Մահուընէ ետք կեանք՝ աստուածաշունչը ի՞նչ կ’ըսէ այս մասին

«Հող էիր դուն ու հողի պիտի դառնաս»։—ԾՆՆԴՈՑ 3։19

1, 2. (ա) Անդէնականի մասին ի՞նչպիսի տարբեր գաղափարներ կան։ (բ) Ի՞նչ բան պէտք է քննենք հոգիի մասին Աստուածաշունչին ըսածը գիտնալու համար։

«ՅԱՒԻՏԵՆԱԿԱՆ տանջանքի վարկածը չի համապատասխաներ ստեղծուած բաներուն հանդէպ Աստուծոյ սիրոյն հետ։ . . . Հաւատալ որ քանի մը տարիներու սխալներուն համար, հոգին յաւիտենական պատիժի պիտի արժանանայ՝ առանց սրբագրուելու առիթ ունենալու՝ ամէն տեսակ բանականութենէ զուրկ է», դիտել տուաւ Հինտու փիլիսոփայ Նիգիլանընտա։

² Նիգիլանընտային նման, ներկայիս շատերուն դիւր չի գար յաւիտենական տանջանքի մը ուսուցումը։ Նոյն գծով, ուրիշներու համար անըմբռնելի է Նիրվանա հասնելու եւ բնութեան հետ մէկ ըլլալու գաղափարը։ Նոյնիսկ անոնք որոնք կը դաւանին որ իրենց հաւատքը Աստուածաշունչին վրայ հիմնուած է, տարբեր գաղափարներ ունին հոգիին ի՛նչ ըլլալուն եւ մահուընէ ետք անոր ի՛նչ պատահելուն մասին։ Բայց Աստուածաշունչը իրապէս ի՞նչ կը սորվեցնէ հոգիի մասին։ Ասոր պատասխանը առնելու համար, պէտք է քննենք թէ Աստուածաշունչին մէջ «հոգի» թարգմանուած Եբրայերէն եւ Յունարէն բառերուն իմաստը ի՛նչ է։

Հոգին՝ Ըստ Աստուածաշունչին

3. (ա) Եբրայերէն Գրութիւններուն մէջ ո՞ր բառը «հոգի» թարգմանուած է, եւ այս բառին հիմնական իմաստը ի՞նչ է։ (բ) Ծննդոց 2։7–ն ի՞նչպէս կը հաստատէ որ «հոգի» բառը կրնայ ամբողջ անհատին ակնարկել։

³ «Հոգի» թարգմանուած Եբրայերէն բառն է նէֆէշ, որ 754 անգամ կ’անցնի Եբրայերէն Գրութիւններուն մէջ։ Նէֆէշ ի՞նչ կը նշանակէ։ Աստուածաշունչի եւ Կրօնքի Բառարան–ին համաձայն (Անգլերէն), անիկա «սովորաբար կ’ակնարկէ ամբողջ ապրող էակին, ամբողջ անհատին»։ Ծննդոց 2։7–ի մէջ հոգիին նկարագրութիւնը կը հաստատէ ասիկա. «Տէր Աստուած գետնին հողէն շինեց մարդը եւ անոր ռնգունքներուն կենդանութեան շունչ փչեց ու մարդը կենդանի հոգի եղաւ»։ Նկատի առէք որ առաջին մարդը հոգի մը «եղաւ»։ Ուրիշ խօսքով, Ադամ հոգի մը չունէր. ինք հոգի մըն էր, ճիշդ ինչպէս որ բժիշկ եղողը՝ բժիշկ մըն է։ Հետեւաբար, «հոգի» բառը հոս ամբողջ անհատին կ’ակնարկէ։

4. Քրիստոնէական Յունարէն Գրութիւններուն մէջ ո՞ր բառը «հոգի» թարգմանուած է, եւ այս բառին հիմնական իմաստը ի՞նչ է։

