործ որ քեզի կ’առաջարկեն։ Ի՞նչ պիտի ընես եթէ գտած գործդ հակասէ Աստուածաշունչի սկզբունքներուն։ Ի՞նչ պիտի ընես եթէ այդ գործին ժամերը կամ աշխատավայրիդ երթուդարձը խլէ այն ժամերդ, որոնք կը տրամադրես ժողովքիդ կամ ընտանիքիդ համար։ Պէ՞տք է արդեօք գործը ընդունիս՝ խորհելով որ բնաւ չունենալէն աւելի աղէկ է։ Յիշէ՛, ընտրութիւնդ կրնայ կա՛մ քեզի օգնել որ Եհովային մօտիկ մնաս, կամ ալ քեզ հեռացնել իրմէ (Եբ. 2։1)։ Եթէ գործ կը փնտռես կամ կը մտածես գործդ փոխել, ինչպէ՞ս կրնաս իմաստուն որոշում մը կայացնել։

6, 7. ա) Անհատ մը ի՞նչ երկու պատճառներով կրնայ գործ մը ընդունիլ։ բ) Ո՞ր պատճառը ցոյց կու տայ, թէ ան կ’ուզէ՛ Եհովային մօտիկ մնալ։ Ինչո՞ւ։

⁶ Ընտրութիւնդ կախեալ է այն բանէն, թէ ինչպէ՛ս կ’ուզես կեանքդ գործածել։ Դուն քեզի հարց տուր. «Ո՞ւր կ’ուզեմ հասնիլ այս գործով»։ Եթէ գործ աշխատելուդ գլխաւոր պատճառն է ինքզինքդ եւ ընտանիքդ հոգալ որպէսզի կարենաս շարունակաբար Եհովային ծառայել, ապա ան քեզ պիտի օրհնէ (Մատ. 6։33)։ Եհովան գիտէ՛ ինչպէս քեզի օգնել, երբ յանկարծ գործազուրկ ըլլաս կամ երբ երկրին տնտեսութիւնը վատթարանայ (Եսա. 59։1)։ Ան «գիտէ բարեպաշտները փորձութենէ ազատել» (Բ. Պետ. 2։9)։

⁷ Իսկ եթէ գլխաւոր պատճառդ շատ դրամ շահիլն է, թերեւս կարենաս ասոր հասնիլ. բայց միայն հարստանալու համար աշխատելուն մէջ վտանգ կայ (կարդա՛ Ա. Տիմոթէոս 6։9, 10)։ Եթէ դրամն ու գործը կեանքիդ կարեւորագոյն բաներն են, ապա ինքզինքդ Եհովայէն հեռացուցած պիտի ըլլաս։

8, 9. Ծնողներն ի՞նչ հարց պէտք է տան իրենց գործին մասին. բացատրէ՛։

⁸ Եթէ ծնող մըն ես, մի՛ մոռնար որ զաւակներդ կը սորվին այն կերպէն որով որոշումներ կը կայացնես։ Եթէ իրենց հարցնես թէ կեանքիդ կարեւորագոյն բանը ի՛նչ է, ի՞նչ կը պատասխանեն. գո՞րծդ թէ Եհովայի հետ քու բարեկամութիւնդ։ Եթէ շարունակ ջանաս երեւելի ըլլալ կամ հարստանալ, չե՞ս խորհիր որ զաւակներդ ալ նոյնանման վատ ընտրութիւն մը պիտի ընեն երբոր մեծնան։ Չե՞ս խորհիր որ թերեւս անոնք քեզի հանդէպ իրենց յարգանքը կորսնցնեն։ Քրիստոնեայ պատանուհի մը կ’ըսէ. «Որքան որ կրնամ յիշել, հայրս միշտ գործին մէջ թաղուած կ’ըլլար։ Նախ, այնպէս կը թուէր թէ ան ծանր կ’աշխատէր քանի որ կ’ուզէր որ մեր ընտանիքը լաւագոյն կեանքը վայելէ։ Ան կ’ուզէր մեզի լաւ կերպով հոգ տանիլ։ Բայց վերջին տարիներուն, բան մը փոխուեր է»։ Պատանուհիին հայրը ամէն ատեն կ’աշխատի եւ սուղ պիտոյքներ կը բերէ տուն, որոնց ընտանիքը պէտք չունի։ Առ ի հետեւանք, անոնք ճանչցուած են որպէս հարուստ ընտանիք եւ ոչ թէ որպէս ընտանիք մը, որ ուրիշներուն հոգեւոր նպատակակէտեր կը քաջալերէ։ Աղջիկը կ’ըսէ թէ շա՛տ աւելի ուրախ պիտի ըլլար, եթէ իր հայրը շատ դրամ շահելու տեղ, ծանր աշխատէր իր ընտանիքը հոգեւորապէս զօրացնելու համար։

