Fjórða Mósebók

12 Mirjam og Aron gagnrýndu Móse vegna konunnar frá Kús sem hann hafði gifst.+ 2 Þau sögðu: „Hefur Jehóva aðeins talað fyrir milligöngu Móse? Hefur hann ekki líka talað fyrir milligöngu okkar?“+ Og Jehóva heyrði þetta.+ 3 En Móse var auðmjúkur maður, auðmjúkastur allra manna*+ á jörðinni.

4 Jehóva sagði umsvifalaust við Móse, Aron og Mirjam: „Farið öll þrjú út til samfundatjaldsins.“ Þau fóru þangað öll þrjú. 5 Jehóva steig niður í skýstólpanum,+ tók sér stöðu við inngang tjaldsins og kallaði á Aron og Mirjam. Þau gengu bæði fram. 6 Síðan sagði hann: „Hlustið á mig. Ef spámaður Jehóva væri á meðal ykkar myndi ég birtast honum í sýn+ og tala við hann í draumi.+ 7 En þannig er það ekki með þjón minn, Móse. Honum er trúað fyrir öllu húsi mínu.*+ 8 Ég tala við hann augliti til auglitis,*+ opinskátt en ekki í gátum, og hann sér mynd Jehóva. Hvernig voguðuð þið ykkur að gagnrýna þjón minn, Móse?“

9 Reiði Jehóva brann gegn þeim og hann fór burt. 10 Þegar skýið færðist frá tjaldinu uppgötvaði Mirjam að hún var orðin holdsveik og hvít sem snjór.+ Aron sneri sér að henni og sá að hún var orðin holdsveik.+ 11 Aron sagði þá samstundis við Móse: „Ég bið þig, herra minn, að láta ekki þessa synd koma niður á okkur. Við höfum hegðað okkur heimskulega. 12 Láttu hana ekki vera eins og andvana fóstur sem helmingur holdsins er rotnaður af við fæðingu!“ 13 Móse hrópaði þá til Jehóva: „Guð, ég bið þig, viltu lækna hana!“+

14 Jehóva svaraði Móse: „Ef faðir hennar hefði hrækt framan í hana þyrfti hún þá ekki að bera skömmina í sjö daga? Láttu hana vera í einangrun í sjö daga fyrir utan búðirnar.+ Síðan má hún koma til baka.“ 15 Mirjam var þá sett í sjö daga einangrun fyrir utan búðirnar+ og fólkið lagði ekki af stað fyrr en hún var komin til baka. 16 Eftir það fór fólkið frá Haserót+ og sló upp tjöldum í óbyggðum Paran.+