Karlmenn, eruð þið undirgefnir Kristi?

„Kristur er höfuð sérhvers karlmanns.“ — 1. KOR. 11:3.

1. Hvað sýnir að Jehóva hefur góða reglu á hlutunum?

„VERÐUR ert þú, Drottinn vor og Guð, að fá dýrðina og heiðurinn og máttinn því að þú hefur skapað alla hluti og að þínum vilja urðu þeir til og voru skapaðir.“ Þetta stendur í Opinberunarbókinni 4:11. Þar sem Jehóva skapaði alla hluti er hann æðsti Drottinn alheims og æðri öllum sköpunarverum sínum. Hann er „Guð friðar, ekki truflunar,“ sem sést af því hvernig englafjölskylda hans er skipulögð. — 1. Kor. 14:33; Jes. 6:1-3; Hebr. 12:22, 23.

2, 3. (a) Hvert var fyrsta sköpunarverk Jehóva? (b) Í hvaða stöðu er frumgetinn sonur Guðs gagnvart föður sínum?

² Guð var einn um óralangan tíma áður en hann skapaði nokkuð. Fyrsta sköpunarverkið var andavera sem kallaðist „Orðið“ vegna þess að hún var talsmaður hans. Allir aðrir hlutir urðu til fyrir milligöngu Orðsins. Þessi andavera kom síðar til jarðar sem fullkominn maður og kallaðist þá Jesús Kristur. — Lestu Jóhannes 1:1-3, 14.

³ Hvernig lýsir Biblían afstöðu Guðs og frumgetins sonar hans hvor til annars? Páli postula var innblásið að skrifa: „Ég vil að þið vitið að Kristur er höfuð sérhvers karlmanns, að karlmaðurinn er höfuð konunnar og Guð höfuð Krists.“ (1. Kor. 11:3) Kristur er undirgefinn föðurnum. Bæði forysta og undirgefni er nauðsynleg til að friður og regla ríki meðal skynsemigæddra sköpunarvera Guðs. Meira að segja sonurinn, sem Jehóva notaði til að skapa alla hluti, þarf að vera undirgefinn honum. — Kól. 1:16.

4, 5. Hvernig leit Jesús á stöðu sína gagnvart Jehóva?

⁴ Hvernig leit Jesús á það að lúta yfirráðum Jehóva og koma til jarðar? Í Biblíunni segir: „Kristur Jesús . . . var í Guðs mynd. En hann fór ekki með það sem feng sinn að vera Guði líkur. Hann svipti sig öllu, tók á sig þjóns mynd og varð mönnum líkur. Hann kom fram sem maður, lægði sjálfan sig og varð hlýðinn allt til dauða, já, dauðans á krossi.“ — Fil. 2:5-8.

⁵ Jesús var alltaf hlýðinn og undirgefinn vilja föður síns. Hann sagði: „Ég megna eigi að gera neitt af sjálfum mér . . . og dómur minn er réttvís því að ég leita ekki míns vilja heldur vilja þess sem sendi mig.“ (Jóh. 5:30) „Ég geri ætíð það sem honum þóknast,“ sagði hann. (Jóh. 8:29) Skömmu áður en jarðlífi hans lauk sagði hann í bæn til föður síns: „Ég hef gert þig dýrlegan á jörðu með því að fullkomna það verk sem þú fékkst mér að vinna.“ (Jóh. 17:4) Ljóst er að Jesús átti ekki í neinum vandræðum með að virða og viðurkenna yfirráð Guðs yfir sér.

Til góðs fyrir soninn að vera undirgefinn föðurnum

6. Hvaða frábæru eiginleika sýndi Jesús?

⁶ Jesús sýndi marga frábæra eiginleika þegar hann var á jörð. Einn þeirra var sterkur kærleikur til föðurins. „Ég elska föðurinn,“ sagði hann. (Jóh. 14:31) Hann sýndi einnig sterkan kærleika til fólks. (Lestu Matteus 22:35-40.) Jesús var vingjarnlegur og tillitssamur, ekki hranalegur eða dramblátur. „Komið til mín, öll þér sem erfiðið og þunga eruð hlaðin,“ sagði hann, „og ég mun veita yður hvíld. Takið á yður mitt ok og lærið af mér því að ég er hógvær og af hjarta lítillátur og þá munuð þér finna hvíld sálum yðar. Því að mitt ok er ljúft og byrði mín létt.“ (Matt. 11:28-30) Auðmjúku fólki á öllum aldri, ekki síst kúguðum og undirokuðum, þótti einkar hughreystandi að vera í návist Jesú og hlusta á uppörvandi boðskap hans.