⁴ Քրիստոնէական Յունարէն Գրութիւններուն մէջ, «հոգի» թարգմանուած բառը (փսի·խէ) աւելի քան հարիւր անգամ կ’անցնի։ Նէֆէշ բառին նման ասիկա ալ յաճախ ամբողջ անձին կ’ակնարկէ։ Նկատի առէք, զոր օրինակ, հետեւեալ նախադասութիւնները. «Իմ հոգիս խռոված է»։ (Յովհաննու 12։27) «Ամէն մարդու [«հոգիի», ՆԱ] վրայ վախ ինկաւ»։ (Գործք 2։43) «Ամէն մարդ [«հոգի», ՆԱ] իր վրայ եղած իշխանութիւններուն թող հնազանդի»։ (Հռովմայեցիս 13։1) «Վատասիրտներն [«յուսալքուած հոգիներն», ՆԱ] ալ մխիթարեցէ՛ք»։ (Ա. Թեսաղոնիկեցիս 5։14) «Քիչ անձեր, այսինքն ութ հոգի, ջուրէն ազատեցան»։ (Ա. Պետրոս 3։20) Նէֆէշ–ին նման փսի·խէ–ն ալ ուղղակիօրէն ամբողջ անձին կ’ակնարկէ։ Նիժէլ Թըրնըր ուսումնականին համաձայն, այս բառը «կը նշանակէ ինչ որ յատկանշականօրէն մարդկային է, անձը ինքնին, նիւթական մարմինը, որու մէջ փչուած է Աստուծոյ ռուախ–ը։ . . . Շեշտը դրուած է ամբողջ անձին վրայ»։

5. Անասունները հոգինե՞ր են։ Բացատրեցէք։

⁵ Հետաքրքրականօրէն, Աստուածաշունչին մէջ «հոգի» բառը ոչ միայն մարդոց, այլ նաեւ անասուններուն կը կիրարկուի։ Օրինակ, երբ ծովու արարածներու ստեղծագործութեան մասին կը խօսի, Ծննդոց 1։20–ը կ’ըսէ որ Աստուած պատուիրեց. «Ջուրերը կենդանութեան շունչ ունեցող շատ սողուններ [«ապրող հոգիներ», ՆԱ] թող հանեն»։ Իսկ ստեղծագործական յաջորդ օրը, Աստուած ըսաւ. «Երկիրը թող հանէ շնչաւոր կենդանի [«ապրող հոգի», ՆԱ]՝ իր տեսակին պէս՝ անասուններ, սողուններ ու երկրի գազաններ՝ իրենց տեսակին պէս»։—Ծննդոց 1։24. համեմատել՝ Թուոց 31։28, ՆԱ։

6. «Հոգի» բառին նկատմամբ Աստուածաշունչի գործածութեան մասին ի՞նչ կրնայ ըսուիլ։

⁶ Ուստի, Աստուածաշունչին մէջ գործածուած «հոգի» բառը կ’ակնարկէ անձի, կամ անասունի մը, եւ կամ անոնց վայելած կեանքին։ (Տես՝ շրջագիծը։) Հոգիի մասին Աստուածաշունչի սահմանումը պարզ, անփոփոխ է եւ մարդոց խրթին փիլիսոփայութիւններով ու նախապաշարումներով խճողուած չէ։ Պարագան այս ըլլալով, կարեւոր հարցումը որ պէտք է հարցուի, հետեւեալն է. Ըստ Աստուածաշունչին, մահուան ժամանակ ի՞նչ կը պատահի հոգիին։

Մեռելները Անգիտակից Են

7, 8. (ա) Աստուածաշունչը ի՞նչ կը յայտնէ մեռելներու վիճակին մասին։ (բ) Աստուածաշունչէն օրինակներ տուէք, որոնք ցոյց կու տան թէ հոգին կը մեռնի։

⁷ Մեռելներու վիճակին մասին յստակ տեղեկութիւն մը կը գտնենք Ժողովողի 9։5, 10–ի մէջ, ուր կը կարդանք. «Մեռելները բան մը չեն գիտեր . . . գերեզմանիդ մէջ գործ, խորհուրդ, գիտութիւն ու իմաստութիւն չկայ»։ Ուստի, մահը չգոյութիւն մըն է։ Սաղմոսերգուն գրեց որ երբ անհատ մը մահանայ, «անիկա իր հողը կը դառնայ։ Նոյն օրը անոր խորհուրդները կը կորսուին»։ (Սաղմոս 146։4) Մեռելները անգիտակից եւ անգործունեայ են։

