Jobsbók
21 Job svaraði:
2 „Hlustið vel á það sem ég segi,
það væri mér til huggunar.
3 Sýnið mér þolinmæði meðan ég tala,
síðan getið þið hæðst að mér.+
4 Ber ég fram kvörtun mína við mann?
Myndi ég ekki missa þolinmæðina ef svo væri?
5 Horfið á mig! Ykkur mun bregða.
Leggið hönd á munninn.
6 Þegar ég hugsa um þetta verð ég skelkaður,
ég skelf allur og titra.
8 Börn þeirra eru alltaf hjá þeim
og þeir fá að sjá afkomendur sína vaxa úr grasi.
9 Þeir búa öruggir í húsum sínum og óttast ekkert,+
Guð refsar þeim ekki með vendi sínum.
10 Naut þeirra kelfa kýrnar,
þær bera og missa ekki fóstur.
11 Strákarnir þeirra hlaupa um eins og sauðahjörð,
börnin þeirra hoppa og skoppa.
12 Þau syngja og leika á tambúrínu og hörpu
og gleðjast við hljóm flautunnar.+
14 En þeir segja við hinn sanna Guð: ‚Láttu okkur í friði!
Við höfum engan áhuga á vegum þínum.+
15 Hver er Hinn almáttugi, hvers vegna ættum við að þjóna honum?+
Hvaða gagn höfum við af því að kynnast honum?‘+
16 Ég veit þó að velgengni þeirra er ekki í þeirra höndum.+
Fjarri sé mér að hugsa eins og vondir menn.*+
17 Hversu oft slokknar á lampa hinna illu?+
Hversu oft koma hörmungar yfir þá?
Hversu oft eyðir Guð þeim í reiði sinni?
18 Verða þeir nokkurn tíma eins og strá í vindi,
eins og hismi sem fýkur burt í stormi?
19 Guð geymir refsingu manns handa sonum hans.
En ég vildi að Guð endurgyldi honum svo að hann fyndi fyrir því.+
20 Megi hann sjá glötun sína með eigin augum
og drekka af reiði Hins almáttuga.+
23 Einn deyr í blóma lífsins,+
áhyggjulaus og ánægður,+
24 þegar mjaðmir hans eru stinnar af fitu
og bein hans sterk.*
25 En annar deyr mæddur af áhyggjum
og hefur aldrei smakkað gæði lífsins.
28 Þið segið: ‚Hvar er hús mikilmennisins
og hvar er tjaldið þar sem illmennið bjó?‘+
29 Hafið þið ekki spurt ferðamenn?
Hafið þið ekki hugleitt það sem þeir hafa séð,*
30 að hinum illa er hlíft á ógæfudeginum
og bjargað á reiðideginum?
31 Hver lætur hann svara fyrir líferni sitt
og hver endurgeldur honum það sem hann hefur gert?
32 Þegar hann er borinn til grafar
er haldin vaka við gröf hans.
33 Hann hvílir í friði undir moldarhnausum dalsins.+
34 Hvers vegna reynið þið að hughreysta mig með innantómum orðum?+
Svör ykkar eru blekkingar einar!“