Երգ 147
Յատուկ սեփականութիւն
Նկար
Տէր Եհովան գնած է
Օծեալ որդիները իր։
Կը հաճի շատ բոլորին.
Ունի խոր սէր՝ անգին։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Յատուկ են, թանկ գանձ են։
Քու անունդ կը կրեն։
Ունին սէր՝ անձնուէր։
Ամէն տեղ քեզ միշտ գովել կ’ուզեն։
Սուրբ ազգ են եւ ընտիր ցեղ. . .
Ուղիղ ճամբուն մէջ՝ հաստատ։
Խաւարէն մութ՝ ելած են. . .
Դէպի վառ լոյս՝ եկած։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Յատուկ են, թանկ գանձ են։
Քու անունդ կը կրեն։
Ունին սէր՝ անձնուէր։
Ամէն տեղ քեզ միշտ գովել կ’ուզեն։
Հօր ոչխարներ կը ժողվուեն՝
Սրտանց, հաւատարմօրէն։
Գառնուկին միշտ կառչած են։
Հնազանդ են իրեն։
(ԿՐԿՆԵՐԳ)
Յատուկ են, թանկ գանձ են։
Քու անունդ կը կրեն։
Ունին սէր՝ անձնուէր։
Ամէն տեղ քեզ միշտ գովել կ’ուզեն։
(Տե՛ս նաեւ Եսա. 43։20բ, 21. Մաղ. 3։17. Կող. 1։13)