7, 8. Hvaða hömlur hvíldu samkvæmt lögmálinu á konunni með blóðlátin en hvernig kom Jesús fram við hana?

⁷ Lítum á hvernig Jesús kom fram við konur. Í aldanna rás hafa karlmenn oft farið mjög illa með konur. Trúarleiðtogar Ísraels til forna gerðu það líka. En Jesús sýndi konum virðingu. Það er ljóst af samskiptum hans við konu sem hafði þjáðst af blóðlátum í 12 ár. „Hún hafði orðið margt að þola“ hjá læknum og kostað aleigu sinni til að reyna að ná bata. Þrátt fyrir allt sem hún lagði á sig versnaði henni. Samkvæmt lögmálinu var hún talin óhrein. Hver sá sem snerti hana varð sömuleiðis óhreinn. — 3. Mós. 15:19, 25.

⁸ Þegar konan frétti að Jesús læknaði sjúka blandaði hún sér í mannþröngina kringum hann og hugsaði með sér: „Ef ég fæ aðeins snert klæði hans mun ég heil verða.“ Hún snerti Jesú og læknaðist þegar í stað. Jesús vissi að hún hefði ekki átt að snerta klæði hans. En hann ávítaði hana ekki heldur var vingjarnlegur. Hann skildi hvernig henni hlýtur að hafa liðið eftir að hafa verið veik árum saman og gerði sér grein fyrir að hana sárvantaði hjálp. Hann hafði samúð með henni og sagði: „Dóttir, trú þín hefur bjargað þér. Far þú í friði og ver heil meina þinna.“ — Mark. 5:25-34.

9. Hvernig brást Jesús við þegar lærisveinarnir reyndu að koma í veg fyrir að börn kæmu til hans?

⁹ Börnum leið meira að segja vel í návist Jesú. Einhverju sinni kom fólk til hans með börn en lærisveinarnir ávítuðu það. Líklega álitu þeir að hann vildi ekki láta börn gera sér ónæði. En Jesús hugsaði ekki þannig. Í Biblíunni segir: „Þegar Jesús sá það sárnaði honum og hann mælti við [lærisveinana]: ,Leyfið börnunum að koma til mín, varnið þeim eigi því að slíkra er Guðs ríki.‘“ Síðan segir: „Og Jesús tók þau sér í faðm, lagði hendur yfir þau og blessaði þau.“ Jesús umbar ekki bara börn heldur tók þeim með hlýju og ástúð. — Mark. 10:13-16.

10. Hvernig tileinkaði Jesús sér þá eiginleika sem hann hafði til að bera?

¹⁰ Hvernig tileinkaði Jesús sér þá eiginleika sem hann sýndi meðan hann var á jörð? Áður en hann kom til jarðar hafði hann fylgst með himneskum föður sínum frá ómunatíð og tileinkað sér viðhorf hans. (Lestu Orðskviðina 8:22, 23, 30.) Á himnum hafði hann séð á hve kærleiksríkan hátt Jehóva beitti yfirráðum sínum yfir öllu sköpunarverkinu, og lært að líkja eftir honum. Hefði Jesús getað gert það ef hann hefði ekki verið undirgefinn? Hann hafði yndi af því að lúta vilja föður síns og það gladdi Jehóva að eiga slíkan son. Meðan Jesús var á jörð endurspeglaði hann fullkomlega frábæra eiginleika föður síns á himnum. Það er mikill heiður fyrir okkur að vera sett undir yfirráð Krists sem Guð hefur skipað konung himnaríkis.