⁹ Ծնողնե՛ր, ուշադիր եղէք որ ձեր գործը ձեզ Եհովայէն չհեռացնէ։ Ձեր զաւակներուն համար օրինա՛կ եղէք։ Իրենց ցոյց տուէք թէ ի՛րապէս կը հաւատաք, որ Եհովային հետ փոխյարաբերութիւն ունենալը շա՛տ աւելի կարեւոր է քան նիւթական բաները (Մատ. 5։3)։

10. Պատանի մը ի՞նչ բաներ նկատի պիտի առնէ, առաջ որ գործի ասպարէզ մը ընտրէ։

¹⁰ Եթէ պատանի ես եւ կը մտածես թէ ի՛նչ պիտի աշխատիս երբ մեծնաս, ինչպէ՞ս կրնաս ճիշդ ուղին ընտրել։ Ինչպէս որ արդէն քննարկեցինք, ընտրութիւնդ կախեալ պիտի ըլլայ այն բանէն, թէ կեանքդ ինչպէ՛ս պիտի գործածես։ Եթէ կը մտածես որոշ արհեստի մը համար մարզուիլ, այդ մարզումը քեզի պիտի օգնէ՞ որ Թագաւորութեան շահերը լիովին հետապնդես, թէ ոչ պատճառ պիտի ըլլայ որ Եհովայէն հեռանաս (Բ. Տիմ. 4։10)։ Կ’ուզե՞ս ընդօրինակել աշխարհի այն մարդիկը, որոնց ուրախութիւնը դրամատան մէջ իրենց հաշիւներուն հետ կ’ելլէ–կ’իջնէ, թէ ոչ Եհովային պիտի ապաւինիս ինչպէս որ Դաւիթ ըրաւ։ Ան գրեց. «Տղայ էի ու ծերացայ, բայց արդարը անտես եղած չտեսայ, կամ անոր զաւակը՝ հաց մուրացող» (Սաղ. 37։25)։ Յիշէ՛. մէկ ուղին քեզ Եհովայէն պիտի հեռացնէ, իսկ միւս ուղին քեզ լաւագոյն կեանքին պիտի առաջնորդէ (կարդա՛ Առակաց 10։22. Մաղաքիա 3։10)։ Ո՞ր ուղին պիտի ընտրեսa։

ԺԱՄԱՆՑ ԵՒ ԶԲՕՍԱՆՔ

11. ա) Աստուածաշունչը մեզի ի՞նչ կը սորվեցնէ ժամանցի եւ զբօսանքի մասին։ բ) Ի՞նչ պէտք է յիշենք։

¹¹ Աստուածաշունչը չ’ըսեր թէ զուարճանալը սխալ է, ոչ ալ կ’ըսէ թէ զբօսանքը ժամանակի կորուստ է։ Պօղոս Տիմոթէոսին ըսաւ որ «մարմնին վարժութիւնը քիչ բանի օգտակար է» (Ա. Տիմ. 4։8)։ Աստուածաշունչը նոյնիսկ կ’ըսէ թէ «ծիծաղելու» եւ «կաքաւելու ժամանակ» կայ. նաեւ կը քաջալերէ որ բաւարար չափով հանգստանանք (Ժող. 3։4. 4։6)։ Բայց եթէ ուշադրութիւն չընես, ժամանցն ու զուարճութիւնը կրնայ քեզ Եհովայէն հեռացնել։ Ինչպէ՞ս։ Վտանգը երկու կէտ կը պարփակէ. ի՛նչ տեսակ ժամանց կ’ընտրես եւ որքա՛ն ժամանակ կը տրամադրես ատոր։

