Sálmur
74 Hvers vegna, Guð, hefurðu hafnað okkur um eilífð?+
Hvers vegna brennur* reiði þín gegn sauðunum í haglendi þínu?+
Mundu eftir Síonarfjalli þar sem þú bjóst.+
3 Beindu skrefunum að hinum eilífu rústum.+
Óvinurinn eyddi öllu í helgidóminum.+
4 Fjandmenn þínir öskruðu á samkomustað þínum+
og reistu þar stríðsfána sína.
5 Þeir voru eins og menn með axir í þéttvöxnum skógi.
6 Þeir brutu allan útskurð+ með öxum og járnstöngum.
7 Þeir lögðu eld að helgidómi þínum.+
Þeir vanhelguðu tjaldbúðina sem bar nafn þitt,
jöfnuðu hana við jörðu.
8 Þeir og börn* þeirra hugsuðu með sér:
„Allir samkomustaðir Guðs* í landinu skulu brenndir.“
9 Við fáum ekki að sjá nein tákn,
enginn spámaður er eftir
og enginn okkar veit hve lengi þetta varir.
10 Hve lengi, Guð, fær andstæðingurinn að hæðast?+
Á óvinurinn að vanvirða nafn þitt að eilífu?+
11 Af hverju heldurðu hendinni að þér, hægri hendinni?+
Dragðu hana úr barmi þér* og gerðu út af við þá.
12 Guð er konungur minn frá ómunatíð,
hann vinnur björgunarverk á jörð.+
16 Dagurinn og nóttin tilheyra þér.
Þú skapaðir ljósið* og sólina.+
18 Mundu, Jehóva, eftir háðsglósum óvinarins,
hvernig heimsk þjóð vanvirðir nafn þitt.+
19 Láttu ekki villidýrin drepa turtildúfu þína.
Gleymdu ekki þjáðu fólki þínu um eilífð.
20 Mundu eftir sáttmálanum
því að ofbeldismenn leynast í öllum skúmaskotum jarðar.
22 Gakktu fram, Guð, og verðu mál þitt.
Mundu hvernig heimskingjar hæða þig liðlangan daginn.+
23 Gleymdu ekki hvað fjandmenn þínir segja.
Óhljóð þeirra sem ögra þér stíga stöðugt upp.