Líktu eftir Kristi

11. (a) Hverjum eigum við að reyna að líkja eftir? (b) Af hverju ættu karlmenn í söfnuðinum að leggja sig sérstaklega fram um að líkja eftir Jesú?

¹¹ Allir í kristna söfnuðinum, ekki síst karlmennirnir, ættu að leggja sig vel fram um að líkja eftir Kristi. Eins og áður hefur komið fram segir í Biblíunni: „Kristur er höfuð sérhvers karlmanns.“ Kristur líkti eftir hinum sanna Guði sem var höfuð hans, og kristnir karlmenn ættu sömuleiðis að reyna sitt besta til að líkja eftir Kristi sem er höfuð þeirra. Páll postuli gerði það þegar hann tók kristna trú. Hann hvatti trúsystkini sín: „Breytið eftir mér eins og ég breyti eftir Kristi.“ (1. Kor. 11:1) Og Pétur postuli sagði: „Þetta er köllun ykkar. Því að Kristur leið einnig fyrir ykkur og lét ykkur eftir fyrirmynd til þess að þið skylduð feta í fótspor hans.“ (1. Pét. 2:21) Það er önnur ástæða fyrir því að hvatningin um að líkja eftir Kristi hefur sérstaka þýðingu fyrir karlmenn. Það eru þeir sem verða öldungar og safnaðarþjónar. Karlmenn ættu að hafa ánægju af því að líkja eftir Jesú og tileinka sér eiginleika hans, rétt eins og Jesús hafði yndi af því að líkja eftir Jehóva.

12, 13. Hvernig ættu safnaðaröldungar að koma fram við sauðina sem þeim er falið að gæta?

¹² Það er skylda öldunga í kristna söfnuðinum að læra að líkjast Kristi. Pétur skrifaði safnaðaröldungum eftirfarandi: „Verið hirðar þeirrar hjarðar sem Guð hefur falið ykkur. Gætið hennar ekki nauðugir heldur af fúsu geði eins og Guð vill, ekki af gróðafíkn heldur fúslega. Þið skuluð ekki drottna yfir söfnuðunum heldur vera fyrirmynd hjarðarinnar.“ (1. Pét. 5:1-3) Safnaðaröldungar mega ekki vera ráðríkir, stjórnsamir, gerræðislegir eða hörkulegir. Þeir líkja eftir Kristi og leggja sig fram um að vera kærleiksríkir, tillitssamir, auðmjúkir og vingjarnlegir í samskiptum við sauðina sem þeim er falin umsjón með.

¹³ Þeir sem fara með forystuna í söfnuðinum eru ófullkomnir menn og ættu að vera sér meðvitaðir um það öllum stundum. (Rómv. 3:23) Þeir þurfa þess vegna að vera áhugasamir að fræðast um Jesú og líkja eftir kærleika hans. Þeir þurfa að íhuga vandlega hvernig Guð og Kristur koma fram við fólk og leitast við að líkja eftir þeim. Pétur postuli hvetur: „Verið . . . öll lítillát hvert gagnvart öðru því að ,Guð stendur gegn dramblátum en auðmjúkum veitir hann náð‘.“ — 1. Pét. 5:5.

14. Hvernig eiga öldungar að sýna öðrum virðingu?

¹⁴ Í samskiptum við hjörð Guðs eiga þeir sem eru útnefndir til ábyrðarstarfa í söfnuðinum að sýna af sér góða eiginleika. Í Rómverjabréfinu 12:10 segir: „Verið ástúðleg hvert við annað í bróðurlegum kærleika og keppist um að sýna hvert öðru virðingu.“ Öldungar og safnaðarþjónar sýna öðrum virðingu. Líkt og kristnir menn almennt eiga þeir ,ekki að gera neitt af eigingirni eða hégómagirnd heldur vera lítillátir og meta aðra meira en sjálfa sig‘. (Fil. 2:3) Já, þeir sem fara með forystuna eiga að líta svo á að aðrir séu þeim fremri. Þá fylgja þeir leiðbeiningum Páls: „Skylt er okkur, hinum styrku, að bera veikleikann með hinum óstyrku og hugsa ekki aðeins um sjálf okkur. Sérhvert okkar hugsi um náunga sinn, það sem honum er til góðs og til uppbyggingar. Kristur hugsaði ekki um sjálfan sig.“ — Rómv. 15:1-3.