12. Ի՞նչ բաներու շուրջ պէտք է մտածես, երբ ժամանց կ’ընտրես։

¹² Նախ նկատի առնենք ժամանցին տեսակը։ Վստահաբար, զուարճութեան լաւ տեսակներ եւ օգտակար ժամանց գտնելը կարելի է։ Սակայն, աշխարհի զուարճութիւններուն մեծամասնութիւնը կը փառաւորէ բաներ, որոնք Աստուած կ’ատէ, ինչպէս՝ բռնութիւն, ոգեհարցութիւն եւ անբարոյութիւն։ Ուստի հարկ է որ ուշադի՛ր ըլլաս թէ ինչ տեսակ ժամանց կ’ընտրես։ Այսպիսի հարցումներու շուրջ մտածէ. այս ժամանցը ինծի ինչպէ՞ս կ’ազդէ։ Զիս կը քաջալերէ՞ որ բռնի ըլլամ կամ ազգովս հպարտանամ։ Մէջս մրցակցութեան հոգի կը զարգացնէ՞ (Առ. 3։31)։ Դրամներս կը սպառէ՞։ Կրնա՞յ ուրիշներուն գայթակղութիւն ըլլալ (Հռով. 14։21)։ Ի՞նչ տեսակի անհատներու հետ պիտի ընկերակցիմ այս ժամանցին միջոցով (Առ. 13։20)։ Զիս կը մղէ՞ որ սխալ բան մը ընեմ (Յակ. 1։14, 15)։

13, 14. Ինչո՞ւ նկատի պէտք է առնես այն ժամանակը որ կը տրամադրես ժամանցի համար։

¹³ Նաեւ նկատի առ այն ժամանակը որ կը տրամադրես ժամանցի եւ զբօսանքի համար։ Դուն քեզի հարց տուր. «Զբօսանքի համար շատ ժամանակ կը յատկացնե՞մ, այնպէս որ դաշտի ծառայութեան եւ ժողովներու տրամադրած ժամանակս պակսի»։ Եթէ չափազանց ժամանակ տաս զբօսանքի համար, անկէ շատ հաճոյք պիտի չառնես։ Իրականութեան մէջ, անոնք որոնք իրենց զբօսանքի ժամանակին վրայ կը հսկեն, ժամանցը աւելի՛ կը վայելեն։ Ինչո՞ւ։ Քանի որ գիտեն թէ նա՛խ ուշադրութիւն ընծայեցին ‘աւելի կարեւոր բաներուն’. ուստի զուարճանալու ատեն յանցաւոր չեն զգար (կարդա՛ Փիլիպպեցիս 1։10, 11)։

¹⁴ Թէեւ զբօսանքի համար շատ ժամանակ տրամադրելը կրնայ հրապուրիչ ըլլալ, սակայն այս մէկը կրնայ քեզ Եհովայէն հեռացնել։ Քիմ անունով 20 ամեայ քոյր մը փորձառութեամբ գիտցաւ ասոր ճիշդ ըլլալը։ Ան կ’ըսէ. «Ես բոլոր խնճոյքներուն կ’երթայի։ Ամէն ուրբաթ, շաբաթ եւ կիրակի մեծ ծրագիր մը կ’ըլլար։ Սակայն այժմ կը տեսնեմ թէ շատ աւելի կարեւոր բաներ կան ընելու։ Օրինակ, ռահվիրայ ըլլալով, առաւօտեան ժամը 6–ին կ’արթննամ դաշտի ծառայութեան համար. ուստի չեմ կրնար ուշ գիշեր մինչեւ ժամը 1 կամ 2՝ խնճոյքի մը մնալ։ Գիտեմ թէ ընկերային ժամանցներու լաւ տեսակներ ալ կան, սակայն ատոնք կրնան խոչընդոտ մը ըլլալ»։ Քոյրը սորվեցաւ թէ ուշադիր պէտք է ըլլայ որ ընկերային ժամանցներուն չափէ դուրս ժամանակ չտրամադրէ։