⁸ Երբ Ադամը կը դատապարտէր, Աստուած նշեց. «Հող էիր դուն ու հողի պիտի դառնաս»։ (Ծննդոց 3։19) Աստուած զինք հողէն շինելէն եւ անոր կեանք տալէն առաջ, Ադամ գոյութիւն չունէր։ Մեռնելէ ետք, ան նոյն վիճակին վերադարձաւ։ Անոր պատիժը մահ էր եւ ոչ թէ՝ ուրիշ ոլորտ մը փոխադրուիլ։ Ուրեմն անոր հոգին ի՞նչ եղաւ։ Քանի որ յաճախ Աստուածաշունչին մէջ «հոգի» բառը պարզապէս անձին կ’ակնարկէ, ուստի երբ կ’ըսենք որ Ադամ մեռաւ, ուրիշ խօսքով ըսել կ’ուզենք որ, Ադամ կոչուած հոգին՝ մեռաւ։ Հոգիի անմահութեան հաւատացողի մը համար ասիկա անսովոր կրնայ թուիլ։ Բայց Աստուածաշունչը ինք կ’ըսէ. «Այն անձը [«հոգին», ՆԱ], որ մեղք կը գործէ, պիտի մեռնի»։ (Եզեկիէլ 18։4) Ղեւտացւոց 21։1–ը (ՆԱ) կը խօսի «մահացած հոգի»ի մը մասին («դիակ»ի մը, Երուսաղէմի Աստուածաշունչը)։ Իսկ ուխտեալներուն ըսուած էր որ «մեռած մարմնի մը [«մեռած հոգիի մը», ՆԱ]» չմօտենան։—Թուոց 6։6

9. Աստուածաշունչը ի՞նչ ըսել կ’ուզէ, երբ կ’ըսէ որ Ռաքէլի հոգին «կ’ելլէր»։

⁹ Արդ, ի՞նչ կրնայ ըսուիլ իր երկրորդ տղուն ծնունդ տուած ատեն մահացած Ռաքէլի եղերական մահուան մասին։ Ծննդոց 35։18–ի մէջ կը կարդանք. «Երբ անոր հոգին կ’ելլէր, (քանզի մեռաւ,) անոր անունը Բենօնի դրաւ. բայց անոր հայրը Բենիամին կոչեց զանիկա»։ Այս համարէն կրնա՞նք հասկնալ որ Ռաքէլ ներքին էութիւն մը ունէր, որ իր մահուան ժամանակ անկէ դուրս ելաւ։ Բնա՛ւ։ Յիշեցէք որ «հոգի» բառը կրնայ նաեւ ակնարկել անձի մը ունեցած կեանքին։ Ուստի, այս պարագային, Ռաքէլի «հոգի»ն պարզապէս կը նշանակէր իր «կեանքը»։ Անոր համար կարգ մը ուրիշ Աստուածաշունչերու մէջ «անոր հոգին կ’ելլէր»ը թարգմանուած է, որպէս՝ «անոր կեանքը ետ կը քաշուէր» (Նոգս), «ան կը մեռնէր» (Երուսաղէմի Աստուածաշունչը), եւ՝ «անոր կեանքը կ’ելլէր իր մէջէն» (Հիմնական Անգլերէնով Աստուածաշունչ)։ Ո՛չ մէկ նշում կայ թէ Ռաքէլէն խորհրդաւոր մաս մը վերապրեցաւ իր մահուընէ ետք։