,Virðið eiginkonur mikils‘

15. Hvernig á eiginmaður að koma fram við konu sína?

¹⁵ Lítum nú á leiðbeiningar Péturs til kvæntra karlmanna. Hann skrifaði: „Eins skuluð þið, eiginmenn, sýna eiginkonum ykkar nærgætni sem hinum veikari og virða þær mikils.“ (1. Pét. 3:7) Að virða einhvern merkir að hafa hann í hávegum. Maður tekur þá tillit til skoðana hans, þarfa og langana og fer gjarnan að óskum hans nema það séu sterk rök fyrir að gera það ekki. Þannig á eiginmaður að koma fram við konu sína.

16. Hvaða ábending fylgir þeirri hvatningu Biblíunnar að maður skuli virða eiginkonu sína?

¹⁶ Þegar Pétur segir eiginmönnum að þeir eigi að virða eiginkonur sínar bætir hann við: „Þá hindrast bænir ykkar ekki.“ (1. Pét. 3:7) Af þessu er ljóst að það er alvarlegt mál í augum Jehóva hvernig eiginmaður kemur fram við konuna sína. Ef hann virðir hana ekki gæti það komið í veg fyrir að bænir hans næðu eyrum Jehóva. Og bregst ekki eiginkona að jafnaði vel við því ef maðurinn sýnir henni virðingu?

17. Hve langt á ást eiginmanns að ná?

¹⁷ Eiginmaður er hvattur til að elska eiginkonu sína. Í Biblíunni stendur: „Þannig skulu eiginmennirnir elska konur sínar eins og eigin líkami . . . Enginn hefur nokkru sinni hatað eigið hold heldur elur hann það og annast eins og Kristur kirkjuna . . . hver og einn skal elska eiginkonu sína eins og sjálfan sig.“ (Ef. 5:28, 29, 33) Hve langt á ást eiginmannsins að ná? „Karlmenn,“ skrifaði Páll, „elskið konur ykkar eins og Kristur elskaði kirkjuna og lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir hana.“ (Ef. 5:25) Eiginmaður á að vera reiðubúinn að leggja lífið í sölurnar fyrir konuna sína, líkt og Kristur gerði fyrir aðra. Þegar kristinn eiginmaður er mildur, tillitssamur, umhyggjusamur og óeigingjarn í samskiptum við eiginkonu sína á hún auðveldara með að lúta forystu hans.

18. Hvað getur hjálpað eiginmönnum að annast skyldur sínar í hjónabandinu?

¹⁸ Er til of mikils mælst að eiginmaður virði konuna sína með þessum hætti? Nei, Jehóva myndi aldrei fara fram á að við gerðum eitthvað sem við værum ófær um. Auk þess hafa tilbiðjendur Jehóva aðgang að sterkasta afli í alheiminum, heilögum anda hans. Jesús sagði: „Fyrst þér, sem eruð vondir, hafið vit á að gefa börnum yðar góðar gjafir, hve miklu fremur mun þá faðirinn himneski gefa þeim heilagan anda sem biðja hann.“ (Lúk. 11:13) Eiginmenn geta beðið Jehóva þess í bænum sínum að hann hjálpi þeim með anda sínum að eiga góð samskipti við aðra, þar á meðal eiginkonur sínar. — Lestu Postulasöguna 5:32.

19. Um hvað er fjallað í næstu námsgrein?

¹⁹ Það er alvarleg skylda karlmanna að læra að vera undirgefnir Kristi og líkja eftir honum þegar þeir fara með forystu. En hvað um konur, einkum eiginkonur? Í næstu grein er fjallað um það hvernig þær ættu að líta á hlutverk sitt í fyrirkomulagi Jehóva.

Konur, af hverju að vera undirgefnar?

„Karlmaðurinn er höfuð konunnar.“ — 1. KOR. 11:3.

