⁹ Ան կը շարունակէ. «Եթէ զանիկա [հասկացողութիւնը] արծաթի պէս փնտռես ու ծածուկ գանձերու պէս խնդրես, . . . »։ (Առակաց 2։4) Ասիկա մեզի կը յիշեցնէ հանքագործութեան մարզին մէջ մարդուն կատարած քաջագործութիւնները, որ դարերու ընթացքին փնտռած է այդպէս կոչուած թանկարժէք մետաղները՝ արծաթն ու ոսկին։ Մարդիկ ոսկիի համար զիրար սպաննած են։ Ուրիշներ իրենց լման կեանքը վատնած են, փորձելով զայն գտնել։ Սակայն, ոսկիին իսկական արժէքը ի՞նչ է։ Եթէ անապատին մէջ կորսուած ըլլաք եւ ձեր ծարաւէն պիտի մեռնիք, ի՞նչ կը նախընտրէք. կտոր մը ոսկի՞, թէ գաւաթ մը ջուր։ Այսուհանդերձ, մարդիկ ի՜նչ եռանդով ոսկի փնտռած են, ի հեճուկս անոր երեւութական եւ անկայուն արժէքին։a Որքա՜ն աւելի եռանդով իմաստութիւն, հանճար եւ Աստուծոյ ու իր կամքին հասկացողութիւնը պէտք է փնտռենք։ Սակայն, այսպիսի փնտռտուք մը ի՞նչ օգուտներ կը բերէ։—Սաղմոս 19։7-10. Առակաց 3։13-18