¹⁰ Նախ, կամաւոր նուիրատուութիւններ կ’ընենք, քանի որ Եհովան կը սիրենք եւ կ’ուզենք «իր առջեւ հաճելի եղած բաները» ընել (Ա. Յովհ. 3։22)։ Եհովա Աստուած իրապէս կ’ուրախանայ այն երկրպագուով, որ ամբողջ սրտով կու տայ։ Նկատի առնենք թէ Պօղոս առաքեալ այս նիւթին շուրջ ի՛նչ ըսաւ (կարդա՛ Բ. Կորնթացիս 9։7)։ Ճշմարիտ քրիստոնեան ո՛չ դժկամելով ոչ ալ ստիպմամբ կու տայ։ Փոխարէն ան կու տայ, քանի որ «սրտով կը յօժարի» տալուc։ Այսինքն, ան կու տայ երբ կը նկատէ թէ նիւթական կարիք մը կայ եւ կը մտածէ թէ ատոր նկատմամբ ի՛նչ կրնայ ընել։ Այսպիսի տուող մը Եհովա Աստուծոյ համար սիրելի է, քանի որ «Աստուած յօժարակամ տուողը կը սիրէ»։ Ուրիշ թարգմանութիւն մըն ալ կ’ըսէ, թէ «Աստուած կը սիրէ բոլոր անոնք՝ որոնք կը սիրեն տալ»։