1, 2. (a) Hvað skrifaði Páll postuli um skipan Jehóva varðandi forystu og undirgefni? (b) Hvaða spurningar eru ræddar í þessari grein?

JEHÓVA hefur komið á þeirri skipan sem Páll postuli minntist á þegar hann skrifaði að „Kristur [væri] höfuð sérhvers karlmanns“ og „Guð höfuð Krists“. (1. Kor. 11:3) Í greininni á undan kom fram að Jesús leit á það sem ánægjulegan heiður að vera undirgefinn Jehóva Guði, og að kristnir karlmenn eiga að vera undirgefnir Kristi. Kristur var vingjarnlegur, mildur, umhyggjusamur og óeigingjarn í samskiptum við aðra. Karlar í söfnuðinum þurfa að vera þannig í viðmóti við aðra, einkum eiginkonur sínar.

² En hvað um konurnar? Hver er höfuð konunnar? „Karlmaðurinn er höfuð konunnar,“ skrifaði Páll. (1. Kor. 11:3) Hvernig eiga konur að líta á þessi innblásnu orð? Gildir þessi meginregla ef eiginmaðurinn er ekki í trúnni? Er kona, sem er undirgefin karlmanninum, óvirkur félagi í hjónabandinu og hefur hún ekkert að segja um þær ákvarðanir sem teknar eru? Hvað gerir konu hrósverða í augum Jehóva?

„Ég vil gera honum meðhjálp“

3, 4. Af hverju er það til góðs að fylgja meginreglum Guðs um forystu?

³ Það var Guð sem ákvað hver ætti að fara með forystu fyrir hverjum. Eftir að Adam var skapaður sagði Jehóva: „Eigi er það gott að maðurinn sé einn. Ég vil gera honum meðhjálp við hans hæfi.“ Síðan skapaði hann Evu og Adam var alsæll að eignast félaga og meðhjálp. „Loks er hér bein af mínum beinum og hold af mínu holdi,“ sagði hann. (1. Mós. 2:18-24) Adam og Eva áttu fyrir sér þá unaðslegu framtíð að verða foreldrar fullkomins mannkyns sem gæti búið við eilífa hamingju í paradís á jörð.

⁴ Þegar foreldrar mannkyns gerðu uppreisn glataðist fullkomleikinn sem ríkti í Edengarðinum. (Lestu Rómverjabréfið 5:12.) En Guð leit eftir sem áður á eiginmanninn sem höfuð konunnar. Þegar eiginmaður fer rétt með forystuhlutverkið og eiginkonan virðir það er það hjónunum til gæfu og gleði. Áhrifin verða svipuð og hjá Jesú sem var fúslega undirgefinn föður sínum, Jehóva. Hann var glaður frammi fyrir augliti Jehóva öllum stundum í fortilveru sinni á himni. (Orðskv. 8:30) Vegna ófullkomleikans geta karlmenn ekki farið með forystu á fullkominn hátt og konur geta ekki sýnt fullkomna undirgefni. Þegar hjón leggja sig fram um að gera sitt allra besta eru þau hins vegar eins hamingjusöm og hægt er við núverandi aðstæður.

5. Af hverju ættu hjón að fara eftir ráðleggingunum í Rómverjabréfinu 12:10?

⁵ Til að hjónaband sé farsælt skiptir sköpum að hjónin fari eftir þessari ráðleggingu Biblíunnar sem er ætluð öllum kristnum mönnum: „Verið ástúðleg hvert við annað í bróðurlegum kærleika og keppist um að sýna hvert öðru virðingu.“ (Rómv. 12:10) Hjónin ættu líka bæði að leggja sig fram um að vera ,góðviljuð hvort við annað, miskunnsöm og fús til að fyrirgefa hvort öðru‘. — Ef. 4:32.

Þegar makinn er ekki í trúnni

6, 7. Hvað getur hlotist af því að kristin eiginkona sé undirgefin manni sínum þó að hann sé ekki í trúnni?