10. Այրի կնոջ յարուցեալ տղուն հոգին ի՞նչ կերպով «իր մարմնին դարձաւ»։

¹⁰ Նոյնն է պարագան Գ. Թագաւորաց 17–րդ գլուխին մէջ արձանագրուած այրի կնոջ մը զաւկին յարութեան։ 22–րդ համարին մէջ կը կարդանք որ Եղիա տղեկին վրայ աղօթեց, «Տէրը Եղիային ձայնը լսեց ու տղուն հոգին իր մարմնին դարձաւ եւ անիկա կենդանացաւ»։ Անգամ մը եւս՝ «հոգի» բառը «կեանք» կը նշանակէ։ Անոր համար Նիու Էմէրիքըն Սթենտըրտ Պայպըլ կ’ըսէ. «Տղուն կեանքը իրեն դարձաւ ու ան վերակենդանացաւ»։ Այո, կեանքն էր որ վերադարձաւ տղուն եւ ոչ թէ ստուերային բան մը։ Ասիկա համաձայն է տղուն մօրը ըսած Եղիայի խօսքերուն հետ. «Նայէ՛, տղադ [ամբողջ անձը] կենդանի է»։—Գ. Թագաւորաց 17։23

Ի՞նչ Կրնանք Ըսել Ոգիի Մասին

11. Ինչո՞ւ «ոգի» բառը մահուընէ ետք անհատէ մը վերապրող անմարմին մասին չ’ակնարկեր։

¹¹ Աստուածաշունչը կ’ըսէ որ երբ անհատ մը մահանայ, «անոր հոգին [«ոգին», ՆԱ] կ’ելլէ, անիկա իր հողը կը դառնայ»։ (Սաղմոս 146։4) Ասիկա կը նշանակէ՞ թէ անձի մը մահուընէ ետք անձեւ ոգի մը բառացիօրէն կը մեկնի ու կը շարունակէ ապրիլ։ Ասիկա կարելի չէ, քանի որ սաղմոսերգուն շարունակելով կ’ըսէ. «Նոյն օրը անոր խորհուրդները կը կորսուին»։ Արդ, ի՞նչ է ոգին, եւ ան ի՛նչպէս մահուան ժամանակ անձէ մը «կ’ելլէ»։

12. Աստուածաշունչին մէջ «ոգի» թարգմանուած Եբրայերէն եւ Յունարէն բառերուն իմաստը ի՞նչ է։

¹² Աստուածաշունչին մէջ, «ոգի» (Եբրայերէն ռուախ, Յունարէն փնէօմա) թարգմանուած բառերը հիմնականօրէն կը նշանակեն «շունչ»։ Հետեւաբար, փոխանակ՝ «անոր ոգին կ’ելլէ» ըսելու, Ռ. Ա. Նոգսի թարգմանութիւնը կը գործածէ՝ «շունչը իր մարմինը կը ձգէ» նախադասութիւնը։ (Սաղմոս 145։4, Նոգս) Բայց «ոգի» բառը շնչելէն շատ աւելիին կ’ակնարկէ։ Օրինակ, երկրածաւալ Ջրհեղեղի ժամանակ մարդկային եւ անասնական կեանքին կործանումը նկարագրելով, Ծննդոց 7։22–ը կ’ըսէ. «Ցամաքի վրայ եղողներէն անոնք՝ որ ռնգունքներուն մէջ կենդանութեան շունչ [կամ ոգի. Եբրայերէն՝ ռուախ] ունէին, ամէնքն ալ մեռան»։ Ուստի, «ոգի»ն կրնայ ակնարկել կեանքի ոյժին, որ բոլոր կենդանի արարածներու՝ թէ՛ մարդու եւ թէ անասունի՝ մէջ կը գործէ եւ այդ ոյժը շնչառութեամբ կը պահպանուի։

