Աքաաբ Եղիան տեսածին պէս՝ հարցուց. «Իսրայէլը նեղութեան մէջ ձգողը դո՞ւն ես»։ Եղիա խիզախօրէն պատասխանեց. «Իսրայէլը ես չնեղեցի, հապա դուն ու քու հօրդ տունը. քանզի Տէրոջը պատուիրանքները թողուցիք ու Բահաղիմին ետեւէն գացիք»։ Ապա Եղիա թելադրեց որ բոլոր Իսրայէլ Կարմեղոս Լեռը հաւաքուի, մէջը ըլլալով «Բահաղի չորս հարիւր յիսուն մարգարէներ»ը ու «Աստարովթի չորս հարիւր մարգարէները»։ Ապա Եղիա իր խօսքերը ամբոխին ուղղելով ըսաւ. «Դուք մինչեւ ե՞րբ երկու մտքի վրայ պիտի կաղաք.a եթէ Եհովա Աստուած է՝ անոր ետեւէն գացէք, իսկ եթէ Բահաղ Աստուած է անոր ետեւէն գացէք»։—Գ. Թագաւորաց 18։17-21