15. Ծնողներն ինչպէ՞ս կրնան իրենց զաւակներուն օգնել, որ լաւ ժամանցներ ընտրեն։

¹⁵ Ծնողները նիւթական գետնի վրայ հոգ պէտք է տանին իրենց ընտանիքին։ Անոնք նաեւ պատասխանատուութիւնը ունին իրենց ընտանիքին օգնելու, որ Եհովային մօտիկ մնան եւ ուրախ ու սիրուած զգան։ Եթէ ծնող մըն ես, մի՛ կարծեր թէ բոլոր ժամանցներն ալ գէշ են։ Անշուշտ, վատ ժամանցի եւ զբօսանքի տեսակներ կան (Ա. Կոր. 5։6)։ Բայց եթէ նախապէս ուշադրութեամբ մտածես թէ ի՛նչ ժամանց պիտի ընտրես, կրնաս կերպեր գտնել որ ընտանիքդ միասնաբար լաւ ժամանակ անցընէb։ Այս կերպով, դուն եւ զաւակներդ ուղի մը բռնած պիտի ըլլաք, որ ձեզ Եհովային աւելի կը մօտեցնէ։

ԸՆՏԱՆԵԿԱՆ ՓՈԽՅԱՐԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

16, 17. ա) Ծնողներէն շատեր ի՞նչ տխուր պարագայէ մը անցած են։ բ) Ինչպէ՞ս գիտենք թէ Եհովան կը հասկնայ անոնց տխրութիւնը։

¹⁶ Ծնողի եւ զաւակի միջեւ եղած կապը այնքան զօրաւոր է որ Եհովան այդ փոխյարաբերութիւնը գործածեց, որ բացատրէ իր ունեցած սէրը իր ժողովուրդին հանդէպ (Եսա. 49։15)։ Ուստի բնական է խորին ցաւ զգալ, երբ ընտանիքէն սիրելի մը Եհովան կը ձգէ։ «Սիրտս կոտրեցաւ», կ’ըսէ քոյր մը, որուն աղջիկը վտարուեցաւ։ «Հարց տուի. ‘Աղջիկս ինչո՞ւ Եհովան ձգեց’։ Ինքզինքս յանցաւոր զգացի եւ անձս մեղադրեցի»։

¹⁷ Եհովան կը հասկնայ թէ ինչո՛ւ կը ցաւիս։ Նոյնի՛նքն «իր սրտին մէջ տրտմեցաւ», երբ իր մարդկային ընտանիքին առաջին անդամը եւ ետքը՝ նախաջրհեղեղեան մարդոց մեծամասնութիւնը ըմբոստացան (Ծն. 6։5, 6)։ Անոնք որոնք այս պարագայէն չեն անցած, թերեւս չհասկնան թէ ասիկա որչափ ցաւ կը պատճառէ։ Բայց ինքզինքդ վտանգի առջեւ դրած կ’ըլլաս, եթէ թոյլ տաս որ ընտանիքիդ վտարուած անդամին սխալ վարքը քեզ Եհովայէն հեռացնէ։ Արդ, ինչպէ՞ս կրնաս տխրութեան զգացումներդ հակակշռել, երբ ընտանիքէն մէկը Եհովան կը ձգէ։

18. Ծնողներն ինչո՞ւ ինքզինքնին պէտք չէ մեղադրեն, երբ իրենց զաւակը Եհովան կը ձգէ։

¹⁸ Պատահածին համար ինքզինքդ մի՛ մեղադրեր։ Ընտանիքի իւրաքանչիւր անդամ որ նուիրուած ու մկրտուած է, «իր բեռը պիտի կրէ»՝ ընտրելով Եհովային ծառայել կամ ոչ (Գաղ. 6։5)։ Եհովան մեղանչո՛ղը պատասխանատու կը սեպէ՝ իր առած որոշումին համար։ Աստուած քեզ չի մեղադրեր (Եզեկ. 18։20)։ Ասկէ զատ, յանցանքը ուրիշներու վրայ մի՛ նետեր, հապա յարգէ՛ այն կերպը որով Եհովան իր ժողովուրդը կը կրթէ։ Մի՛ մեղադրեր երէցները, որոնք ժողովքը կը պաշտպանեն, հապա Բանսարկուին դէմ կեցիր ու թոյլ մի՛ տար որ այս պարագան քեզ Եհովայէն հեռացնէ (Ա. Պետ. 5։8, 9)։