13. Մահուան ժամանակ ի՞նչ կերպով ոգին Աստուծոյ կը դառնայ։

¹³ Արդ, Ժողովողի 12։7–ն ինչո՞ւ կ’ըսէ որ երբ անձ մը մեռնի, «հոգին [«ոգին», ՆԱ] Աստուծոյ պիտի դառնայ, որ զանիկա տուաւ»։ Ասիկա կը նշանակէ՞ թէ ոգին բառացիօրէն կը ճամբորդէ, անջրպետէն անցնելով Աստուծոյ առջեւ կը ներկայանայ։ Այսպիսի բան մը գոյութիւն չունի։ Քանի որ ոգին՝ կեանքի ոյժն է, անիկա «Աստուծոյ պիտի դառնայ» այն իմաստով որ այլեւս այդ անձին համար ապագայ կեանքի որեւէ յոյս՝ ամբողջովին Աստուծմէ կախեալ կ’ըլլայ։ Միայն Աստուած կրնայ ոգին՝ կամ կեանքի ոյժը՝ վերահաստատել, պատճառ ըլլալով որ անհատը կեանքի վերադառնայ։ (Սաղմոս 104։30) Բայց Աստուած մտադրա՞ծ է ասիկա ընել։

Ան «Յարութիւն Պիտի Առնէ»

14. Երբ իրենց եղբայրը՝ Ղազարոսը՝ կորսնցուցին, Յիսուս ի՞նչ ըսաւ եւ ըրաւ անոր քոյրերուն վիշտը ամոքելու համար։

¹⁴ Երուսաղէմէ 3 քմ. արեւելք, Բեթանիա կոչուած գիւղին մէջ, Մարիամ եւ Մարթա, իրենց եղբօր Ղազարոսի, վաղահաս մահը կ’ողբային։ Յիսուս անոնց վիշտը բաժնեց, քանի որ Ղազարոսի եւ իր քոյրերուն հանդէպ խանդաղատանք ունէր։ Յիսուս ի՞նչպէս կրնար մխիթարել այս քոյրերը։ Ոչ թէ անոնց խրթին պատմութիւն մը պատմելով, այլ՝ ճշմարտութիւնը խօսելով։ Յիսուս պարզապէս ըսաւ. «Քու եղբայրդ յարութիւն պիտի առնէ»։ Ետքը Յիսուս գերեզման գնաց եւ Ղազարոսը յարուցանեց, չորս օրէ մեռած մարդու մը կեանքը վերահաստատելով։—Յովհաննու 11։18-23, 38-44

15. Ի՞նչ էր Մարթայի հակազդեցութիւնը՝ Յիսուսի ըսած եւ ըրած բաներուն նկատմամբ։

¹⁵ Մարթա զարմացա՞ւ երբ Յիսուս ըսաւ իրեն՝ թէ Ղազարոսը ‘յարութիւն պիտի առնէր’։ Այնպէս կը թուի որ ոչ, քանի որ ան պատասխանեց. «Գիտեմ թէ յարութեան ժամանակը՝ վերջին օրը՝ յարութիւն պիտի առնէ»։ Ան արդէն իսկ կը հաւատար յարութեան խոստումին։ Այն ատեն Յիսուս անոր ըսաւ. «Ես եմ յարութիւնն ու կեանքը։ Ան որ ինծի կը հաւատայ, թէեւ մեռնի՝ պիտի ապրի»։ (Յովհաննու 11։23-25) Ղազարոսի յարութեան հրաշքը իր հաւատքը զօրացուց եւ ուրիշներուն մէջ հաւատք կերտեց։ (Յովհաննու 11։45) Բայց ճիշդ ի՞նչ կը նշանակէ «յարութիւն»։

16. «Յարութիւն» բառը ի՞նչ կը նշանակէ։

¹⁶ «Յարութիւն» բառը Յունարէն ա·նասթա·սիս բառէն թարգմանուած է, որ բառացիօրէն կը նշանակէ «վերականգնիլ»։ Յունարէնը Եբրայերէնի թարգմանողներ, ա·նասթա·սիս–ը թարգմանած են թէհիյաթ համմէթիմ, որ կը նշանակէ «մեռելի վերակենդանացում»։a Ուստի, յարութիւն կը նշանակէ անհատ մը մահուան անկենդան վիճակէն վերականգնեցնել. անոր կեանքի տիպարը վերստին գործօն վիճակի մէջ բերել։

17. (ա) Եհովա Աստուծոյ եւ Յիսուս Քրիստոսի համար անհատներ յարուցանելը ինչո՞ւ հարց մը չէ։ (բ) Յիսուս ի՞նչ խոստում տուաւ յիշատակի գերեզմաններուն մէջ եղողներուն նկատմամբ։

