Söngur 22
Jehóva er minn hirðir
1. Minn hirðir Jehóva heitir,
ei hræðist hans trúa hjörð.
Svo annt um sauðina sína er,
um sérhvern hann stendur vörð.
Að lygnum vötnum mig leiðir
og lífgar sál mína við.
Og sakir nafns síns hann sýnir mér
braut sanna er veitir grið.
Og sakir nafns síns hann sýnir mér
braut sanna er veitir grið.
2. Einn geng um dalina dimma
en deigur þó hvergi er,
því mikla hirðisins hjálp ég fæ
og huggun hann veitir mér.
Mitt höfuð olía hressi,
hann hefur fyllt bikar minn.
Og nægta frá honum nýt ég hér
og náð hans og elsku finn.
Og nægta frá honum nýt ég hér
og náð hans og elsku finn.
3. Minn hyggna ástríka hirði,
ég hann glaður lofa vil.
Með gleðifréttir um gæsku hans
ég gangi hans sauða til.
Ég hlýði alltaf Guðs orði
og einnig hans feta veg.
Og dýrmætt verkið sem Drottinn gaf,
það daglega stunda ég.
Og dýrmætt verkið sem Drottinn gaf,
það daglega stunda ég.
(Sjá einnig Sálm. 28:9; 80:2.)