Söngur 147
Einstök eignarþjóð
Prentuð útgáfa
Skartar Guð nýrri sköpun,
með skrautbúna litla hjörð.
Leyst úr mannhafi hefur
því hún holl var á jörð.
(VIÐLAG)
Þín eignarþjóð einstök
helgar ótrauð nafnið dáð.
Þig elskar. Þig óttast.
Sem einn maður boðar hún Guðs náð.
Hreinsuð er þjóðin helga
og henni Guð gefur hrós.
Kölluð myrkri frá miklu
í hans máttuga ljós.
(VIÐLAG)
Þín eignarþjóð einstök
helgar ótrauð nafnið dáð.
Þig elskar. Þig óttast.
Sem einn maður boðar hún Guðs náð.
Safnar hún öðrum sauðum,
það sýnir að hún er traust.
Og með Guðs lambi gengur,
hlýðir glöð á hans raust.
(VIÐLAG)
Þín eignarþjóð einstök
helgar ótrauð nafnið dáð.
Þig elskar. Þig óttast.
Sem einn maður boðar hún Guðs náð.
(Sjá einnig Mal. 3:17; Jes. 43:20b, 21; Kól. 1:13.)