Danièl

10 Ing taun ketelu pamréntahané Korès+ raja Pèrsia, Danièl, sing dijenengi Bèltesyazar,+ éntuk pesen saka Gusti Allah. Pesen kuwi isa dipercaya lan isiné soal perang gedhé. Danièl paham soal pesen kuwi. Dhèwèké diwènèhi kesanggupan bèn isa ngerti apa sing didelok.

2 Wektu kuwi, aku, Danièl, wis sedhih banget+ telung minggu suwéné. 3 Aku ora gelem mangan sing énak-énak lan ora gelem mangan daging utawa ngombé anggur. Awakku ya ora tak olèsi minyak telung minggu suwéné. 4 Ing dina ke-24 sasi pertama, aku lagi ing pinggir kali gedhé, yaiku Kali Tigris.*+ 5 Aku ndelok ana wong sing nganggo klambi linèn+ lan sabuk saka emas murni.* 6 Badané bersinar kaya watu krisolit,+ wajahé bersinar kaya kilat, mripaté kaya obor sing murub, lengen lan sikilé kaya tembaga sing digosok nganti mengkilap,+ lan swarané banter kaya swarané wong akèh. 7 Sing ndelok wahyu kuwi mung aku, Danièl. Wong-wong sing bareng karo aku ora ndelok wahyu kuwi.+ Ning, wong-wong kuwi kewedèn banget, terus mlayu ndhelik.

8 Aku ditinggal dhèwèkan. Pas ndelok wahyu sing luar biasa kuwi, aku dadi ora nduwé kekuwatan manèh. Aku pucet banget lan lemes.+ 9 Terus, wong lanang kuwi mulai ngomong karo aku. Ning pas krungu dhèwèké ngomong, aku semaput lan tiba mengkureb ing lemah.+ 10 Bar kuwi, aku krasa ana tangan sing ndemèk aku+ lan ngobah-obahké aku. Terus, aku tangi alon-alon nganggo dhengkul lan tanganku. 11 Bar kuwi, wong lanang kuwi kandha,

”Hé Danièl, wong sing bener-bener disayangi,*+ gatèkna apa sing arep tak omongké iki. Saiki ngadega, merga Gusti Allah ngutus aku marani kowé.”

Pas kuwi, aku ngadeg karo ndredheg.

12 Terus wong lanang kuwi kandha, ”Danièl, aja wedi.+ Dongamu wis dirungokké kèt dina pertama kowé nduwé tékad bèn isa ngerti perkara-perkara iki lan ngrendhahké dhiri ing ngarepé Gusti Allahmu. Mula, aku mréné iki merga dongamu kuwi.+ 13 Ning, pemimpin kerajaan+ Pèrsia nglawan aku 21 dina suwéné. Terus, Mikhaèl,*+ salah siji pemimpin sing kedudukané paling dhuwur, teka nulungi aku. Aku tetep ing kana, ing sampingé raja-raja Pèrsia. 14 Aku mréné iki arep ngandhani kowé soal apa sing bakal dialami bangsamu ing dina-dina terakhir.+ Wahyu kuwi ana hubungané karo apa sing bakal kelakon sukmbèn.”+

15 Bar wong lanang kuwi ngomong, aku ndhingkluk lan ora isa ngomong apa-apa. 16 Terus, ana sing kétok kaya manungsa sing ndemèk lambéku,+ lan aku isa ngomong. Bar kuwi, aku ngomong marang sing ngadeg ing ngarepku, ”Wahyu sing tak delok kuwi nggawé aku ndredheg lan lemes.+ 17 Saiki, aku wis ora nduwé kekuwatan manèh lan mèh waé ora isa ambegan.+ Mula, piyé abdimu iki isa ngomong karo njenengan?”+

18 Terus, sing kétok kaya manungsa kuwi ndemèk aku manèh lan nguwatké aku.+ 19 Dhèwèké kandha, ”Aja wedi,+ hé kowé wong sing bener-bener disayangi.*+ Aja kuwatir.+ Kowé kudu kuwat. Kowé kudu kuwat.” Pas dhèwèké lagi ngomong, aku dadi kuwat manèh. Terus aku kandha, ”Mangga njenengan ngomong merga njenengan wis mènèhi aku kekuwatan.”

20 Bar kuwi, dhèwèké kandha, ”Apa kowé ngerti ngapa aku marani kowé? Saiki aku arep bali kanggo nglawan pemimpin kerajaan Pèrsia.+ Wektu aku lunga, pemimpin saka Yunani bakal nyerang. 21 Kowé bakal tak kandhani soal apa sing ditulis ing buku sing isiné apa sing bener. Ora ana sing ndhukung aku sakliyané Mikhaèl+ pemimpinmu.+