¹⁷ Եհովա Աստուած անհուն իմաստութիւն եւ կատարեալ յիշողութիւն ունենալով, կրնայ շատ դիւրութեամբ յարուցանել անհատ մը։ Իրեն համար խնդիր չէ յիշել մեռած անհատներուն կեանքի տիպարը. անոնց նկարագրի գծերը, անհատական պատմութիւնը եւ ինքնութեան բոլոր մանրամասնութիւնները։ (Յոբայ 12։13. համեմատել՝ Եսայեայ 40։26։) Ասկէ զատ, Ղազարոսի դրուագէն յայտնի կ’ըլլայ որ Յիսուս Քրիստոս թէ՛ կը փափաքի եւ թէ կարող է մեռելները յարուցանել։ (Համեմատել՝ Ղուկաս 7։11-17. 8։40-56։) Յիսուս Քրիստոս ըսաւ. «Ժամանակ պիտի գայ՝ երբ բոլոր [«յիշատակի», ՆԱ] գերեզմաններուն մէջ եղողները անոր ձայնը [Յիսուսի] պիտի լսեն, ու դուրս պիտի գան»։ (Յովհաննու 5։28, 29) Այո, Յիսուս Քրիստոս խոստացաւ որ բոլոր անոնք որոնք Եհովայի յիշողութեան մէջ են՝ պիտի յարուցանուին։ Յստակ է որ, ըստ Աստուածաշունչին, հոգին կը մեռնի եւ մահուան դարմանը յարութիւնն է։ Սակայն, միլիառաւոր մարդիկ ապրած ու մեռած են։ Անոնց մէջէն որո՞նք Աստուծոյ յիշողութեան մէջ են եւ յարութեան կը սպասեն։

18. Որո՞նք պիտի յարուցանուին։

¹⁸ Անոնք որոնք որպէս Եհովայի ծառաներ արդար ընթացք մը ունեցած են՝ պիտի յարուցանուին։ Բայց միլիոնաւոր ուրիշներ մեռած են առանց ցոյց տալու թէ Աստուծոյ արդար չափանիշներուն պիտի համակերպի՛ն թէ ոչ։ Անոնք կա՛մ Եհովայի պահանջները չէին գիտեր եւ կամ հարկ եղած փոփոխութիւնները ընելու համար բաւարար ժամանակ չունեցան։ Անոնք ալ Աստուծոյ յիշողութեան մէջ են, հետեւաբար պիտի յարուցանուին, քանի որ Աստուածաշունչը կը խոստանայ. «Մեռելներուն յարութիւն պիտի ըլլայ, թէ՛ արդարներուն եւ թէ՛ մեղաւորներուն»։—Գործք 24։15

19. (ա) Յովհաննէս առաքեալ ի՞նչ տեսիլք ունեցաւ յարութեան մասին։ (բ) Ի՞նչ բան ‘կը ձգուի կրակի լիճին մէջ’, եւ այս արտայայտութիւնը ի՞նչ կը նշանակէ։

¹⁹ Յովհաննէս առաքեալ Աստուծոյ գահին առջեւ կանգնած յարուցեալներու մասին զգայացունց տեսիլք մը ունեցաւ։ Զայն նկարագրելով, ան կ’ըսէ. «Ծովը իր մէջի մեռելները տուաւ ու մահը եւ դժոխքը [«Հատէսը», ՆԱ] իրենց մէջի մեռելները տուին։ Ամէն մէկը իր գործերուն համեմատ դատուեցաւ։ Եւ մահը ու դժոխքը [«Հատէսը», ՆԱ] կրակի լիճին մէջ ձգուեցան։ Ասիկա է երկրորդ մահը»։ (Յայտնութիւն 20։12-14) Պահ մը խորհեցէք թէ ասիկա ի՛նչ կը նշանակէ։ Աստուծոյ յիշողութեան մէջ գտնուող բոլոր մեռելները պիտի ազատագրուին Հատէսէն, կամ Շէօլէն, մարդկութեան հասարակաց գերեզմանէն։ (Սաղմոս 16։10. Գործք 2։31) Անկէ ետք, «մահը ու Հատէսը» ամբողջական կործանում խորհրդանշող «կրակի լիճին» մէջ պիտի նետուին։ Այս կերպով մարդկութեան հասարակաց գերեզմանը պիտի չքանայ։

