Neðanmáls

a Frummálsorðið, sem hér er þýtt „sorp“, þýddi líka „það sem kastað er til hundanna“, „mykja“ eða „saur“. Biblíufræðingur nokkur segir að þegar Páll notar þetta orð tákni það „að snúa sér ákveðið frá einhverju gagnslausu og andstyggilegu sem maður vill aldrei sjá aftur“.