⁶ Hvað nú ef makinn þjónar ekki Jehóva? Oft er það eiginmaðurinn sem er ekki í trúnni. Hvernig á eiginkonan þá að koma fram við hann? Biblían svarar: „Eins skuluð þið, eiginkonur, vera eftirlátar eiginmönnum ykkar til þess að jafnvel þeir sem vilja ekki hlýða orðinu geti unnist orðalaust við hegðun kvenna sinna þegar þeir sjá ykkar grandvöru og skírlífu hegðun.“ — 1. Pét. 3:1, 2.

⁷ Í orði Guðs er eiginkonu sagt að vera undirgefin eiginmanni sínum þó að hann sé ekki í trúnni. Með góðri breytni sinni getur hún hvatt hann til að velta fyrir sér af hverju hún breyti eins vel og raun ber vitni. Það getur síðan orðið eiginmanninum hvatning til að fara að kynna sér trú kristinnar eiginkonu sinnar og taka síðan sjálfur við sannleikanum.

8, 9. Hvað getur kristin eiginkona gert ef vantrúaður eiginmaður hennar bregst ekki vel við góðri breytni hennar?

⁸ En segjum nú að eiginmaðurinn bregðist ekki vel við. Í Biblíunni er trúuð eiginkona hvött til að sýna af sér kristna eiginleika öllum stundum, hversu erfitt sem það er. Til dæmis stendur í 1. Korintubréfi 13:4: „Kærleikurinn er langlyndur.“ Kristin eiginkona ætti því að halda áfram að vera,í hvívetna lítillát, hógvær og þolinmóð‘, umbera ástandið og elska eiginmann sinn. (Ef. 4:2) Með hjálp heilags anda Guðs, starfskraftar hans, er hægt að sýna af sér kristna eiginleika jafnvel við erfiðar aðstæður.

⁹ „Allt megna ég fyrir hjálp hans sem mig styrkan gerir,“ skrifaði Páll. (Fil. 4:13) Andi Guðs gerir kristnum maka kleift að gera margt sem hann gæti ekki ella. Það getur til dæmis verið freistandi að svara í sömu mynt þegar makinn kemur illa fram. Í Biblíunni er öllum kristnum mönnum hins vegar sagt: „Gjaldið engum illt fyrir illt . . . Ritað er: ,Mín er hefndin, ég mun endurgjalda,‘ segir Drottinn.“ (Rómv. 12:17-19) Í 1. Þessaloníkubréfi 5:15 er tekið í sama streng. Þar segir: „Gætið þess að enginn gjaldi neinum illt með illu en keppið ávallt eftir hinu góða, bæði hvert við annað og við alla aðra.“ Með stuðningi heilags anda Jehóva getum við gert margt sem við réðum ekki við í eigin krafti. Það er því viðeigandi að biðja um heilagan anda Guðs til að bæta upp það sem okkur skortir.

10. Hvernig brást Jesús við þeim sem komu illa fram við hann í orðum eða verkum?

¹⁰ Jesús er afbragðsfyrirmynd með viðbrögðum sínum við þeim sem komu illa fram við hann í orðum eða verkum. Í 1. Pétursbréfi 2:23 segir: „Hann svaraði ekki með illmælum er honum var illmælt og hótaði eigi er hann leið, heldur fól það honum á vald sem dæmir réttvíslega.“ Við erum hvött til að líkja eftir honum. Láttu ekki slæma framkomu annarra espa þig upp. Við erum öll hvött til að vera ,miskunnsöm, auðmjúk og gjalda ekki illt með illu eða illmæli fyrir illmæli‘. — 1. Pét. 3:8, 9.

Bara óvirkur félagi?

11. Hvaða stórfenglega verkefni hafa sumar kristnar konur fengið?

¹¹ Nú á konan að vera undirgefin manninum. Þýðir það að eiginkona sé bara óvirkur félagi í hjónabandinu og hafi ekkert að segja um fjölskyldumál eða nokkuð annað? Alls ekki. Jehóva gefur jafnt konum sem körlum margs konar verkefni. Hugsaðu þér hvílíkur heiður það er að 144.000 einstaklingar skuli fá að vera konungar og prestar á himnum undir forystu Krists þegar hann ríkir yfir jörðinni. Í þessum hópi eru konur. (Gal. 3:26-29) Ljóst er að Jehóva hefur falið konum mikilvægt hlutverk.

