24 Ég heyrði vængjaþyt þeirra. Hann var eins og niður í beljandi vatnsfalli, eins og rödd Hins almáttuga.+ Þegar þær hreyfðu sig hljómuðu þær eins og heill her. Þegar þær stóðu kyrrar létu þær vængina síga.

28 Faðir, gerðu nafn þitt dýrlegt.“ Þá heyrðist rödd+ af himni: „Ég hef gert það dýrlegt og geri það aftur dýrlegt.“+

29 Mannfjöldinn sem stóð þar hjá heyrði þetta og sagðist hafa heyrt þrumu. Aðrir sögðu: „Engill var að tala við hann.“