8. Hvers vegna var fordæmi Habakkuks gagnlegt fyrir kristna menn á fyrstu öld og fyrir okkur núna?

⁸ Habakkuk vissi ekki hve nærri eyðing Jerúsalem var. Kristnir menn á fyrstu öld vissu ekki heldur hvenær gyðingakerfið liði undir lok. Og við vitum ekki ‚daginn eða stundina‘ þegar dómi Jehóva verður fullnægt yfir þessu illa heimskerfi. (Matteus 24:36) Við skulum því taka eftir tvíþættu svari Jehóva til Habakkuks. Í fyrsta lagi fullvissar hann spámanninn um að endirinn komi á tilsettum tíma. Hann mun „ekki undan líða,“ sagði Guð, þótt hann gæti virst dragast frá mannlegum bæjardyrum séð. (Habakkuk 2:3) Í öðru lagi minnir Jehóva Habakkuk á að ‚hinn réttláti muni lifa fyrir trúfesti sína.‘ (Habakkuk 2:4) Þetta eru fögur og einföld sannindi. Meginmálið er ekki hvenær endirinn kemur heldur hvort við höldum áfram að lifa í trúnni.

9. Hvernig lifðu hlýðnir þjónar Jehóva vegna trúfesti sinnar (a) árið 607 f.o.t.? (b) árið 66 e.o.t.? (c) Af hverju er mikilvægt að styrkja trúna?

⁹ Jerúsalem var eytt árið 607 f.o.t. og Jeremía, Barúk ritari hans, Ebed-Melek og hinir dyggu Rekabítar sáu loforð Jehóva við Habakkuk rætast. Þeir ‚lifðu‘ þegar þeir komust undan hræðilegri tortímingu Jerúsalem. Hvers vegna? Jehóva umbunaði þeim trúfesti þeirra. (Jeremía 35:1-19; 39:15-18; 43:4-7; 45:1-5) Kristnir Hebrear á fyrstu öld hljóta einnig að hafa brugðist vel við ráðleggingum Páls því að þeir hlýddu trúfastlega viðvörun Jesú og flúðu eftir að rómverskar hersveitir réðust á Jerúsalem árið 66 en hörfuðu svo án sýnilegs tilefnis. (Lúkas 21:20, 21) Þeir lifðu vegna trúfesti sinnar. Við lifum líka áfram ef við reynumst trúföst þegar endirinn kemur. Það er þýðingarmikil ástæða til að styrkja trú okkar núna.