Բարեկամական Խօսակցութիւնները Կրնան Սրտին Հասնիլ
1 Խօսակցութիւնը կրնայ սահմանուիլ որպէս «գաղափարներու բերանացի փոխանակում»։ Ուրիշները հետաքրքրող բնաբանի մը շուրջ բարեկամական խօսակցութիւններ սկսիլը կրնայ անոնց ուշադրութիւնը գրաւել ու մեզի օգնել որ Թագաւորութեան պատգամով իրենց սրտերուն հասնինք։ Փորձառութիւնը ցոյց տուած է որ շատ աւելի ազդեցիկ է մարդոց միջամուխ ընել բարեկամական ու հանգիստ խօսակցութեան մը քան անոնց դասախօսել։
2 Բարեկամական Խօսակցութիւն մը Ի՛նչպէս Սկսիլ. Ուրիշներու հետ խօսակցելու կարող ըլլալը չի նշանակեր որ մենք պէտք է միտքերու եւ համարներու տպաւորիչ շարք մը ներկայացնենք։ Անիկա պարզապէս կը պարփակէ անհատին թոյլ տալ որ մեր հետ խօսի։ Օրինակի համար, երբ մեր մօտիկ դրացիին հետ բարեկամական խօսակցութիւն մը կ’ունենանք, անիկա անթեք չէ, այլ՝ հանդարտ։ Մեր յաջորդ բառերուն մասին չենք մտածեր, այլ անոր արտայայտած գաղափարներուն բնականաբար կ’ընդառաջենք։ Անոր ըսածներուն հանդէպ անկեղծ հետաքրքրութիւն ցուցաբերելը կրնայ զինք քաջալերել որ շարունակէ մեր հետ խօսակցիլ։ Նոյնը ճշմարիտ պէտք է ըլլայ, երբ ուրիշներուն կը վկայենք։
3 Բարեկամական խօսակցութիւններ սկսելու համար կարելի է այսպիսի բնաբաններ գործածել. ոճիրը, պատանիներու խնդիրները, տեղական հարցեր, աշխարհի կացութիւնը կամ նոյնիսկ օդի վիճակը։ Մարդոց կեանքին ուղղակիօրէն ազդող նիւթերը շատ ազդու են անոնց հետաքրքրութիւնը արթնցնելու համար։ Անգամ մը որ խօսակցութիւնը սկսի, կրնանք զանիկա մեղմօրէն Թագաւորութեան պատգամին ուղղել։
4 Հանգիստ խօսակցութիւն մը ունենալը չի նշանակեր որ նախապատրաստութիւնը անհրաժեշտ չէ։ Անիկա անհրաժեշտ է։ Սակայն, հարկ չկայ անթեք ուրուագիծ մը պատրաստելու կամ քարոզ մը գոց սորվելու, որոնց արդիւնքը կ’ըլլայ այնպիսի խօսակցութիւն մը որ ճկուն չէ կամ ներկայ պարագաներուն յարմարող չէ։ (Բաղդատել Ա. Կորնթացիս 9։20–23։) Պատրաստելու հոյակապ կերպ մըն է սուրբ գրային մէկ կամ երկու բնաբաններ ընտրել, անոնց շուրջ խօսակցութիւններ կերտելու նպատակով։ Պատճառաբանել գրքէն նիւթեր վերաքաղ ընելը կրնայ օգտակար ըլլալ։
5 Բարեկամական Խօսակցութեան մը Համար Կենսական Յատկութիւններ. Երբ ուրիշներու հետ կը խօսակցինք, պէտք է ջերմ ու անկեղծ ըլլանք։ Ժպիտ մը եւ ուրախ երեւոյթ մը կ’օգնեն այդ յատկութիւնները ցոլացնելու։ Մենք աշխարհի մէջ լաւագոյն պատգամը ունինք. անիկա պարկեշտ սիրտ ունեցողներուն մեծապէս կոչ կ’ընէ։ Եթէ անոնք զգան որ իրենցմով հետաքրքրուած ենք, քանի որ անկեղծ փափաք ունինք որ իրենց հետ բարի լուրեր բաժնենք, այն ատեն թերեւս կը մղուին մտիկ ընելու։—Բ. Կորն. 2։17
6 Խօսակցութեան միջամուխ ըլլալը պէտք է հաճոյալի փորձառութիւն մը ըլլայ։ Հետեւաբար, պէտք է ազնիւ ու փափկանկատ ըլլանք, երբ Թագաւորութեան պատգամը կը ներկայացնենք։ (Գաղ. 5։22, 23. Կող. 4։6) Ջանացէք որ անհատը նպաստաւոր կերպով տպաւորուի։ Այսպիսով, նոյնիսկ եթէ սկիզբը չյաջողինք իր սրտին հասնիլ, թերեւս աւելի ընդառաջող ըլլայ երբ յաջորդ անգամ Վկայ մը իր հետ խօսակցի։
7 Բարեկամական խօսակցութիւն մը սկսիլը բարդ քարոզ մը ներկայացնելու արդիւնքը չէ։ Անիկա պարզապէս անհատի մը համար կարեւորութիւն ունեցող նիւթի մը շուրջ հետաքրքրութիւն արթնցնելու հարց մըն է։ Անգամ մը որ նախապատրաստուած ենք, պիտի կարենանք մարդոց միջամուխ ընել բարեկամական խօսակցութիւններու։ Ջանանք մեր հանդիպած անհատներուն սրտերուն հասնիլ, անոնց հետ լաւագոյն լուրերը բաժնելով, Թագաւորութեան յաւիտենական օրհնութիւններուն մասին։—Բ. Պետ. 3։13