Líkjum eftir Jehóva, hinum ‚sæla Guði‘
1 Jehóva vill svo sannarlega að fólk sé ánægt. Orð hans fyllir okkur eftirvæntingu eftir þeirri stórkostlegu blessun sem hann hefur fyrirbúið mannkyninu. (Jes. 65:21-25) Fólki ætti að vera ljóst að okkur finnst ánægjulegt að segja því frá „fagnaðarerindinu um dýrð hins sæla Guðs“. (1. Tím. 1:11, Biblían 1912) Kærleikur okkar til sannleikans og einlægur áhugi fyrir fólkinu sem við tölum við ætti að birtast í því hvernig við segjum frá fagnaðarerindinu. — Rómv. 1:14-16.
2 Vitanlega getur stundum verið erfitt að vera glaður. Sums staðar finnum við fáa sem taka við fagnaðarboðskapnum. Af og til getum við þurft að kljást við erfiðleika í eigin lífi. Til að halda gleði okkar er gott að velta fyrir sér hvað það er mikilvægt að fólkið á svæði okkar heyri og skilji fagnaðarerindið sem við boðum. (Rómv. 10:13, 14, 17) Ef við höfum það í huga er auðveldara fyrir okkur að halda áfram að segja glaðlega frá þeirri hjálpræðisleið sem Jehóva býður mönnum í miskunn sinni.
3 Beinum athyglinni að því jákvæða: Við þurfum einnig að gefa gaum að því sem við segjum. Þótt við hefjum samræður á því að nefna vandamál eða eitthvað úr fréttum, sem er fólki ofarlega í huga, skulum við ekki vera of langorð um neikvæð mál. Okkar starfsumboð er að flytja „gleðitíðindin“ og boða „hjálpræðið“. (Jes. 52:7; Rómv. 10:15) Þessi gleðitíðindi eru byggð á fyrirheiti Guðs um bjartari framtíð. (2. Pét. 3:13) Með það í huga skulum við nota Ritninguna til að „græða þá, sem hafa sundurmarið hjarta“. (Jes. 61:1, 2) Það hjálpar okkur, hverju og einu, að vera jákvæð og glöð í bragði.
4 Fólk tekur örugglega eftir glaðlegu yfirbragði okkar í boðunarstarfinu. Við skulum því alltaf endurspegla eðlisfar Jehóva, hins „sæla Guðs“, þegar við boðum fólki á svæðum okkar fagnaðarerindið.