Ժողովներուն «Ա՛լ Աւելի» Ներկայ Գտնուինք
1 Եհովայի ժողովուրդին համար իրարու հետ ժողվուիլը միշտ կենսական եղած է։ Իսրայելացիները տաճարը եւ ժողովարանները ունէին, որպէս ճշմարիտ պաշտամունքի, աստուածային կրթութեան եւ ուրախ ընկերակցութեան կեդրոններ։ Նմանապէս, նախկին Քրիստոնեաները իրարու քով հաւաքուիլը չթողուցին։ Մինչ այս ճակատագրական վերջին օրերուն մէջ, ճնշումները եւ փորձութիւնները կ’աւելնան, մենք ալ մեր ժողովքային հանդիպումներուն հայթայթած հոգեւոր զօրութեան կարիքը ունինք, եւ ասիկա «ա՛լ աւելի»։ (Եբր. 10։25, ՆԱ) Նկատի առէք երեք պատճառներ թէ ինչո՛ւ ժողովներու ներկայ կ’ըլլանք։
2 Ընկերակցութեան Համար. Սուրբ Գրութիւնները կը յորդորեն մեզ որ ‘մէկզմէկ մխիթարենք եւ իրարու օգնենք’։ (Ա. Թես. 5։11) Աստուածային ընկերակցութիւնը մեր մտքերը կը լեցնէ կերտիչ գաղափարներով ու կը մղէ մեզ որ բարի գործեր գործենք։ Սակայն, եթէ մեկուսանանք, հաւանաբար անմիտ, անձնասէր կամ նոյնիսկ անբարոյ գաղափարներ պիտի սնուցանենք։—Առ. 18։1
3 Հրահանգուելու Համար. Քրիստոնէական ժողովները Աստուածաշունչի կրթութեան շարունակական յայտագիր մը կը հայթայթեն, որ Աստուծոյ սէրը մեր սրտերուն մէջ վառ պահելու համար ծրագրուած է։ Անիկա «Աստուծոյ բոլոր կամքը» կիրարկելու նկատմամբ գործնական առաջնորդութիւն կու տայ։ (Գործք 20։27) Ժողովները մեզ կը մարզեն բարի լուրը քարոզելու եւ սորվեցնելու արուեստին մէջ, հմտութիւններ՝ որոնց կարիքը աւելի մեծ է ներկայիս, որպէսզի վայելենք այն անպատում ուրախութիւնը, որ յառաջ կու գայ գտնելէն այնպիսի անհատներ որոնք Աստուածաշունչի ճշմարտութիւնը պիտի ընդունին, եւ՝ անոնց օգնելէն։
4 Պաշտպանութեան Համար. Այս ամբարիշտ աշխարհին մէջ, ժողովքը հոգեւոր իսկական ապաստանարան մըն է՝ խաղաղութեան եւ սիրոյ հանգստավայր մը։ Երբ ժողովքային հանդիպումներուն ներկայ ենք, Աստուծոյ սուրբ հոգին զօրաւոր ազդեցութիւն կը բանեցնէ մեր վրայ, մեր մէջ արտադրելով հետեւեալ պտուղները՝ «սէր, խնդութիւն, խաղաղութիւն, երկայնմտութիւն, քաղցրութիւն, բարութիւն, հաւատարմութիւն, հեզութիւն, ժուժկալութիւն»։ (Գաղ. 5։22, 23) Ժողովները մեզ կ’ամրապնդեն որ հաւատքի մէջ հաստատ մնանք։ Անոնք մեզ կը զինեն որ գալիք փորձութիւններուն համար պատրաստուած ըլլանք։
5 Ժողովներու կանոնաւորաբար ներկայ գտնուելով, կրնանք սաղմոսերգուին նկարագրածը վայելել, որ արձանագրուած է Սաղմոս 133։1, 3–ի մէջ. «Ահա ո՜րչափ բարի ու ո՜րչափ վայելուչ է որ եղբայրները իրարու հետ միաբանութեամբ բնակին»։ Աստուծոյ ժողովուրդը ներկայիս ո՛ւր որ ալ ծառայէ եւ իրարու քով ժողվուի, ‘Տէրը հոն կը հաստատէ օրհնութիւնը ու կեանքը մինչեւ յաւիտեան’։