Մասնայատուկ Հեռանկար մը

20. Մեռած միլիոնաւոր անհատներ ի՞նչպիսի միջավայրի մը մէջ պիտի յարուցանուին։

²⁰ Յարութեան ժամանակ երբ միլիոնաւորներ յարուցանուին, անոնք դատարկ երկրի մը վրայ ետ կեանքի պիտի չգան։ (Եսայեայ 45։18) Այլ, պիտի զարթնին սիրուն կերպով բարելաւուած գեղեցիկ միջավայրի մը մէջ, եւ պիտի նկատեն որ իրենց համար բնակարանի յարմարութիւններ, հագուելիք եւ առատ ուտելիք պատրաստուած են։ (Սաղմոս 67։6. 72։16. Եսայեայ 65։21, 22) Այս բոլոր պատրաստութիւնները որո՞նք պիտի տեսնեն։ Որոշ է որ երկրային յարութիւնը սկսելէն առաջ նոր աշխարհին մէջ ապրողներ պիտի ըլլան։ Որո՞նք պիտի ըլլան հոն։

21, 22. «Վերջին օրեր»ուն մէջ ապրողներուն դիմաց ի՞նչ մասնայատուկ հեռանկար մը կայ։

²¹ Աստուածաշունչի մարգարէութեան կատարումը ցոյց կու տայ թէ մենք իրերու այս դրութեան «վերջին օրեր»ուն մէջ կ’ապրինք։b (Բ. Տիմոթէոս 3։1) Շատ շուտով, Եհովա Աստուած մարդոց գործերուն պիտի միջամտէ եւ երկրէն ամբարշտութիւնը պիտի սրբէ։ (Սաղմոս 37։10, 11. Առակաց 2։21, 22) Այդ ժամանակ, ի՞նչ պիտի պատահի անոնց որոնք հաւատարմաբար կը ծառայեն Աստուծոյ։

²² Եհովա արդարները ամբարիշտներուն հետ պիտի չկործանէ։ (Սաղմոս 145։20) Ան այսպիսի բան մը բնաւ ըրած չէ, ոչ ալ պիտի ընէ, երբ երկրէն չարութիւնը մաքրէ։ (Համեմատել՝ Ծննդոց 18։22, 23, 26։) Արդարեւ, Աստուածաշունչի վերջին գիրքը կ’ըսէ թէ «մեծ բազմութիւն մը, որ մէ՛կը չէր կրնար համրել, բոլոր ազգերէն ու ցեղերէն եւ ժողովուրդներէն ու լեզուներէն»՝ «մեծ նեղութենէն» դուրս կու գայ։ (Յայտնութիւն 7։9-14) Այո, ներկայ ամբարիշտ աշխարհին վերջ դնող մեծ նեղութենէն, մեծ բազմութիւն մը պիտի վերապրի եւ Աստուծոյ նոր աշխարհը պիտի մտնէ։ Հոն, հնազանդ մարդկութիւնը լիովին պիտի օգտուի, մարդկութիւնը մեղքէն ու մահէն ազատելու Աստուծոյ հոյակապ հայթայթումէն։ (Յայտնութիւն 22։1, 2) Այս կերպով, «մեծ բազմութիւն»ը բնաւ մահ պիտի չճաշակէ։ Ի՜նչ մասնայատուկ հեռանկար մը։

Կեանք՝ Առանց Մահի

23, 24. Ի՞նչ պէտք է ընէք, եթէ կը փափաքիք առանց մահուան կեանք մը վայելել երկրային Դրախտին մէջ։