19, 20. ա) Վտարուած զաւակի մը ծնողները ինչպէ՞ս կրնան գլուխ ելլել իրենց տխրութեան հետ։ բ) Այս ծնողներն ի՞նչ բանի պէտք է յուսան։

¹⁹ Ի՞նչ պիտի պատահէր, եթէ ընտրէիր Եհովայէն զայրանալ քու զաւակիդ վտարուելուն համար։ Զգացումներդ կրնային քեզ Եհովայէն հեռացնել։ Իրականութեան մէջ, ընտանիքիդ այս թանկագին անդամը պէտք է գիտնայ, որ դուն վճռած ես Եհովան շատ աւելի՛ սիրել քան ընտանիքդ։ Ուստի տխրութեանդ հետ գլուխ ելլելու համար, ջա՛նք թափէ որ Եհովայի հետ փոխյարաբերութիւնդ զօրաւոր մնայ։ Կանոնաւորաբար ընկերակցէ հաւատարիմ եղբայրներուդ եւ քոյրերուդ հետ (Առ. 18։1)։ Աղօթէ՛ Եհովային, անկեղծօրէն ըսելով թէ ինչպէս կը զգաս (Սաղ. 62։7, 8)։ Պատճառներ մի՛ փնտռեր ընտանիքիդ վտարուած անդամին հետ ընկերակցելու, զոր օրինակ՝ հեռաձայնով կամ ել–մակով (Ա. Կոր. 5։11)։ Փոխարէնը, հոգեւոր գործունէութիւններու մէջ մխրճուէ (Ա. Կոր. 15։58)։ Վերոնշեալ քոյրը կ’ըսէ. «Գիտեմ, թէ պէ՛տք է որ Եհովայի ծառայութեան մէջ զբաղած մնամ եւ հոգեւոր վիճակս զօրաւոր պահեմ, որպէսզի աղջիկս երբ Եհովային վերադառնայ, պատրա՛ստ ըլլամ իրեն օգնելու»։

²⁰ Աստուածաշունչը կ’ըսէ թէ սէրը «ամէն բանի կը յուսայ» (Ա. Կոր. 13։4, 7)։ Սխալ չէ որ յուսաս որ սիրելիդ Եհովային վերադառնայ։ Ամէն տարի, վտարուած անհատներէն շատեր կը զղջան եւ Եհովայի կազմակերպութեան կը վերադառնան։ Եհովան ոխ չի պահեր անոնց դէմ, որոնք կը զղջան։ Ընդհակառակը, ան «ներող» Աստուած է (Սաղ. 86։5)։

ԻՄԱՍՏՈՒԹԵԱՄԲ ԸՆՏՐԷ

21, 22. Ազատ կամքդ ինչպէ՞ս պիտի գործածես։

²¹ Եհովան մարդ արարածին ազատ կամք տուած է (կարդա՛ Բ. Օրինաց 30։19, 20)։ Բայց այդ ազատութիւնը իրեն հետ պատասխանատուութիւն կը բերէ։ Ամէն քրիստոնեայ ինքն իրեն հարց պէտք է տայ. «Ո՞ր ուղին բռնած եմ։ Թոյլ տուա՞ծ եմ, որ գործը, ժամանցն ու զբօսանքը եւ ընտանեկան փոխյարաբերութիւնները զիս Եհովայէն հեռացնեն»։

²² Եհովան անդադար կը սիրէ իր ժողովուրդը։ Ուստի միակ կերպը, որով կրնանք Եհովայէն հեռանալ, սխալ ուղի ընտրելն է (Հռով. 8։38, 39)։ Սակայն պէտք չէ որ այդպէս պատահի։ Վճռականօրէն թոյլ մի՛ տար, որ որեւէ բան քեզ Եհովայէն հեռացնէ։ Յաջորդ յօդուածը պիտի քննարկէ ա՛յլ չորս մարզեր, ուր հարկ է որ ուշադիր ըլլանք մեր ընտրութիւններուն։