12, 13. Nefndu dæmi um að konur hafi spáð.

¹² Á biblíutímanum voru til dæmis konur sem spáðu. Í Jóel 3:1, 2 stendur: „Síðar mun ég úthella anda mínum yfir alla menn. Synir yðar og dætur munu spá . . . jafnvel yfir þræla og ambáttir mun ég úthella anda mínum á þeim dögum.“

¹³ Um 120 lærisveinar Jesú voru saman komnir í loftstofu í Jerúsalem á hvítasunnu árið 33. Þetta voru bæði karlar og konur. Anda Guðs var úthellt yfir allan hópinn. Pétur gat þess vegna vitnað til þess sem Jóel hafði sagt fyrir og heimfært það á konur jafnt sem karla. Pétur sagði: „Hér er að rætast það sem spámaðurinn Jóel segir: Það mun verða á efstu dögum, segir Guð, að ég mun úthella anda mínum yfir alla menn. Synir yðar og dætur munu spá . . . Jafnvel yfir þræla mína og ambáttir mínar mun ég á þeim dögum úthella anda mínum, og þau munu spá.“ — Post. 2:16-18.

14. Hvaða hlutverki gegndu konur í útbreiðslu frumkristninnar?

¹⁴ Konur gegndu veigamiklu hlutverki í útbreiðslu kristninnar á fyrstu öld. Þær prédikuðu ríki Guðs fyrir öðrum og studdu boðunina með ýmsum hætti. (Lúk. 8:1-3) Páll postuli kallaði Föbe ,þjón safnaðarins í Kenkreu‘ svo dæmi sé tekið. Og þegar hann sendir kveðjur til trúsystkina nefnir hann nokkrar trúar konur, þeirra á meðal „Tryfænu og Tryfósu sem erfiða fyrir Drottin“. Einnig biður hann að heilsa „Persis, hinni elskuðu, sem hefur starfað svo mikið í þjónustu Drottins“. — Rómv. 16:1, 12, Biblían 1981.

15. Hvaða hlutverki gegna konur í útbreiðslu kristninnar á okkar tímum?

¹⁵ Rúmlega sjö milljónir boða fagnaðarerindið um ríki Guðs út um heim allan á okkar tímum. Stór hluti þeirra er konur á öllum aldri. (Matt. 24:14) Margar þeirra eru brautryðjendur, trúboðar eða starfa á Betel. Sálmaskáldið Davíð söng: „Drottinn lætur boðskap út ganga, heill her kvenna flytur sigurfréttina.“ (Sálm. 68:12) Þessi orð hafa sannarlega ræst. Jehóva metur konur mikils fyrir þátt þeirra í að boða fagnaðarerindið og hrinda vilja hans í framkvæmd. Þó að hann ætlist til þess að konur séu undirgefnar merkir það alls ekki að þær megi ekki láta í sér heyra.

Tvær konur sem létu í sér heyra

16, 17. Hvernig má sjá af Söru að konur eiga ekki að vera óvirkir félagar í hjónabandinu?

¹⁶ Fyrst Jehóva veitir konum margs konar verkefni ætti þá ekki eiginmaður að leita álits konu sinnar áður en hann tekur mikilvægar ákvarðanir? Það væri skynsamlegt af honum. Í Biblíunni eru nefnd nokkur dæmi um konur sem létu í sér heyra eða gerðu ákveðnar ráðstafanir án þess að eiginmenn þeirra föluðust eftir því. Lítum á tvö dæmi.

¹⁷ Sara, eiginkona ættföðurins Abrahams, bað hann oftar en einu sinni að senda frá sér hjákonuna og son hennar sökum virðingarleysis þeirra. „Abraham féllu þessi orð mjög þungt“ en Jehóva var á öðru máli. Hann sagði við Abraham: „Lát þér ekki falla þetta þungt vegna sveinsins og ambáttar þinnar. Öllu sem Sara segir skaltu hlýðnast.“ (1. Mós. 21:8-12) Abraham hlýddi Jehóva og gerði það sem Sara bað hann um.

