Աստուածաշունչը ի՞նչ կ’ըսէ
Աստուած բոլո՞ր աղօթքներուն կը պատասխանէ։
Կ’ԸՍԵՍ ԹԷ ԱՆ ԿԸ ՊԱՏԱՍԽԱՆԷ՝
բոլորին աղօթքներուն
ոմանց աղօթքներուն
ո՛չ մէկուն աղօթքներուն
ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉԸ Կ’ԸՍԷ
«Տէրը մօտ է այն ամենուն որ. . . ճշմարտութեամբ զինք կը կանչեն» (Սաղմոս 145։18)։
ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉԷՆ ԱՅԼ ԿԷՏԵՐ
Աստուած մտիկ չ’ըներ անոնց աղօթքը որ իրեն դէմ կ’ելլեն (Եսայի 1։15)։ Բայց անոնք իրենց ճամբաները փոխելով կրնան հարցը շտկել (Եսայի 1։18)։
Որպէսզի Աստուած աղօթք մը մտիկ ընէ, ատիկա պէտք է համաձայն ըլլայ իր պահանջներուն հետ, որոնք Սուրբ Գիրքին մէջ նշուած են (Ա. Յովհաննէս 5։14)։
Մեր մարմինը որոշ կեցուածք պէ՞տք է ունենայ աղօթելու ատեն։
ՈՄԱՆՔ ԿԸ ՀԱՒԱՏԱՆ թէ աղօթելու ատեն պէտք է միշտ ծունկի գան, գլուխնին ծռեն կամ ձեռքերնին միացնեն։ Դո՛ւն ի՞նչ կը կարծես։
ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉԸ Կ’ԸՍԷ
Անցեալին, Աստուած մտիկ ըրած է անոնց աղօթքները, որոնք ‘նստած’ էին, ‘ոտքի ելած’ էին, «գետինը ինկած» էին կամ ‘ծունկի վրայ եկած’ էին (Ա. Մնացորդաց 17։16. Բ. Մնացորդաց 30։27. Եզրաս 10։1. Գործք 9։40)։ Ան չի պահանջեր որ մեր մարմինը որոշ կեցուածք ունենայ երբ կ’աղօթենք։
ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉԷՆ ԱՅԼ ԿԷՏԵՐ
Աստուած խոնարհներուն մտիկ կ’ընէ (Սաղմոս 138։6)։
Կրնաս որեւէ լեզուով աղօթել, նոյնիսկ անձայն (Բ. Մնացորդաց 6։32, 33. Նէեմիա 2։1-6)։