²³ Այս ապշեցուցիչ յոյսին կրնա՞նք վստահիլ։ Անշո՛ւշտ։ Յիսուս Քրիստոս ինք նշեց որ ժամանակ մը պիտի գար, երբ մարդիկ առանց մեռնելու պիտի ապրէին։ Իր բարեկամը՝ Ղազարոսը յարուցանելէն առաջ, ան Մարթայի ըսաւ. «Ան որ կենդանի է ու ինծի կը հաւատայ, յաւիտեան պիտի չմեռնի»։—Յովհաննու 11։26

²⁴ Դրախտ երկրի վրայ կ’ուզէ՞ք յաւիտեան ապրիլ։ Ձեր սիրելիները անգամ մը եւս տեսնելու կարօտը կը քաշէ՞ք։ Յովհաննէս առաքեալ կ’ըսէ. «Աշխարհս ալ կ’անցնի, անոր ցանկութիւնն ալ. բայց ան որ Աստուծոյ կամքը կը կատարէ, յաւիտեան պիտի մնայ»։ (Ա. Յովհաննու 2։17) Աստուծոյ կամքին ի՛նչ ըլլալը գիտնալու եւ անոր համաձայն ապրելու որոշում տալու ժամանակը հիմա է։ Արդ, արդէն Աստուծոյ կամքը կատարող միլիոնաւոր ուրիշներու հետ, դուք ալ կրնաք յաւիտեան ապրիլ դրախտային երկրի մը վրայ։

[Ստորանիշ]

Կը Յիշէ՞ք

◻ «Հոգի» թարգմանուած բառերուն հիմնական իմաստը ի՞նչ է, բնագիր լեզուին մէջ։

◻ Մահուան ժամանակ ի՞նչ կը պատահի հոգիին։

◻ Ըստ Աստուածաշունչին, ի՞նչ է մահուան դարմանը։

◻ Ի՞նչ մասնայատուկ հեռանկար մը կը սպասէ ներկայ հաւատարիմներուն։

[Շրջանակ՝ էջ 27]

«Հոգի»ն՝ Արարածի մը Կեանքը

Երբեմն, «հոգի» բառը կ’ակնարկէ անհատի մը կամ անասունի մը վայելած կեանքին։ Ասիկա որպէս անձ կամ անասուն հոգիի մասին Աստուածաշունչի տուած սահմանումը չի փոխեր։ Բացատրենք. Կ’ըսենք որ անհատ մը ողջ է, ըսել կ’ուզենք որ ան ապրող անձ մըն է։ Կրնանք նաեւ ըսել որ ան կեանք ունի։ Նոյն կերպով ալ, ապրող անձ մը հոգի մըն է։ Սակայն, մինչ ան ողջ է, «հոգի»ի մասին կրնայ ըսուիլ որպէս բան մը որ ան ունի։

Օրինակ, Աստուած Մովսէսի ըսաւ. «Քու կեանքդ [«հոգիդ», ՆԱ] փնտռող բոլոր մարդիկը մեռան»։ Որոշ է որ Մովսէսի թշնամիները իր կեանքը կ’ուզէին առնել։ (Ելից 4։19. համեմատել՝ Յեսուայ 9։24. Առակաց 12։10։) Յիսուս այս բառը գործածեց նոյնանման կերպով, երբ ըսաւ. «Որդին մարդոյ . . . իր կեանքը [«հոգին», ՆԱ] շատերու համար փրկանք տալու» եկաւ։ (Մատթէոս 20։28. համեմատել՝ 10։28։) Այս բոլոր պարագաներուն ալ, «հոգի» բառը կը նշանակէ՝ «արարածի մը կեանքը»։

[Նկար՝ էջ 27]

Բոլորն ալ հոգիներ են

[Նկարին աղբիւրը]

Hummingbird։ U.S. Fish and Wildlife Service, Washington, D.C./Dean Biggins

[Նկար՝ էջ 29]

Յիսուս ցոյց տուաւ որ մահուան դարմանը յարութիւնն է

[Նկար՝ էջ 31]

«Ան որ կենդանի է ու ինծի կը հաւատայ, յաւիտեան պիտի չմեռնի»։—Յովհաննու 11։26