„Að ýta úr vör í stormi“

FLESTUM myndi þykja bæði heimskulegt og hættulegt að ýta báti úr vör í stormi. Sumir gera það engu að síður í óeiginlegri merkingu. Hvernig þá? Enski 17. aldar rithöfundurinn Thomas Fuller lýsti því þannig: „Gerðu ekkert í ofsareiði. Þá ertu og að ýta úr vör í stormi.“

Það getur haft skelfilegar afleiðingar að gera eitthvað í hamslausri reiði. Biblían segir frá atburði sem sýnir mætavel fram á það. Dína, dóttir ættföðurins Jakobs, hafði verið svívirt. Bræður hennar, þeir Símeon og Leví, brugðust hart við og myrtu og rændu í hamslausum hefndarþorsta. Eins og við var að búast fordæmdi Jakob vonskuverk þeirra og sagði: „Þið hafið stofnað mér í ógæfu með því að gjöra mig illa þokkaðan af landsmönnum.“ — 1. Mósebók 34:25-30.

Orð Guðs, Biblían, hvetur okkur til hins gagnstæða og segir: „Lát af reiði og slepp heiftinni, ver eigi of bráður, það leiðir til ills eins.“ (Sálmur 37:8) Að fylgja þessu ráði getur afstýrt miklum glappaskotum. — Prédikarinn 10:4; sjá einnig Orðskviðina 22:24, 25.