18. Hvernig sýndi Abígail frumkvæði?

¹⁸ Hitt dæmið er Abígail, eiginkona Nabals. Davíð var á flótta undan Sál konungi sem öfundaði hann og var þá um tíma með tjaldbúðir í nágrenni við búpening Nabals. Davíð og menn hans vernduðu eigur þessa efnaða manns og tóku aldrei neitt frá honum. En Nabal var „harður í lund og illmenni“ og svaraði mönnum Davíðs „með fúkyrðum“. Hann var „bráður“ og „heimskingi“. Þegar menn Davíðs báðu kurteislega um einhverjar vistir þverneitaði Nabal. Hvernig brást Abígail við þegar hún frétti það? Án þess að gera Nabal viðvart sótti hún „í skyndi tvö hundruð brauð, tvo vínbelgi, fimm dilka, fimm seur af ristuðu korni, hundrað rúsínukökur og tvö hundruð fíkjukökur“ og færði Davíð og mönnum hans. Var rétt af Abígail að gera þetta? Jehóva „laust . . . Nabal og hann dó“, segir í Biblíunni. Davíð gekk síðar að eiga Abígail. — 1. Sam. 25:3, 14-19, 23-25, 38-42.

,Kona sem á hrós skilið‘

19, 20. Hvað er sérstaklega lofsvert í fari kvenna?

¹⁹ Konum, sem gera hlutina eins og Jehóva vill, er hrósað í Biblíunni. Í Orðskviðunum er borið lof á ,dugmikla konu‘ og sagt: „Hún er miklu dýrmætari en perlur. Hjarta manns hennar treystir henni og ekki er lát á hagsæld hans. Hún gerir honum gott og ekkert illt alla ævidaga sína.“ Síðar segir: „Mál hennar er þrungið speki og ástúðleg fræðsla er á tungu hennar. Hún vakir yfir því sem fram fer á heimili hennar og etur ekki letinnar brauð. Börn hennar segja hana sæla, maður hennar hrósar henni.“ — Orðskv. 31:10-12, 26-28.

²⁰ Hvað er sérstaklega lofsvert í fari kvenna? „Yndisþokkinn er svikull og fegurðin hverful en sú kona sem óttast Drottin á hrós skilið,“ segir í Orðskviðunum 31:30. Að óttast Jehóva felur meðal annars í sér að virða fúslega þá sem hann hefur falið að fara með forystu. „Karlmaðurinn er höfuð konunnar“ rétt eins og „Kristur er höfuð sérhvers karlmanns“ og „Guð höfuð Krists“. — 1. Kor. 11:3.

Verum þakklát fyrir gjöf Guðs

21, 22. (a) Af hverju geta kristin hjón verið Guði þakklát fyrir hjónabandið? (b) Af hverju eigum við að virða fyrirkomulag Jehóva varðandi forystu? (Sjá rammagrein á bls. 17.)

²¹ Kristin hjón hafa ótal ástæður til að vera Guði þakklát og tjá honum það. Þau geta stutt hvort annað á lífsleiðinni sem hamingjusöm hjón. Þau geta verið Guði sérstaklega þakklát fyrir hjónabandið vegna þess að það gefur þeim tækifæri til að ganga saman með honum. (Rut. 1:9; Míka 6:8) Hann er höfundur hjónabandsins og veit nákvæmlega hvað þarf til að hjón séu hamingjusöm. Gerið alltaf það sem Jehóva ætlast til af ykkur. Þá mun ,gleði Drottins vera styrkur ykkar‘, jafnvel í þessum hrjáða heimi. — Nehem. 8:10.

²² Kristinn eiginmaður, sem elskar eiginkonu sína eins og sjálfan sig, er tillitssamur og nærgætinn í forystuhlutverkinu. Guðrækin eiginkona styður hann dyggilega og sýnir honum djúpa virðingu. Fyrirmyndarhjón heiðra þó öðru fremur Jehóva Guð sem á skilið allt okkar lof.