24 Úti á vatninu skall á stormur og öldurnar gengu yfir bátinn en Jesús svaf.+

24 Báturinn var nú mörg hundruð metra* frá landi og lærisveinarnir börðust við öldurnar því að þeir höfðu mótvind. 25 En um fjórðu næturvöku* kom hann til þeirra gangandi á vatninu. 26 Þegar þeir sáu hann ganga á vatninu urðu þeir skelkaðir og sögðu: „Þetta er andi!“ Og þeir æptu af ótta. 27 En Jesús sagði strax við þá: „Verið rólegir. Þetta er ég, verið ekki hræddir.“+ 28 Pétur svaraði honum: „Drottinn, ef þetta ert þú segðu mér þá að koma til þín út á vatnið.“ 29 Jesús sagði: „Komdu!“ Pétur steig þá úr bátnum og gekk á vatninu til hans. 30 En þegar hann horfði á veðurofsann varð hann hræddur. Hann fór að sökkva og hrópaði: „Drottinn, bjargaðu mér!“ 31 Jesús rétti þegar í stað út höndina, greip í hann og sagði: „Trúlitli maður, hvers vegna fórstu að efast?“+ 32 Þeir stigu í bátinn og þá lægði storminn. 33 Þeir sem voru í bátnum veittu honum lotningu* og sögðu: „Þú ert sannarlega sonur Guðs.“