Երբ զգաս որ այլեւս չես ուզեր ապրիլ
ԵՂԱ՞Ծ է ատեն մը, երբ այնքա՛ն գէշ զգացած ես, որ ուզած ես մեռնիլ։ Ուրեմն, կրնաս հասկնալ Ատրիանային զգացումները։ Ան խիստ մտահոգութենէ կը տառապէր եւ տխուր ու յուսահատ կը զգար։ Ան բժշկականօրէն ստուգուած ընկճուածութիւն ունէր։
Նաեւ նկատի առ Քաորու անունով ճափոնցի տղամարդ մը, որ իր տարեց ու հիւանդ ծնողքին հոգ կը տանէր։ Ան կ’ըսէ. «Այդ օրերուն գործիս մէջ մեծ ճնշումի տակ էի։ Ժամանակի ընթացքին, ախորժակս կորսնցուցի եւ քունս շատ խանգարուեցաւ։ Սկսայ մտածել, թէ որքա՜ն պիտի հանգստանամ եթէ մեռնիմ»։
Օճեպոտի անունով նիկերիացի տղամարդ մը կ’ըսէ. «Ես միշտ այնքա՛ն տխուր էի, որ կու լայի, ուստի ուզեցի կերպով մը կեանքիս վերջ դնել»։ Ուրախ ենք որ Օճեպոտին, Քաորուն եւ Ատրիանան անձնասպան չեղան։ Բայց ամէն տարի հարիւր հազարաւորներ անձնասպան կ’ըլլան։
Ո՞ՒՐ ԿԱՐԵԼԻ Է ՕԳՆՈՒԹԻՒՆ ԳՏՆԵԼ
Անձնասպան եղողներուն մեծամասնութիւնը տղամարդիկ են, եւ անոնցմէ շատեր ամչցած են օգնութիւն խնդրելու։ Յիսուս ըսաւ որ հիւանդները բժիշկի պէտք ունին (Ղուկաս 5։31)։ Ուստի եթէ դուն ալ այնքա՛ն ընկճուած ես, որ կ’ուզես կեանքիդ վերջ դնել, մի՛ ամչնար օգնութիւն խնդրելու։ Ընկճուածութենէ տառապողներէն շատեր տեսած են, որ բժշկական դարմանումը կրնայ օգնել որ աւելի լաւ զգան եւ տոկան։ Օճեպոտին, Քաորուն եւ Ատրիանան բժշկական օգնութիւն ստացան եւ հիմա աւելի լաւ վիճակի մէջ են։
Բժիշկները ընկճուածութիւնը դարմանելու համար կը գործածեն կա՛մ դեղեր, կա՛մ հոգեբուժութիւն, կամ ալ երկուքը։ Ընկճուած անհատները նաեւ պէտք ունին որ ընտանիքն ու բարեկամները զիրենք հասկնան, համբերեն, հոգ տանին եւ թիկունք կանգնին։ Բայց լաւագոյն բարեկամը Եհովա Աստուած է, որ իր Խօսքին՝ Սուրբ Գիրքին միջոցաւ հոյակապ օգնութիւն կու տայ։
ԱՐԴԵՕՔ ՄՆԱՅՈՒՆ ԼՈՒԾՈՒՄ ԿԱ՞Յ
Ընկճուածութենէ տառապողները ընդհանրապէս երկարատեւ դարմանումի պէտք կ’ունենան եւ հարկ կ’ըլլայ որ իրենց ապրելակերպը ճշդեն։ Բայց եթէ ընկճուածութիւն ունիս, կրնա՛ս ուրախ ապագայ մը յուսալ, Օճեպոտիին պէս։ Ան կ’ըսէ. «Չորս աչքով կը սպասեմ Եսայի 33։24–ին կատարումին, որ կ’ըսէ թէ ժամանակ պիտի գայ երբ երկրի վրայ ո՛չ մէկը պիտի ըսէ՝ ‘Հիւանդ եմ’»։ Օճեպոտիին պէս մխիթարուէ Աստուծոյ խոստումով, թէ «նոր երկիր մը» պիտի ըլլայ, ուր ա՛լ «ցաւ» պիտի չըլլայ (Յայտնութիւն 21։1, 4)։ Այդ խոստումը կը նշանակէ, թէ այլեւս մտային եւ զգացական ցաւ պիտի չունենաս։ Ատոնք յաւիտեան պիտի անհետանան եւ նոյնիսկ ‘պիտի չյիշուին ու միտքդ պիտի չգան’ (Եսայի 65։17)։