4։10-15

Մովսէս Եհովային օգնութեամբ գլուխ ելաւ իր վախերուն հետ։ Ի՞նչ կրնանք սորվիլ իրեն ուղղուած Եհովային խօսքերէն։

• Պէտք չէ կեդրոնանանք այն բաներուն վրայ, որոնք կարող չենք ընել։

• Կրնանք վստահ ըլլալ որ Եհովան պէտք եղածը պիտի տայ մեզի, որպէսզի մեր նշանակումները կատարենք։

• Աստուծոյ հանդէպ մեր հաւատքը մեզի պիտի օգնէ որ մարդոցմէ չվախնանք։

Սկիզբը Մովսէս կը կասկածէր, որ կրնար Եհովային տուած նշանակումը ընել (Ել. 4։10, 13)։ Դուն ալ այդպէս զգացա՞ծ ես։ Եթէ Սուրբ Գիրքը կը սերտես Եհովայի վկաներուն հետ, բնաւ մտահոգուա՞ծ ես որ օր մը օրանց պիտի կարենաս դռնէ դուռ ծառայել։ Կամ եթէ դպրոց գացող պատանի մըն ես, կը քաշուի՞ս հաւատքիդ մասին խօսելու դպրոցը։ Կամ կրնա՞յ ըլլալ որ կը վախնաս հեռաձայնով վկայելու կամ ուրիշ կերպով մը հանրային վկայութիւն տալու։ Եհովայէն խնդրէ որ իր սուրբ հոգիով զօրացնէ քեզ (Ա. Պետ. 4։11)։ Վստահ եղիր որ ան կրնայ քեզի օգնել որեւէ նշանակումի մէջ որ քեզի կու տայ (Ել. 4։11, 12)։