1, 2. ա) Մովսէս 40 տարեկանին ի՞նչ որոշում կայացուց (տե՛ս բացման պատկերը)։ բ) Մովսէս ինչո՞ւ ընտրեց Աստուծոյ ժողովուրդին հետ չարչարուիլ։

ՄՈՎՍԷՍ գիտէր թէ Եգիպտոս ի՛նչ ապագայ կը խոստանար իրեն։ Ան արքայական ընտանիքին կը պատկանէր եւ հարուստներուն շքեղ տուները կը տեսնէր։ Ան «Եգիպտացիներուն բոլոր իմաստութիւնովը վարժուեցաւ», հաւանաբար մէջը ըլլալով գեղարուեստք, աստղագիտութիւն, ուսողութիւն եւ ուրիշ գիտելիքներ (Գործք 7։22)։ Մովսէս պատեհութիւն ունէր ձեռք ձգելու հարստութիւն, իշխանութիւն եւ առանձնաշնորհումներ, որոնք սովորական եգիպտացիին համար լոկ երազ մըն էին։

² Սակայն երբ ան 40 տարեկան էր, կայացուց որոշում մը որ զարմացուցած ըլլալու էր զինք որդեգրող արքայական ընտանիքը։ Ան ոչ թէ միայն չընտրեց սովորական եգիպտացիին «բնական» կեանքը, հապա նախընտրեց ստրուկներո՛ւ հետ ապրիլ։ Ինչո՞ւ։ Մովսէս հաւատք ունէր (կարդա՛ Եբրայեցիս 11։24-26)։ Հաւատքով ան իր շուրջը եղող ֆիզիքական աշխարհէն շա՜տ աւելին տեսաւ։ Հոգեւոր մտայնութիւն ունենալով, ան «Անտեսանելի[ի]ն»՝ Եհովային հաւատք ընծայեց եւ վստահ էր որ անոր խոստումները պիտի կատարուէին (Եբ. 11։27)։

6. ա) Մովսէս ինչո՞ւ «չընդունեց Փարաւոնին աղջկան որդի կոչուիլ»։ բ) Ինչո՞ւ կը կարծես թէ Մովսէս ճիշդ որոշումը առաւ։

⁶ Մովսէսի հաւատքը նաեւ ազդեց ասպարէզի իր ընտրութեան։ «Հաւատքով Մովսէս, երբ մեծցաւ, չընդունեց Փարաւոնին աղջկան որդի կոչուիլ» (Եբ. 11։24)։ Ան չպատճառաբանեց թէ կրնար որպէս պալատական Աստուծոյ ծառայել եւ ապա իր հարստութիւնն ու առանձնաշնորհումը գործածել իսրայէլացիներուն օգնելու։ Ան վճռած էր Եհովան սիրել իր ամբողջ սրտով, հոգիով եւ զօրութեամբ (Բ. Օր. 6։5)։ Իր որոշումը զինք շատ մը սրտացաւերէ փրկեց։ Յետագային, իսրայէլացիները իրե՛նք կողոպտեցին Մովսէսի լքած շատ մը գանձերը (Ել. 12։35, 36)։ Փարաւոն նուաստացաւ եւ իր կեանքը կորսնցուց (Սաղ. 136։15)։ Իսկ Մովսէս ազատեցաւ եւ Աստուծոյ կողմէ գործածուեցաւ ամբողջ ազգը ապահով վայր առաջնորդելու։ Իր կեանքը իսկապէս իմաստալից էր։