17 Elía*+ frá Tisbe í Gíleað+ sagði við Akab: „Svo sannarlega sem Jehóva Guð Ísraels lifir, sá sem ég þjóna,* skal hvorki falla dögg né regn næstu árin nema ég skipi svo fyrir.“+

13 Jehóva hafði hvað eftir annað sent spámenn sína og sjáendur til að vara Ísrael og Júda við.+ Hann sagði: „Snúið af ykkar vondu braut!+ Haldið boðorð mín og ákvæði, allt sem stendur í lögunum sem ég gaf forfeðrum ykkar og flutti ykkur fyrir milligöngu þjóna minna, spámannanna.“

14 Amos svaraði Amasía: „Ég var hvorki spámaður né sonur spámanns heldur var ég hjarðmaður+ og sá um mórfíkjutré.* 15 En Jehóva tók mig frá hjarðgæslunni og Jehóva sagði við mig: ‚Farðu og spáðu meðal þjóðar minnar, Ísraels.‘+